The Bridge on the River Kwai - full movie

Dit avontuurlijke oorlogsdrama van de Britse cineast David Lean uit 1957 duurt ruim 2 uur en 40 minuten, maar blijft toch boeien.

De film focust op het lot van een groep Engelse soldaten die tijdens de Tweede Wereldoorlog als krijgsgevangenen van hun Japanse vijanden verplicht werden om een spoorwegbrug te bouwen over de Thaise rivier Khwae.

Klik hieronder in het videoscherm op de link "Watch on Odnoklassniki" en dan rechtsonder bij instellingen op "Quality" en op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit.

(Klik op de link "Watch on Odnoklassniki" en dan rechtsonder bij instellingen op "Quality" en op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: historisch oorlogsdrama / avontuur

Blue Velvet - full movie

Blue Velvet is een duister, visueel verbluffend en invloedrijk neo noir psychoseksueel meesterwerk uit 1986 over de gewelddadige onderbuik van de American Dream, geschreven en geregisseerd door de Amerikaanse cultcineast David Lynch (één van onze favoriete regisseurs). 

De hoofdrollen worden vertolkt door Kyle MacLachlan, Isabelle Rossellini, Laura Dern en Dennis Hopper (één van onze favoriete acteurs in zijn glansrol als de zwaar gestoorde crimineel Frank Booth: één van de beste movie villains aller tijden).

Blue Velvet behoort tot onze favoriete films.

Om de hele film te bekijken, klikt u hieronder in het videoscherm op de link "Watch on Odnoklassniki" en dan rechtsonder bij instellingen op "Quality" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit.

(Klik op de link "Watch on Odnoklassniki" en dan rechtsonder bij instellingen op "Quality" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: misdaadmysterie / psychoseksuele thriller / erotiek / neo noir / romantisch drama

Klik op de oranje links voor:

- een recensie van Blue Velvet door Roger Ebert en Gene Siskel: Roger Ebert miskent de waarde van Blue Velvet

- een filmfragment: Blue Velvet - fragment

- een interview met de regisseur: David Lynch over Blue Velvet

- een achtergrondartikel: Onze favoriete films: Top 35

- een achtergrondartikel: De invloedrijkste films aller tijden: Top 25

- een achtergrondartikel: Visuele meesterwerken: Top 80

- een achtergrondartikel: Onze favoriete regisseurs: Top 20

- een achtergrondartikel: De beste schurken en feeksen in de filmgeschiedenis: Top 150

- een achtergrondartikel: Schaf de Oscars af!

The Pianist - fragment

Hieronder kan u kijken naar een aangrijpende scène uit het biografische anti-oorlogsdrama The Pianist uit 2002 van de Poolse meestercineast Roman Polanski (één van onze favoriete regisseurs). 

De film, die behoort tot onze favoriete historische drama's, won de Gouden Palm op het Filmfestival van Cannes, alsook drie Oscars: voor beste regisseur (Roman Polanski), beste acteur (Adrien Brody) en beste geadapteerd scenario (van Ronald Harwood). Bekijk de hele film hier.

Onderstaand filmfragment toont het muzikale talent van de joodse pianist Władysław Szpilman (een doorleefde titelrol van Adrien Brody), terwijl hij tijdens de Tweede Wereldoorlog ondergedoken is in de Poolse hoofdstad Warschau en daar met de moed der wanhoop probeert te overleven. Hij speelt de Ballade nr.1 Opus 23 van de Poolse componist Chopin, terwijl de Duitse legerofficier Wilm Hosenfeld (Thomas Kretschmann) sprakeloos toeluistert en begint te beseffen in welke mate de oorlog ten koste ging van verborgen talent en schoonheid, in dit geval ten koste van letterlijk verborgen talent en schoonheid...

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: biopic / historisch drama / oorlogsfilm / muziekfilm

Without a Clue - full movie

Without a Clue (één van onze favoriete komedies) is een vermakelijke misdaadkomedie van de Amerikaanse regisseur Thom Eberhardt uit 1988, gebaseerd op een scenario van Larry Strawther en Gary Murphy, met schitterende vertolkingen van Michael Caine als een domme, drankzuchtige en onuitstaanbare versie van de beroemde speurneus Sherlock Holmes, Ben Kingsley als zijn intelligente sidekick Doctor Watson, Jeffrey Jones als de gefrustreerde politie-inspecteur George Lestrade, en Paul Freeman als de boosaardige aartsvijand Professor Moriarty.

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: komedie / misdaadmysterie

De favoriete 
horrorfilms 
van 

Robert Eggers

                           

Gevraagd naar zijn favoriete horrorfilm, antwoordde de Amerikaanse regisseur Robert Eggers (bekend van The Witch en The Lighthouse) onlangs op de sociale netwerksite Reddit met onderstaande lijst van zijn 26 favoriete horrorfilms. 

Zijn lijst omvat overigens ook vijf films die in feite geen horrorfilms zijn: drie films van David Lynch (Blue Velvet, Lost Highway en Mulholland Drive) die veeleer mysteriethrillers zijn, alsook het erotisch drama La pianiste van Michael Haneke en het familiedrama Cries & Whispers van Ingmar Bergman.

TOP

26

- Nosferatu  van F.W. Murnau - 1922

- The Shining  van Stanley Kubrick - 1980

- Possession  van Andrzej Zulawski - 1981

- Alien  van Ridley Scott - 1979 

- Psycho  van Alfred Hitchcock - 1960 

- The Innocents  van Jack Clayton - 1961 

- La pianiste  van Michael Haneke - 2001 

- Cries & Whispers  van Ingmar Bergman - 1972 

- The Tenant van Roman Polanski - 1976 

- Angst  van Gerald Kargl - 1983 

- Rosemary's Baby  van Roman Polanski - 1968 

- Onibaba  van Kaneto Shindô - 1965 

- Das Cabinet des Dr. Caligari  van Robert Wiene - 1920 

- The Devil  van Andrzej Zulawski - 1972 

- Hour of the Wolf  van Ingmar Bergman - 1968 

- Blue Velvet  van David Lynch - 1986 

- Lost Highway  van David Lynch - 1997 

- Mulholland Drive  van David Lynch - 2001 

- Twentynine Palms  van Bruno Dumont - 2003 

- The Exorcist  van William Friedkin - 1973 

- Don't Look Now  van Nicolas Roeg - 1973 

- The Birds  van Alfred Hitchcock - 1963 

- La chute de la maison Usher  van Jean Epstein - 1928 

- Repulsion  van Roman Polanski - 1965 

- The Hunger  van Tony Scott - 1983 

- Häxan  van Benjamin Christensen - 1922

JN.

Portret van een getormenteerde ziel

The Master  van Paul Thomas Anderson     ★★★½ 

In maart 2013 gaven we hier slechts ★★½ aan The Master: het destijds nieuwe psychosociaal drama van de eigenzinnige Amerikaanse cineast Paul Thomas Anderson, bekend van onder meer zijn briljante films Magnolia uit 1999 (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier) en There Will Be Blood uit 2007 (één van onze favoriete historische drama's en één van onze favoriete films tout court). 

We hebben The Master intussen verschillende keren herbekeken en moeten toegeven dat onze oorspronkelijke filmrecensie en sterrenquotering te streng waren. Vandaar dat we onze recensie vandaag aanpassen en de film een extra ster geven: ★★★½ .

Onvoorspelbaar

The Master is een bevreemdend psychosociaal drama over de getormenteerde Amerikaanse marineveteraan Freddie Quell, briljant vertolkt door Joaquin Phoenix (één van onze favoriete acteurs; lees ons biografische portret hier). Freddie worstelt met drankzucht, seksverslaving, een posttraumatische stressstoornis, liefdesverdriet en onbegrip in zijn relaties met anderen. Dat onbegrip is trouwens begrijpelijk, want Freddie is een dommige, impulsieve en onvoorspelbare man die zich vaak erg bizar, bijna dierlijk gedraagt.

Joaquin Phoenix als Freddie.

Wanneer Freddie in de ban geraakt van de charismatische cultleider en charlatan Lancaster Dodd, gespeeld door Philip Seymour Hoffman (ook één van onze favoriete acteurs), die Freddie onder zijn hoede neemt, probeert Freddie met zichzelf in het reine te komen. Maar zelfs Lancaster, die met zijn filosofische beweging The Cause veel weg heeft van Scientology-stichter L. Ron Hubbard, lijkt geen vat te krijgen op de stuurloze, soms ronduit gewelddadige Freddie...

Joaquin Phoenix (links) en Philip Seymour Hoffman.

Karakter versus plot

Als karakterstudie van een getormenteerde ziel en als ontmaskering  van charlatanerie in sektes is The Master zeer geslaagd. 

Zowel Hoffman als Phoenix kregen een Oscarnominatie voor hun respectievelijke vertolkingen. 

Ook het camerawerk, met 65 millimeter pellicule, getuigt van vakmanschap.

De onconventionele manier waarop regisseur Anderson het drama ontvouwt, waarbij sfeer en karakterverdieping primeren op de plot en de narratieve structuur, is echter geen spek voor ieders bek. Het scenario is soms even stuurloos als Freddie. Maar wie The Master verschillende keren herbekijkt, zoals wij intussen gedaan hebben, zal ontdekken dat de plot niet zo belangrijk is, want de film is in wezen een karakterstudie van een misfit (Freddie) en zijn surrogaatvader (Lancaster) die elkaar nodig lijken te hebben en elkaar tot op zekere hoogte weerspiegelen, maar beiden te egocentrisch zijn voor een stabiele onderlinge vriendschap. 

Dat je zelfs na afloop van de film niet precies weet waar The Master nu eigenlijk over gaat en naartoe wil, is inderdaad frustrerend, maar intermenselijke relaties zijn nu eenmaal vaak ondoorzichtig en frustrerend, vooral wanneer je te maken hebt met enigmatische figuren zoals Freddie en Lancaster. Daarom kunnen we begrijpen waarom regisseur Anderson weinig uitlegt in The Master en liever suggereert wat er gaande is: net zoals wij in het echte leven vaak moeten raden naar wat iemand bezielt, laat Anderson het aan de kijker over om te raden wat er gaande is met Freddie, Lancaster en hun vreemde vriendschap. Zulke ondoorgrondelijke films bieden bovendien het voordeel dat je er bij elke kijkbeurt nieuwe dingen in ontdekt. Dat geeft blijk van de kunstzinnige aanpak van Anderson als cineast.

Eigenzinnig

Paul Thomas Anderson.

Als zoon van een acteur die hem een videocamera kocht, begon Anderson reeds als 12-jarige jongen te experimenteren met film. 

Na enkele kortfilms, voltooide hij in 1996 Hard Eight: een boeiend misdaaddrama dat zich afspeelt in het gokmilieu van Las Vegas. Anderson was toen 27. 

Een jaar later, in 1997, brak hij internationaal door met Boogie Nights: een drama met Mark Wahlberg als een jonge pornoacteur die herinnert aan de zwaar geschapen Amerikaanse pornolegende John Holmes uit de jaren zeventig. 

Anderson kreeg carte blanche voor zijn volgende film, wat in 1999 resulteerde in Magnolia: een briljante psychosociale mozaïek over de verbanden tussen negen verschillende personages die elk op een dramatisch kruispunt in hun leven staan.  

Na de romantische komedie Punch-Drunk Love (2002), waarvoor Anderson op het Filmfestival van Cannes werd uitgeroepen tot beste regisseur, voltooide hij in 2007 There Will Be Blood: een ijzersterke tragedie, die hoofdrolspeler Daniel Day-Lewis (ook één van onze favoriete acteurs) een terechte Oscar opleverde voor zijn onvergetelijke hoofdrol van een misantropische olieprospector (één van de beste movie villains aller tijden) in het tijdperk van de opkomende Amerikaanse olie-industrie. Hoewel wij minder onder de indruk zijn van The Master, bevestigt Anderson met deze boeiende karakterstudie in elk geval zijn reputatie van een eigenzinnige en getalenteerde cineast.

JN.

The Master (Groot-Brittannië-2012): in de bioscoop sinds 6 maart 2013.

Met: Joaquin Phoenix, Philip Seymour Hoffman en Amy Adams.

Genre: psychosociaal drama

Klik op de oranje link voor de trailer: The Master - trailer 

Goeroe en sekteleider Lancaster Dodd wordt omringd door trouwe en gehoorzame volgelingen.