Longlegs van Osgood Perkins ★★★
De onheilspellende openingssequentie van de nieuwe, sfeervolle en populaire horrorthriller Longlegs (2024) zet meteen de toon: in de winter van 1974 ontmoet een jong meisje in de Amerikaanse staat Oregon onverwachts een heel akelige man (gespeeld door Nicolas Cage) met bizarre, onduidelijke bedoelingen, die tegen het meisje zegt: "There she is: the almost-birthday girl. Oh, but it seems I wore my long legs today. What happens if I..."
Flash forward naar de jaren 90: de jonge FBI-agente Lee Harker (hoofdrol van Maika Monroe), die helderziende lijkt, krijgt van haar overste William Carter (Blair Underwood) de opdracht om een reeks gezinsmoorden in Oregon te onderzoeken. Op elk van de plaatsen delict ontdekte de politie telkens een mysterieuze brief met raadselachtige tekens in een geheime codetaal, ondertekend met de naam "Longlegs". Terwijl FBI-agente Lee zich verdiept in de zaak, ontdekt zij dat de moorden wellicht een occulte satanistische dimensie hebben. En zo begint Lee, samen met de kijker, af te dalen naar de diepste krochten van het Kwaad...
The Silence of the Lambs achterna
Geschreven en geregisseerd door de Amerikaanse cineast Osgood "Oz" Perkins (de oudste zoon van de in 1992 overleden Hollywoodacteur Anthony Perkins, die in 1960 doorbrak met zijn schitterende vertolking van het iconische personage Norman Bates in Alfred Hitchcocks briljante horrorthriller Psycho), is Longlegs (bekijk de trailer hier) vooral schatplichtig aan de trendsettende horrorthriller The Silence of the Lambs van Jonathan Demme uit 1991, die ook draait rond de speurtocht van een jonge FBI-agente naar een gestoorde seriemoordenaar. Maar Longlegs herinnert tevens aan andere boeiende horrorthrillers, zoals: - Don't Look Now (1973) van Nicholas Roeg (ook over mogelijke helderziendheid en seriemoorden; bekijk de hele film hier); - The Amityville Horror (1979) van Stuart Rosenberg (ook over diabolische krachten in gezinsverband);
- Child's Play (1988) van Tom Holland (ook over duivelse poppen);
- Se7en (1995) van David Fincher (ook over de jacht op een seriemoordenaar met een occulte agenda);
- Cure (1997) van Kiyoshi Kurosawa (ook over een reeks moorden onder andermans invloed);
- Zodiac (2007) van David Fincher (ook over de zoektocht naar een seriemoordenaar die brieven in codetaal schrijft; bekijk de hele film hier); - en Hereditary (2018) van Ari Aster (ook over satanistische invloeden in familieverband; lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier).
Griezelig
Net als de voormelde films, blinkt Longlegs uit in een griezelige sfeerschepping en geslaagde spanningsopbouw, dankzij onder meer:
- de mysterieuze setup van de plot, die pas gaandeweg zijn geheimen prijsgeeft;
- het toepasselijke production design, met vintage decors in sombere en vale kleuren die een soort van Lyncheaanse nachtmerrie à la Twin Peaks oproepen;
- het uitstekende camerawerk onder leiding van de Mexicaan Andrés Arochi Tinajero, die gebruikmaakte van onder meer wisselende beeldformaten (waaronder het bijna vierkante 4:3 beeldformaat), doelbewuste onderbelichting, shots in tegenlicht, sfeerversterkende breedhoeklenzen, en lange (vaak statische) shots met doordachte beeldcomposities waarin FBI-agente Lee Harker te zien is in de voorgrond terwijl we als kijker vrezen dat iets of iemand achter haar zal opduiken in een deuropening of achter een venster in de achtergrond...;
- korte (soms subliminale) shots van onder meer vermoorde slachtoffers, het personage Longlegs, een krioelende slang en Baphomet-beeltenissen van Satan himself...
- het efficiënte sound design (van Eugenio Battaglia), dat samen met de vakkundige montage (door Greg Ng en Graham Fortin) enkele jump scares oplevert;
- en de verdienstelijke vertolkingen van de cast (zie verder).
|
Maika Monroe als FBI-agente Lee Harker. |
All the way...
|
Alicia Witt als Lee's moeder Ruth.
|
Hoofdrolspeelster Maika Monroe (die in 2015 doorbrak met haar hoofdrol in de uitstekende horrorfilm It Follows van David Robert Mitchell; lees onze recensie hier) overtuigt in Longlegs met haar ingetogen, gevoelige vertolking van de jonge FBI-agente Lee Harker.
Ook Blair Underwood komt geloofwaardig over als Harkers overste William Carter.
En Alicia Witt heeft de juiste uitstraling als Harkers religieuze moeder Ruth.
Maar het is Nicolas Cage die de show steelt als het enge titelpersonage Longlegs. Verborgen onder een grijze pruik met schouderlange haren, een gezichtsprothese met valse neus, en bleke make-up, ziet Cage er uit als een androgyne en erg angstaanjagende freak, die herinnert aan de creepy transgender seriemoordenaar Jame "Buffalo Bill" Gumb (één van de beste movie villains aller tijden) die Ted Levine briljant vertolkte in The Silence of the Lambs. Cage, die zich naar eigen zeggen liet inspireren door de stem en motoriek van zijn eigen moeder voor zijn rol in Longlegs, spreekt als het titelpersonage vaak met een hoge, klagende stem. Zoals wel vaker in zijn filmcarrière, gaat Cage ook deze keer all the way, waarbij hij soms overacteert, wat tot op zekere hoogte ten koste gaat van het realisme in Longlegs. Maar niemand kan ontkennen dat Cage hier alweer een onvergetelijk personage creëerde.
|
Nicolas Cage als het titelpersonage Longlegs. |
Don't believe the hype?
De grootste zwakte van Longlegs is de gebrekkige plotafwikkeling in het laatste deel van de film, waarin allerlei bizarre onthullingen ten koste gaan van de geloofwaardigheid en zo de suspension of disbelief van de kijker op de proef stellen. Daarom vinden wij de hype rond Longlegs, als ware het een meesterwerk en "de angstaanjagendste film van het jaar", overdreven.
Toch kunnen wij deze vakkundig ingeblikte horrorthriller van harte aanbevelen, vooral dankzij de filmtechnische kwaliteiten, de volgehouden creepy atmosfeer en enkele intense momenten.
JN.
Longlegs (USA-2024): in de Belgische bioscopen sinds 10 juli 2024.
Met: Maika Monroe, Nicolas Cage, Alicia Witt en Blair Underwood.
Genre: horror / misdaadthriller / mysterie