Symbolisch kleurgebruik in Vertigo

Hieronder kan u kijken naar een boeiende video van het YouTube-kanaal Society of Geeks met een mogelijke verklaring van het metaforische kleurgebruik in Alfred Hitchcocks visueel verbluffende misdaadmysterie Vertigo uit 1958.

Ter informatie: de verteller in onderstaande video spreekt gebrekkig Engels. Wanneer hij het woord "hate" (haat) lijkt te zeggen, bedoelt hij eigenlijk "height" (hoogte).

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit) 

Genre: psychologische misdaadthriller / romantisch drama / mysterie

Klik op de oranje links voor:

- de sfeervolle begingeneriek: Vertigo - begingeneriek

- een compilatievideo: De creatieve filmgenerieken van Saul Bass

- een interview: Hitchcock over montage

- een interview: William Friedkin over 'Vertigo'

- een achtergrondartikel: Onze favoriete films: Top 35

- een achtergrondartikel: Visuele meesterwerken: Top 80

- een achtergrondartikel over romantische films: Zijn romantische films gevaarlijk voor uw relatie?

- een documentaire met commentaar van Martin Scorsese over Vertigo: A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies- documentaire

Drive - fragment

Regisseur Nicolas Winding Refn bewijst dat je geen explosieve actie nodig hebt om één van de beste en spannendste car chases in de filmgeschiedenis in te blikken.

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: actiethriller / psychologisch misdaaddrama / gangsterfilm

Klik op de oranje links voor:

- onze recensie van Drive: Wraakengel

- onze keuze van Nicolas Winding Refn als de beste regisseur van 2011: De beste films van 2011

Verborgen levens

Catfish  van Henry Joost en Ariel Schulman     ★★★★

Deze fascinerende documentaire uit 2010 begint eind 2007, nadat de jonge New Yorkse fotograaf Yaniv Schulman per post een schilderij van één van zijn foto's ontvangt. Yaniv is gecharmeerd door het doek, omdat het geschilderd is door een onbekend, 8-jarig meisje. Abby, zo heet het meisje, woont in Michigan en start op Facebook een online vriendschapsrelatie met Yaniv. Terwijl Yanivs broer Ariel en diens collega Henry Joost een documentaire maken over de virtuele vriendschap tussen Yaniv en Abby, komt Yaniv via Facebook ook in contact met Abby's moeder Angela en met Abby's oudere, aantrekkelijke halfzuster Megan. Hoewel Yaniv en Megan elkaar nog nooit in levenden lijve ontmoet hebben, worden zij na verloop van tijd toch verliefd op elkaar...

Yaniv Shulman.

Onvoorspelbare geheimen

Megan.

Catfish is één van de meest meeslepende documentaires die we ooit gezien hebben. Dat is vooral te danken aan de onvoorspelbare plotwendingen. 

De documentaire begint als een goedgeluimd eerbetoon aan de artistieke creativiteit van de jonge Abby, evolueert naar een romantische idylle over de beloftevolle langeafstandsrelatie tussen Yaniv en Megan, gaat geleidelijk aan over in een spannend detectiveverhaal en eindigt in een verrassende en aangrijpende ontknoping over verborgen levens.

De onthulling van geheimen in Catfish leidt uiteindelijk tot ontdekkingen die onvermoede betekenissen en nieuwe, prangende vragen oproepen. In dat opzicht deed Catfish ons denken aan andere boeiende documentaires over geheime levens, zoals Exit Through the Gift Shop (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier), The Imposter (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier) en Finding Vivian Maier. 

Manipulatie

Sommigen vermoeden dat Catfish wel eens een nepdocumentaire zou kunnen zijn. Dat lijkt ons onwaarschijnlijk, gelet op het authentieke gedrag van de mensen die in beeld komen. Anderzijds is het goed mogelijk dat de makers van deze documentaire hun ontdekkingen veel vroeger deden dan zij laten uitschijnen, wat zou neerkomen op een vorm van manipulatie van de kijker.

Indien Catfish is wat de makers volhouden, namelijk een waarheidsgetrouwe en volledig authentieke documentaire, dan is het een uniek, verbijsterend document over eenzaamheid en verlangen.

Maar zelfs indien het om een pseudodocumentaire zou gaan, doen wij toch onze hoed af voor alle betrokkenen, vermits zij dan zeer geloofwaardige acteerprestaties zouden hebben neergezet. Ook indien de documentairemakers bepaalde feiten vroeger ontdekten dan de documentaire beweert, blijft het een hartverscheurend verhaal. In beide gevallen verdient deze documentaire bewondering, omdat de manipulaties dan zouden bijdragen tot een boeiende 'dubbele bodem' waarin de manipulaties metacommentaar leveren op het verhaal zelf, dat immers ook draait om manipulatie.

Kortom, hoe je het ook draait of keert: Catfish is zeer interessant kijkvoer.

JN.

Catfish (USA-2010): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: Yaniv Shulman, Angela Wesselman-Pierce, Ariel Shulman en Henry Joost.

Genre: documentaire / mysterie / psychosociaal drama / romantiek

V.l.n.r.: Ariel Shulman, Henry Joost en Yaniv Shulman.

Onze 

favoriete films

                                                                                      

                                       

Cinefielen zullen zich misschien afvragen waarom onze onderstaande lijst géén melding maakt van een heleboel iconische films, zoals bijvoorbeeld Pinocchio (1940), Citizen Kane (1941), Psycho (1960), The Good, the Bad and the Ugly (1966), The French Connection (1971), The Godfather en The Godfather Part II (1972 en 1974), The Exorcist (1973), Barry Lyndon (1975), Annie Hall (1977), The Duellists (1977), The Deer Hunter (1978), Tess (1979), Raging Bull (1980), Raiders of the Lost Ark (1981), Blade Runner (1982), Come and See (1985) en Cidade de Deus (2002). Wel, voor alle duidelijkheid: dat vinden wij natuurlijk ook briljante films. En zo kunnen we nog veel meer voorbeelden geven. We wilden de lijst van onze favoriete films echter beperken tot een Top 35. Daarom haalden heel wat schitterende films onze lijst niet. 

Hieronder vindt u dus uitsluitend de films die bovenaan staan in onze selectie van weergaloze en tijdloze meesterwerken die ons persoonlijk aanspreken en die we kunnen blijven herbekijken zonder er ooit genoeg van te krijgen.

Waarschuwing:

de beschrijvingen hieronder

kunnen SPOILERS bevatten

TOP 35

in chronologische volgorde

Klik hieronder op de foto's om ze te vergroten en klik nogmaals voor het maximale formaat

- A Streetcar Named Desire (1951) van Elia Kazan: een emotioneel psychologisch drama, naar het gelijknamige toneelstuk uit 1947 van Tennessee Williams, met sfeervolle zwart-wit beelden van cameraman Harry Stradling sr., mooie muziek van Alex North en grandioze vertolkingen van een intense Marlon Brando (onze favoriete acteur) als de zelfzuchtige bruut Stanley Kowalski (één van de beste movie villains aller tijden), een gevoelige Vivien Leigh als de eenzame en getroebleerde Blanche, en een tragikomische Karl Malden (ook één van onze favoriete acteurs) als de meelijwekkende vrijgezel Harold "Mitch" Mitchell. A Streetcar Named Desire maakt ook deel uit van onze Top 25 van de invloedrijkste films aller tijden. Bekijk een filmfragment hier.

- The Night of the Hunter (1955) van Charles Laughton: een beklijvende misdaadthriller en poëtische road movie met oogstrelende zwart-wit beelden van cameraman Stanley Cortez en een charismatische glansrol van Robert Mitchum als de predikende crimineel Harry Powell (één van de beste movie villains aller tijden) die een weduwe huwt en haar kinderen hardnekkig achtervolgt om een gestolen buit te bemachtigen. The Night of the Hunter maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken, onze Top 45 van beklijvende films over seriemoorden en onze Top 25 van onze favoriete road movies. Bekijk een filmfragment hier.

- Vertigo (1958) van Alfred Hitchcock: een fascinerend en visueel verbluffend psychologisch misdaadmysterie, met James Stewart in de hoofdrol als een voormalige politiedetective die aan hoogtevrees lijdt en geobsedeerd geraakt door een mysterieuze femme fatale (gespeeld door Kim Novak), briljant in beeld gebracht door cameraman Robert Burks, met sfeervolle muziek van Bernard Herrmann, knap gemonteerd door George Tomasini en strak geregisseerd door de Engelse Master of Suspense Alfred Hitchcock (één van onze favoriete cineasten). Vertigo maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken. Bekijk de knappe begingeneriek van Saul Bass hier, een analyse van het symbolische kleurgebruik in Vertigo hier, een interview met regisseur Alfred Hitchcock over montagetechnieken hier en een interview met collega-regisseur en bewonderaar William Friedkin over Vertigo hier.

- Lawrence of Arabia (1962) van David Lean: een episch en magistraal in beeld gebracht woestijnavontuur, gefilmd door cameraman Freddie Young in het panoramische breedbeeldformaat Super Panavision 70, met indrukwekkende oorlogsscènes (waarin honderden figuranten meespelen), sfeervolle muziek van Maurice Jarre, een schitterende vertolking van Peter O'Toole in zijn veelzijdige titelrol als Lawrence, een gevoelige Omar Sharif (lees ons In Memoriam hier) als de loyale Arabier Sherif Ali, een grappige Anthony Quinn als de trotse bedoeïne Auda Abu Tayi, een briljante montage van Anne V. Coates (zoals de iconische match cut tussen Lawrence die een brandende lucifer uitblaast en de opkomende woestijnzon in dit filmfragment), onder de geniale regie van David Lean (één van onze favoriete cineasten) op basis van een genuanceerd en diepgravend scenario van Robert Bolt en Michael Wilson, waarin gradueel onthuld wordt dat onder de flamboyante uitstraling en avontuurlijke ambities van de hoogmoedige titelheld Lawrence in wezen een eenzame en onbegrepen misfit met onverwerkte jeugdtrauma's schuilgaat die misbruikt wordt voor militaire, politieke en economische doeleinden. Dit maakt van Lawrence of Arabia niet alleen één van de beste historische avonturendrama's en antikoloniale oorlogsfilms, maar ook één van de beste biopics en karakterstudies aller tijden. Lawrence of Arabia maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken, onze Top 30 van onze favoriete historische drama's en onze Top 25 van onze favoriete road movies. Bekijk de hele film hier.  

    

- Once Upon a Time in the West (1968) van Sergio Leone: een briljante spaghettiwestern, met de beste begingeneriek aller tijden, memorabele vertolkingen van Henry Fonda als de kille huurmoordenaar Frank (één van de beste movie villains aller tijden), Charles Bronson als de zwijgzame held "Harmonica", Claudia Cardinale als de voormalige prostituee Jill McBain, en Jason Robards als de sympathieke outlaw "Cheyenne", schitterend camerawerk van Tonino Delli Colli, een realistisch production design van Carlo Simi (die ook de knappe kostuums ontwierp, waaronder de iconische dusters), magistrale muziek van Ennio Morricone (beluister die muziek hier), onder de creatieve regie van Sergio Leone (één van onze favoriete cineasten). Once Upon a Time in the West staat op de 1ste plaats in onze Top 30 van onze favoriete westerns. Bekijk een filmfragment hier en een documentaire over regisseur Sergio Leone hier.

- Rosemary's Baby (1968) van Roman Polanski: een quasi volmaakte psychologische horrorthriller met een ijzersterk, ambivalent scenario (geschreven door regisseur Roman Polanski (naar de gelijknamige roman uit 1967 van Ira Levin), waarvan het verhaal zowel bovennatuurlijke als louter psychologische interpretaties (of combinaties daarvan) toelaat, sfeervolle beelden van cameraman William A. Fraker, een heel mooi production design van Richard Sylbert en dito kostuums van Anthea Sylbert, een gevoelige Mia Farrow in de beklemmende titelrol als de zwangere Rosemary, schitterende bijrollen van Ruth Gordon als de opdringerige oude buurvrouw Minnie Castevet (één van de beste movie villains aller tijden), John Cassavetes als Rosemary's egocentrische echtgenoot Guy, Sidney Blackmer als Minnie's echtgenoot Roman, en Patsy Kelly als de breiende buurvrouw Lara-Louise, briljante muziek van Krzysztof Komeda en een uitstekende montage van Sam O'Steen en Bob Wyman, onder de strakke regie van meesterverteller Roman Polanski (één van onze favoriete cineasten). Rosemary's Baby maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms. Bekijk de trailer hier, een filmfragment hier en een making-of-documentaire hier. 

- 2001: A Space Odyssey (1968) van Stanley Kubrick: een onpeilbaar diep en grandioos in beeld gebracht sciencefictionmysterie van onze favoriete regisseur, over de verbondenheid tussen de micro- en macrokosmos, de dageraad van de mensheid en de gevaren van artificiële intelligentie, met betoverende beelden, baanbrekende special effects en een naadloze harmonie tussen de beelden en sfeerversterkende klassieke muziek van onderen anderen Richard Strauss en Johan Strauss. 2001: A Space Odyssey maakt ook deel uit van onze Top 10 van onze favoriete sciencefictionfilms, onze Top 80 van visuele meesterwerken en onze Top 25 van de invloedrijkste films aller tijden. Lees onze recensie hier, bekijk de trailer hier, een filmfragment hier en een minidocumentaire over regisseur Stanley Kubrick hier.

- A Clockwork Orange (1971) van Stanley Kubrick: een ultragewelddadige, nihilistische, maar ook duivels grappige en briljant in beeld gebrachte maatschappijkritiek van onze favoriete regisseur, gebaseerd op de gelijknamige dystopische roman uit 1962 van Anthony Burgess, met een schitterende hoofdrol van Malcolm McDowell als de narcistische en gewetenloze bendeleider Alex DeLarge (één van de beste movie villains aller tijden) en met meeslepende muziek van de beroemde klassieke componist Beethoven. A Clockwork Orange maakt ook deel uit van onze Top 10 van onze favoriete sciencefictionfilms. Lees onze recensie hier en bekijk een minidocumentaire over regisseur Stanley Kubrick hier.

- Paper Moon (1973) van Peter Bogdanovich: een schitterende tragikomische road movie, gebaseerd op een uitstekend scenario van Alvin Sargent (naar de roman Addie Pray uit 1971 van Joe David Brown), met onvergetelijke vertolkingen van Ryan O'Neal (lees ons In Memoriam hier) en zijn dochtertje Tatum O'Neal als een hilarisch duo kibbelende oplichters, heerlijke bijrollen van Madeline Kahn en P.J. Johnson, oogstrelende zwart-wit beelden (vaak in deep focus) van cameraman László Kovács, een knap production design van Polly Platt (die ook de vintage kostuums ontwierp) en toepasselijke oude swing jazz-deuntjes op de soundtrack (beluister die hier), die samen het tijdperk van de Grote Depressie in de jaren 30 overtuigend tot leven wekken. Paper Moon maakt ook deel uit van onze Top 35 van onze favoriete komedies en onze Top 25 van onze favoriete road movies. Lees onze recensie hier, bekijk de trailer hier, een filmfragment hier en de hele film hier.

- Badlands (1973) van Terrence Malick: een als road movie en misdaaddrama verpakte ode aan liefde en vrijheid over een jong, smoorverliefd koppel op de vlucht voor de lange arm van de wet, met lyrische beelden, betoverende muziek van Carl Orff en gevoelige topvertolkingen van Martin Sheen als de jonge rebel Kit (één van de beste movie villains aller tijden) en Sissy Spacek als zijn naïeve liefje Holly, onder de kunstzinnige regie van de visuele tovenaar Terrence Malick (één van onze favoriete cineasten). Badlands maakt ook deel uit van onze Top 45 van beklijvende films over seriemoorden en onze Top 25 van onze favoriete road movies. Bekijk een interview met Martin Sheen en Sissy Spacek over Badlands hier en een compilatievideo met betoverende beelden uit de oogstrelende films van regisseur Terrence Malick hier. 

- Amarcord (1973) van Federico Fellini: in deze sfeervolle, melancholische tragikomedie, die zich afspeelt in de late jaren 30 in een Italiaans kuststadje, voert regisseur Federico Fellini (één van onze favoriete cineasten) kleurrijke, onvergetelijke personages op en mijmert hij over liefde en lust, eenzaamheid en gemeenschapszin, de gesel van het fascisme, de katholieke moraal en de tand des tijds. Amarcord maakt ook deel uit van onze Top 35 van onze favoriete komedies en onze Top 80 van visuele meesterwerken. Bekijk een filmfragment hier en de hele film hier.

- Jaws (1975) van Steven Spielberg: een spannende, onverwoestbare horrorthriller, die uitgroeide tot een enorme kaskraker dankzij onder meer het ijzersterke scenario van Peter Benchley en Carl Gottlieb (naar Benchley's gelijknamige roman uit 1974), de briljante muziek van John Williams, het creatieve camerawerk (bekijk een analyse van de knappe cameratechnieken hier) en de topvertolkingen van hoofdrolspelers Roy Scheider, Richard Dreyfuss en Robert Shaw als een schijnbaar incompatibel trio dat samen jacht maakt op een moorddadige grote witte haai die de bewoners en bezoekers van een Amerikaans eilandje teistert terwijl daar net het toeristische zomerseizoen begint... Jaws maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms. Lees onze recensie hier en bekijk een filmfragment hier.

- Taxi Driver (1976) van Martin Scorsese: een intens psychosociaal portret van grootstedelijke eenzaamheid, gebaseerd op een fascinerend scenario van Paul Schrader, met een briljante vertolking van Robert De Niro (één van onze favoriete acteurs) in zijn iconische titelrol als de eenzame en gefrustreerde Vietnamveteraan en taxichauffeur Travis Bickle (één van de beste movie villains aller tijden), knappe bijrollen van Cybill Shepherd, Jodie Foster en Harvey Keitel (ook één van onze favoriete acteurs), sfeervolle beelden van New York, een virtuoze montage en mooie sfeerversterkende jazzy muziek van Bernard Herrmann, onder de compromisloze regie van meestercineast Martin Scorsese (één van onze favoriete regisseurs). Lees onze recensie hier, bekijk de trailer hier, een filmfragment hier en lees ons biografische portret van regisseur Martin Scorsese uit 2013 hier.

- Apocalypse Now (1979) van Francis Ford Coppola: een meeslepend en briljant in beeld gebracht anti-oorlogsepos dat zich afspeelt tijdens de Vietnamoorlog, met tal van iconische scènes, doorleefde vertolkingen van Martin Sheen als de cynische Amerikaanse legerkapitein Willard en van Marlon Brando (onze favoriete acteur) als de muitende en enigmatische Amerikaanse kolonel Walter E. Kurtz (één van de beste movie villains aller tijden) in hun personificaties van de vage grens tussen het Goede en het Kwade in de mens, schitterend camerawerk onder leiding van Vittorio Storaro en toepasselijke, sfeerversterkende muziek van onder anderen The Doors, The Rolling Stones en Richard Wagner, onder de geniale regie van Francis Ford Coppola (één van onze favoriete cineasten). Apocalypse Now maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken en onze Top 25 van onze favoriete road movies. Bekijk een filmfragment hier en commentaar van Martin Sheen op zijn aangrijpende openingsscène hier. 

- Alien (1979) van Ridley Scott: een briljante, nagelbijtende en claustrofobische combinatie van sciencefiction en horror, dankzij onder meer het superspannende scenario van Dan O'Bannon, het realistische production design, de griezelige special effects en de doorleefde doorbraakrol van hoofdrolspeelster Sigourney Weaver, onder de vakkundige regie van Ridley Scott (één van onze favoriete cineasten). Alien staat op de 1ste plaats in onze Top 10 van onze favoriete sciencefictionfilms en maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms. Lees onze recensie hier, bekijk een interview met regisseur Ridley Scott over Alien hier, lees onze 10 redenen om deze film op een groot scherm te zien hier en ons biografische portret van regisseur Ridley Scott uit 2013 hier.

- The Shining (1980) van Stanley Kubrick: een briljante, erg spannende en visueel verbluffende horrorthriller van onze favoriete regisseur, met schitterende vertolkingen van Jack Nicholson als de naar waanzin afglijdende hotelconcièrge Jack Torrance (één van de beste movie villains aller tijden) en Shelley Duval als zijn doodsbange echtgenote Wendy. The Shining maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms, onze Top 45 van beklijvende films over seriemoorden en onze Top 80 van visuele meesterwerken. Bekijk de trailer hier, de hele film hier en een minidocumentaire over regisseur Stanley Kubrick hier.

- Dressed to Kill (1980) van Brian De Palma: een heel spannende, briljant in beeld gebrachte en geniaal gemonteerde psychoseksuele misdaadthriller en slasher movie, met sfeervol camerawerk onder leiding van Ralf D. Bode, knappe vertolkingen van Angie Dickinson als de seksueel gefrustreerde echtgenote Kate Miller, Nancy Allen als de callgirl Liz, en Michael Caine als de psychiater Robert Elliott (één van de beste movie villains aller tijden), onder de trefzekere regie van Hitchcock-epigoon Brian De Palma (één van onze favoriete cineasten). Dressed to Kill maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms, onze Top 80 van visuele meesterwerken en onze Top 45 van beklijvende films over seriemoorden. Lees onze recensie hier, bekijk de trailer hier en de hele film hier.

- Rumble Fish (1983) van Francis Ford Coppola: een psychosociaal meesterwerk (naar de gelijknamige roman uit 1975 van schrijfster S.E. Hinton), met oogstrelende zwart-wit beelden van cameraman Stephen H. Burum, een heel knappe soundtrack met sfeervolle muziek van Stewart Copeland (de geniale drummer van de Engelse rockgroep The Police), een vakkundige montage van Barry Malkin en topvertolkingen van Matt Dillon als de jonge vechtersbaas Rusty James en een charismatische Mickey Rourke als diens oudere, gedesillusioneerde broer. Ook de rest van de cast acteert uitstekend, met name Diane Lane (één van de mooiste filmactrices aller tijden) als Rusty's liefje Patty, Vincent Spano als Rusty's nerdy vriend Steve, Dennis Hopper als Rusty's alcoholische vader, Diana Scarwid als de eenzame drugsverslaafde Cassandra, William Smith als de hardvochtige politieagent Patterson, Nicolas Cage als Rusty's opportunistische 'vriend' Smokey, en Sofia Coppola als Patty's jongere zusje Donna, onder de kunstzinnige regie van Francis Ford Coppola (één van onze favoriete cineasten). Rumble Fish maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken. Bekijk de hele film hier en een interview met regisseur Francis Ford Coppola hier.

- Blue Velvet (1986) van David Lynch: een duister neo noir psychoseksueel meesterwerk over de criminele onderbuik van Amerika, op basis van een onvoorspelbaar scenario (geschreven door regisseur David Lynch), met een groezelig set design, sfeervolle muziek van onder anderen Roy Orbison, Bobby Vinton en Angelo Badalamenti, degelijke vertolkingen van Kyle MacLachlan, Isabella Rossellini en Laura Dern, en een intense, onnavolgbare glansrol van Dennis Hopper  (één van onze favoriete acteurs) die de show steelt als de zwaar gestoorde crimineel Frank Booth (één van de meest geflipte en verontrustende slechteriken in de filmgeschiedenis), onder de gedurfde regie van de kunstzinnige cultcineast David Lynch (één van onze favoriete regisseurs). Blue Velvet maakt ook deel uit van onze Top 25 van de invloedrijkste films aller tijden hier en onze Top 80 van visuele meesterwerken. Bekijk een filmfragment hier, de hele film hier en een interview met regisseur David Lynch hier.

- GoodFellas (1990) van Martin Scorsese: onze favoriete gangsterfilms aller tijden, knap in beeld gebracht door cameraman Michael Ballhaus en geniaal gemonteerd door Thelma Schoonmaker, met topvertolkingen van de hele cast, onder wie Ray Liotta (lees ons In Memoriam hier), Joe Pesci en Robert De Niro (één van onze favoriete acteurs) als een trio iconische movie villains en Lorraine Bracco als de echtgenote van één van de gangsters, met schitterende muziek van onder anderen Cream, Muddy Waters, Tony Bennett, The Cleftones, The Cadillacs, Giuseppe Di Stefano en Derek and the Dominos, onder de briljante regie van Martin Scorsese ((één van onze favoriete cineasten). Bekijk de trailer hier, een filmfragment hier, een making-of-documentaire hier en lees ons biografische portret van regisseur Martin Scorsese uit 2013 hier.

- Misery (1990) van Rob Reiner: een ijzersterke misdaadthriller, gebaseerd op een meeslepend scenario van William Goldman naar de gelijknamige roman uit 1987 van de populaire horrorschrijver Stephen King, met perfecte vertolkingen van Kathy Bates als de fanatieke schrijversfan Annie Wilkes (één van de beste movie villains aller tijden) en James Caan als de populaire romanschrijver Paul Sheldon. Misery maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms en onze Top 45 van beklijvende films over seriemoorden. Bekijk een filmfragment hier en de hele film hier. 

- Miller's Crossing (1990) van Joel en Ethan Coen: een briljant neo noir gangsterdrama met onvoorspelbare plotwendingen, knap camerawerk van Barry Sonnenfeld, sfeervolle muziek van Carter Burwell en glansrollen van Gabriel Byrne als de intelligente Ierse gangsteradviseur Tom Reagan, Albert Finney als de Ierse gangsterbaas Liam "Leo" O'Bannon, Jon Polito als de opvliegende Italiaanse gangsterbaas Johnny Caspar (één van de beste movie villains aller tijden), J.E. Freeman als Caspars trouwe lijfwacht Eddie "the Dane" Dane (ook één van de beste movie villains aller tijden) en John Turturro (één van onze favoriete acteurs) als de gluiperige joodse bookmaker Bernie Bernbaum (ook één van de beste movie villains aller tijden), onder de vakkundige regie van de gebroeders Coen (die behoren tot onze favoriete cineasten). Lees ons biografische portret van de gebroeders Coen uit 2013 hier.

- Cape Fear (1991) van Martin Scorsese: ondanks de iets te theatrale slotscènes, is dit een heel geslaagde, erg spannende en visueel interessante remake van de gelijknamige misdaadthriller uit 1962, met tal van onvergetelijke scènes dankzij het meeslepende verhaal, de charismatische glansrol van Robert De Niro (één van onze favoriete acteurs) als de wraaklustige ex-gedetineerde Max Cady (één van de beste movie villains aller tijden) en de uitstekende vertolkingen van Nick Nolte, Jessica Lange en Juliette Lewis als het getroebleerde gezin dat geterroriseerd wordt door Cady, onder de creatieve regie van Martin Scorsese (één van onze favoriete cineasten). Cape Fear maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete horrorfilms. Bekijk een filmfragment hier en lees en ons biografische portret van regisseur Martin Scorsese uit 2013 hier.

- Reservoir Dogs (1992) van Quentin Tarantino: deze vernieuwende, uiterst invloedrijke heist movie is wellicht het sterkste langspeelfilmdebuut sinds Citizen Kane (1941) van Orson Welles. Dat dankt Reservoir Dogs vooral aan het briljante scenario (geschreven door regisseur Quentin Tarantino), de spannende plot, de geniale dialogen, de ingenieuze non-lineaire montage en de knappe vertolkingen van onder anderen Harvey Keitel (één van onze favoriete acteurs), Tim Roth, Steve Buscemi, Chris Penn, Lawrence Tierney en Michael Madsen (als "Toothpick" Vic Vega alias Mr. Blonde; één van de beste movie villains aller tijden). Regisseur Quentin Tarantino (één van onze favoriete cineasten) speelt een bijrolletje als de gangster Mr. Brown en opent de film met een hilarische Tarantineske dialoog over Madonna's popnummer Like a Virgin. Op de schitterende soundtrack staan nummers zoals Little Green Bag, I Gotcha en natuurlijk Stuck in the Middle with You tijdens de beruchte 'oorscène'. Reservoir Dogs maakt ook deel uit van onze Top 25 van de invloedrijkste films aller tijden. Bekijk een filmfragment hier.

- Unforgiven (1992) van Clint Eastwood: een beklijvende 'anti-western' die de mythologie van de nobele revolverheld doorprikt, gebaseerd op een uitstekend scenario van David Webb Peoples, met schitterende vertolkingen van Clint Eastwood als de voormalige outlaw William Munny, Morgan Freeman als diens voormalige partner in crime Ned Logan, Gene Hackman (één van onze favoriete acteurs) als de hardvochtige sheriff "Little" Bill Daggett (één van de beste movie villains aller tijden) en Richard Harris als de provocatieve Engelse huurmoordenaar English Bob (ook één van de beste movie villains aller tijden). Unforgiven staat op de 3de plaats in onze Top 30 van de beste westerns aller tijden en maakt ook deel uit van onze Top 25 van onze favoriete road movies. Bekijk de trailer hier en een filmfragment hier. 

- Pulp Fiction (1994) van Quentin Tarantino: een door de regisseur zelfgeschreven, supercoole en geniaal gemonteerde non-lineaire misdaadmozaïek van onvergetelijke scènes die moeiteloos pendelen tussen zwarte humor, spanning, geweld, romantiek en drama. De film bevat briljante dialogen, tal van cinefiele vondsten en knipoogjes, alsook een schitterende Tarantineske soundtrack met heerlijke pop- en rocknummers zoals Misirlou, Jungle Boogie, Son of a Preacher Man, You Never Can Tell, Girl You Be a Woman Soon en Surf Rider. De hele cast acteert voortreffelijk, met glansrollen van John Travolta en Samuel L. Jackson (als een duo iconische movie villains), Bruce Willis, Uma Thurman, Harvey Keitel (één van onze favoriete acteurs), Tim Roth, Amanda Plummer, Maria de Medeiros, Eric Stoltz, Rosanna Arquette, Ving Rhames en Christopher Walken (ook één van onze favoriete acteurs). Regisseur Quentin Tarantino (één van onze favoriete cineasten) won met Pulp Fiction terecht de Gouden Palm voor beste film op het Filmfestival van Cannes. 

- Fargo (1996) van Joel en Ethan Coen: een briljante zwarte misdaadkomedie die balanceert tussen humor en spanning, op basis van een onvoorspelbaar scenario (geschreven door de gebroeders Coen), met knap camerawerk van Roger Deakins, sfeervolle muziek van Carter Burwell en topvertolkingen van Francis McDormand, William H. Macy (als de stuntelende oplichter Jerry Lundegaard; één van de beste movie villains aller tijden), Steve Buscemi en Peter Stormare (als een incompatibel kidnappersduo dat ook behoort tot de beste movie villains aller tijden), Harve Presnell, Kristin Rudrüd en John Carroll Lynch, onder de zelfzekere regie van de gebroeders Coen (die behoren tot onze favoriete cineasten). Fargo maakt ook deel uit van onze Top 35 van onze favoriete komedies. Bekijk een filmfragment hier en lees ons biografische portret van de gebroeders Coen uit 2013 hier.

- Lost Highway (1997) van David Lynch: jaloezie, moord, romantiek, seks, bedrog, verraad en gespleten identiteit in dit onheilspellende, volstrekt unieke psychoseksuele neo noir misdaadmysterie, met sfeervol camerawerk van Peter Deming, een briljante soundtrack en knappe vertolkingen van Bill Pullman, Patricia Arquette, Balthazar Getty, Robert Loggia en Robert Blake, onder de briljante regie van de compromisloze cultcineast David Lynch (één van onze favoriete regisseurs). Lost Highway maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken. Lees onze recensie hier en bekijk de hele film hier. 

- Jackie Brown (1997) van Quentin Tarantino: een meesterlijk opgebouwd filmpareltje, op basis van een ingenieus scenario van regisseur Quentin Tarantino (één van onze favoriete cineasten), met een boeiende en onvoorspelbare misdaadplot, uitstekende dialogen, geslaagde zwarte humor, sluimerende romantiek, een geniale montage door Sally Menke en topvertolkingen van Pam Grier en Robert Forster, alsook van Samuel L. Jackson, Robert De Niro (één van onze favoriete acteurs) en Bridget Fonda als een trio iconische movie villains.

- Mulholland Drive (2001) van David Lynch: een diepgravend psychologisch portret van een ongelukkige, geflopte actrice die in slaap valt en droomt over een leven waarin ze wél in de smaak valt van Hollywood en waarin haar biseksuele vriendin haar niét in de steek laat. De briljante dubbelrol van Naomi Watts, de eigenzinnige regie van David Lynch (één van onze favoriete cineasten) en de betoverende, surrealistische sfeer resulteren in één van de beste verfilmingen van (wens)dromen en nachtmerries die wij ooit gezien hebben.

- The Lord of the Rings - trilogie (2001, 2002 en 2003) van Peter Jackson: hoewel de grootschalige actiescènes soms over the top zijn, bijvoorbeeld wanneer het personage Legolas in het tweede deel enkele (digitale) vechtolifanten doodt, is deze epische en meeslepende verfilming van de gelijknamige wereldberoemde fantasy-roman van J.R.R. Tolkien een onvergetelijk avontuur. Dat is vooral te danken aan de betoverende sfeer die regisseur Peter Jackson en zijn ploeg creëerden met dynamisch camerawerk, bezielde acteerprestaties, bijvoorbeeld van Christopher Lee (één van onze favoriete acteurs) als de boze tovenaar Saruman (één van de beste movie villains aller tijden), prachtige muziek van Howard Shore (bekijk een analyse van die muziek hier), indrukwekkende landschappen, magnifieke decors, mooie kostuums, realistische rekwisieten en baanbrekende special effects. Als kijker vergeet je dat je naar fantasy-fictie zit te kijken en krijg je echt het gevoel dat je samen met de hobbit Frodo (hoofdrol van Elijah Wood) en zijn kompanen door het mythische Middle-earth trekt om de One Ring te vernietigen. Deze ambitieuze trilogie is een tour de force zonder weerga in de filmgeschiedenis. The Lord of the Rings-trilogie maakt ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken, onze Top 25 van onze favoriete road movies en onze Top 25 van de invloedrijkste films aller tijden.

- Elephant (2003) van Gus Van Sant: geïnspireerd door de infame schietpartij in de Amerikaanse Columbine High School in 1999, reconstrueert dit verbijsterende psychosociaal misdaaddrama op afstandelijke, bijna klinische wijze de geruisloze, onheilspellende transformatie van twee gefrustreerde scholieren in een duo kille, nihilistische spree killers, overtuigend gespeeld door Alex Frost en Eric Deulen, met schitterend camerawerk van Harry Savides (zoals lange tracking shots door de brede schoolgangen), een briljante montage van regisseur Gus Van Sant, waarbij het drama zich herhaaldelijk ontvouwt vanuit verschillende oogpunten, en geloofwaardige vertolkingen van de hele cast, waardoor deze pregnante aanklacht tegen (de oorzaken van) zinloos geweld aanvoelt als een levensechte documentaire. Bekijk de hele film hier.

- Kill Bill 1 & 2 (2003 en 2004) van Quentin Tarantino: de liefde voor cinema spat van het scherm in dit tweedelige, genrevernieuwende, even grappige als gewelddadige, schitterend in beeld gebrachte en uiterst meeslepende wraakepos, met veelzijdig camerawerk van Robert Richardson, knap gemonteerde krijgskunsten en glansrollen van onder anderen Uma Thurman, Michael Madsen, Lucy Liu, David Carradine, Daryl Hannah, Gordon Liu, Vivica A. Fox (als de gevaarlijke huurmoordenares Vernita "Copperhead" Green; één van de beste movie villains aller tijden), Chiaki Kuriyama (als het moorddadige Japanse schoolmeisje Gogo Yubari; ook één van de beste movie villains aller tijden) en Michael Parks (als de welgemanierde maar verraderlijke Mexicaanse pooier Esteban Vihaio; ook één van de beste movie villains aller tijden), onder de creatieve regie van Quentin Tarantino (één van onze favoriete cineasten). Zelden zagen wij zo'n originele en dynamische stijloefening. Kill Bill 1 & 2 maken ook deel uit van onze Top 80 van visuele meesterwerken en onze Top 25 van onze favoriete road movies. Bekijk een compilatievideo met voorbeelden van cinefiele knipoogjes in Kill Bill 1 & 2 hier.

- There Will Be Blood (2007) van Paul Thomas Anderson: dit briljante psychosociaal drama over een verbeten Amerikaanse olieprospector maakt vooral indruk dankzij de onvergetelijke vertolking van Daniel Day-Lewis (één van onze favoriete acteurs) als het misantropische hoofdpersonage Daniel Plainview (één van de beste movie villains aller tijden), die tot op zekere hoogte herinnert aan het ambitieuze en schatrijke maar in wezen eenzame titelpersonage in de visueel verbluffende en uiterst invloedrijke zwart-wit klassieker Citizen Kane (1941) van Orson Welles. Extra troeven van There Will Be Blood zijn onder meer het knappe, Oscarwinnende camerawerk onder leiding van Robert Elswit, de geslaagde bijrol van Paul Dano als een onuitstaanbaar lijzige pastoor, de geloofwaardige enscenering van het tijdperk waarin de Amerikaanse olie-industrie van de grond kwam, en de briljante experimentele soundtrack van Jonny Greenwood (lid van de rockband Radiohead). There Will Be Blood maakt ook deel uit van onze Top 30 van onze favoriete historische drama's.

- Zodiac (2007) van David Fincher: gebaseerd op historische feiten, die hun weg vonden in het boeiende scenario van James Vanderbilt (geïnspireerd door de  non-fictieboeken Zodiac en Zodiac unmasked van Robert Graysmith), draait dit sfeervolle en briljant in beeld gebrachte misdaadmysterie rond de jarenlange, obsessieve zoektocht naar de identiteit van de zogeheten "Zodiac Killer": een beruchte seriemoordenaar, die in de jaren 60 en 70 terreur zaaide in de VS. De waarheidsgetrouwe, evoluerende look van de film, die de sixties, seventies en eighties treffend evoceert, de degelijke vertolkingen van Jake Gyllenhaal, Mark Ruffalo, Robert Downey Jr., John Carroll Lynch en Chloë Sevigny, en de schitterende, sfeervolle muziek dragen bij tot het beklemmende documentair karakter van dit onderschatte meesterwerk. Zodiac maakt ook deel uit van onze Top 20 van onze favoriete politiefilms en onze Top 45 van beklijvende films over seriemoorden. Bekijk de hele film hier, een analyse van de knappe cameratechnieken hier en lees ons biografische portret van regisseur David Fincher uit 2014 hier.

Joeri Naanai.