Official Secrets van Gavin Hood ★★½
 |
Het is intussen algemeen bekend dat de westerse invasie van Irak in 2003, waarmee de 3de Golfoorlog begon, gebaseerd was op leugens over de beweerde, maar verzonnen aanwezigheid van massavernietigingswapens in Irak. Die leugens werden destijds gefabriceerd en verspreid door de overheden van de toenmalige Amerikaanse president George W. Bush en Britse premier Tony Blair. Maar wist u dat de Amerikaanse en Britse inlichtingendiensten zich in dit verband ook schuldig maakten aan geheime spionage-, afpersings- en omkooppraktijken om in de Veiligheidsraad van de Verenigde Naties internationale steun te ronselen voor hun oorlog tegen de Iraakse dictator Saddam Hoessein? Hoe dat in zijn werk ging, wordt gedeeltelijk onthuld in Official Secrets: een nieuw, op historische feiten gebaseerd drama van de Zuid-Afrikaanse regisseur Gavin Hood over de Britse klokkenluidster Katharine Gun, die gespeeld wordt door de Engelse actrice Keira Knightley.
 |
| Keira Knightley als klokkenluidster Katharine Gun. |
Meeslepend
De grootste troef van Official Secrets is de geloofwaardige en meeslepende vertolking van Keira Knightley als het hoofdpersonage Katharine Gun, die heen en weer geslingerd wordt tussen haar gewetensbezwaren tegen de illegale Irakoorlog en haar angst dat zij als stiekeme en anonieme klokkenluidster zelf in het beklaagdenbankje zou belanden. Ook de Engelse acteur Ralph Fiennes overtuigt in zijn bijrol als Ben Emmerson: de stoïcijnse advocaat van de klokkenluidster. Terwijl beiden weerstand bieden tegen de machtige en intimiderende overheidsmachine, leeft de kijker mee met Guns verontwaardiging, twijfels, moed, angst, wanhoop en idealisme.
 |
| Ralph Fiennes als de Britse advocaat Ben Emmerson. |
Gemiste kansen
Hoewel Official Secrets veelbelovend aanstuurt op een spannend spionage- en rechtbankdrama, worden die verwachtingen niet helemaal ingelost. Dat is vooral te wijten aan de scenaristen (Gregory Bernstein, Sara Bernstein en regisseur Gavin Hood) en de filmmonteur (Megan Gill), die heel wat kansen lieten liggen om de film even boeiend en spannend te maken als de veel betere klokkenluiderdrama's On the Waterfront (1954) van Elia Kazan (over vakbondscorruptie), Serpico (1973) van Sidney Lumet (over politiecorruptie, één van onze favoriete politiefilms), All the President's Men (1976) van Alan J. Pakula (over het politieke Watergateschandaal), Prince of the City (1981) van Sidney Lumet (over politiecorruptie, ook één van onze favoriete politiefilms), The Firm (1993) van Sydney Pollack (over corruptie in een advocatenkantoor) en de documentaire The Seven Five (2014) van Tiller Russell (over politiecorruptie, ook één van onze favoriete politiefilms). Zo zijn er in Official Secrets heel wat cruciale scènes -bijvoorbeeld de ondervraging van Katharine Gun door de Britse inlichtingendienst GCHQ, de gesprekken in het kantoor van haar advocaat, haar rit met het openbaar vervoer (wanneer zij merkt dat ze geschaduwd wordt), de deportatie van haar Koerdische echtgenoot (gespeeld door Adam Bakri), en de scène in de rechtbank- die weliswaar boeiende en intense momenten opleveren, maar nooit spannend genoeg worden en dus toch wat teleurstellen. Dat is tot op zekere hoogte het gevolg van het lovenswaardige streven naar een waarheidsgetrouwe film, zonder te veel dichterlijke vrijheid. Daardoor eindigt zelfs de rechtbankscène, waarop de hele film aanstuurt, hoewel verrassend en toepasselijk, in mineur.
 |
Kortom, spijts enkele boeiende scènes, waaronder ook het moment waarop de redactie van de Britse krant The Observer beseft dat de spellingscontrole van de door Katharine Gun gelekte geheime e-mail ernstige gevolgen heeft, mist Official Secrets vaak de slimme spanningsopbouw en psychologische overtuigingskracht van de hierboven vermelde klokkenluiderfilms en zou dit integere (docu)drama gebaat geweest zijn met een scenario, montagetechnieken en sfeerschepping die de spanning en emotie beter tot hun recht hadden doen komen, zoals in de uitstekende paranoia-mysteries Blow-Up (1966) van Michelangelo Antonioni (bekijk de hele film hier), The Conversation (1974) van Francis Ford Coppola (lees onze recensie hier en bekijk een filmfragment hier) en Blow Out (1981) van Brian De Palma (bekijk de hele film hier).
Jammer ook dat de bijrol van Ralph Fiennes in Official Secrets te klein is om voluit te kunnen genieten van zijn acteertalent en charisma.
Laat dit u er echter niet van weerhouden om vanaf 5 februari 2020 in de bioscoop te gaan kijken naar Official Secrets, al was het maar voor de leerzame onthullingen over de illegale overheidspraktijken, de doorleefde vertolking van Keira Knightley en de knappe slotscène met Ralph Fiennes op het strand.
JN.
Official Secrets (Groot-Brittannië/USA-2019): in de bioscoop vanaf 5 februari 2020.
Met: Keira Knightley, Ralph Fiennes, Adam Bakri, Matt Smith en Rhys Ifans.
Genre: historisch drama / biopic / spionagefilm
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten