The Kids Are All Right - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Klik op de oranje link voor onze recensie van The Kids Are All Right: Eén vader, twee moeders

Genre: tragikomedie / romantisch familiedrama

Kinderfobieën

The Hole  van Joe Dante     ★★½

De 15-jarige Dane (gespeeld door Chris Massoglia) en zijn jongere broertje Lucas (Nathan Gamble) zijn net verhuisd en ontdekken in de kelder van hun nieuwe woonst een schijnbaar bodemloze put. De put is er al "sinds de eerste schreeuw op aarde", zo leren we later, en wie er in kijkt wekt blijkbaar zijn eigen grootste angsten tot leven. "You've got a gateway to hell under your house...and that is really cool", zegt hun buurmeisje Julie (Haley Bennett) droogjes. De toon is meteen gezet voor een onderhoudende griezelfilm in 3D over kinderangsten, groeipijnen en de donkere kant van onze verbeelding.



Familiehorror

Het scenario van The Hole knoopt aan bij de psychologische thematiek van kinderfobieën in de in 1990 verfilmde roman It van Stephen King. The Hole is echter iets te braaf en te voorspelbaar om doorgewinterde horroradepten de stuipen op het lijf te jagen. Alle clichés uit het genre passeren de revue: een behekst huis (House, The Amityville Horror), een helleput (The Gate), een boosaardige pop (Child's Play), een spookachtig zombiemeisje (Ringu), enzovoort. Zelfs de muziekscore van Javier Navarette is (te) nadrukkelijk ontleend aan die van Bernard Herrmann in Alfred Hitchcocks horrorklassieker Psycho. Je zou het met wat goede wil hommages kunnen noemen, maar hun meerwaarde hier ontgaat ons. De Scream-films van Wes Craven staan ook bol van genreclichés, maar die worden juist op de korrel genomen en zijn ingenieus verwerkt in de intelligente scenario's. Bovendien zijn de Scream-films echt angstaanjagend. The Hole daarentegen is een typische, familievriendelijke formulefilm die veilig binnen de lijntjes kleurt, slechts bij momenten spannend wordt en daardoor reeds halfweg begint te vervelen. Jammer, want de cast acteert behoorlijk en de technische ploeg kent zijn vak. Gesneden koek dus voor moedige pre-tieners, maar geen spek voor de bek van volwassen horrorfanaten.

V.l.n.r.: Haley Bennett, Nathan Gamble en Chris Massoglia.

Tussen haakjes: The Hole is niet te verwarren met de gelijknamige (en veel betere) Britse thriller met Keira Knightley uit 2001.

Tot slot nog een vraagje dat ik mezelf ook stelde tijdens het bekijken van The Hole: wat zou er uit de put komen mocht u er zelf in kijken?

JN.

The Hole (USA-2009): in de bioscoop vanaf 2 maart 2011.

Met: Chris Massoglia, Nathan Gamble, Haley Bennett, Teri Polo en Bruce Dern.

Genre: horror

Klik op de oranje link voor de trailer: The Hole - trailer



The Hole - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van The Hole: Kinderfobieën

Genre: horror

The Housemaid - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)


Klik op de oranje links voor:

- onze recensie van The Housemaid: Fraaie stijloefening

- de hele film: The Housemaid - full movie

Genre: erotische thriller / familiedrama

L'illusionniste - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van L'illusionniste: Weemoedige filmmagie

Genre: animatiefilm / tragikomedie / romantisch drama

Pirates of the Caribbean 4 - trailer

In deel 4 van de razend populaire piratenfilmreeks Pirates of the Caribbean, dat On Stranger Tides heet, speelt Johnny Depp opnieuw de rol van de onnavolgbare piratenkapitein Jack Sparrow. Ook Geoffrey Rush is weer van de partij als kapitein Barbossa. Daarnaast zijn ook rollen weggelegd voor onder anderen Penélope Cruz, Ian McShane, Judi Dench én voor rockster Keith Richards, op wiens unieke look en motoriek Johnny Depp zich inspireerde voor zijn metamorfose tot kapitein Jack Sparrow. Hieronder alvast de trailer, mét intro van mister Sparrow himself.

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Genre: avontuurlijke piratenfilm / komedie / actie / fantasy / romantiek

The Tree of Life - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Klik op de oranje links voor:

- onze recensie van The Tree of Life: Amor Fati

- nieuws: The Tree of Life wint Gouden Palm in Cannes 2011

- onze keuze van The Tree of Life als de mooist in beeld gebrachte film van het jaar: De beste films van 2011

Genre: existentieel gezinsdrama / mysterie

Interview.

Natalie Portman en Darren Aronofsky 
praten over spiegels in

Black Swan

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 480p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: psychologisch drama / erotische thriller / romantische horrorfilm / dansfilm

Klik op de oranje links voor:

- onze recensie van Black Swan: Dansen op een vulkaan

- de trailer: Black Swan - trailer

- onze keuze voor Black Swan als de beste film van 2011: De beste films van 2011

- de Oscarnominaties van Black Swan: Alle Oscarnominaties 2011

Vicieuze cirkel

Somewhere  van Sofia Coppola     ★★★½

In het openingsshot van deze charmante tragikomedie van Sofia Coppola zien we het hoofdpersonage in zijn zwarte Ferrari rondjes rijden op een racebaan in de woestijn: een toepasselijke metafoor voor de vicieuze cirkel waarin het lege leventje van de succesvolle Hollywoodacteur Johnny Marco (glansrol van Stephen Dorff) beland is. Tussen de opnames van zijn populaire films in, vult Johnny zijn dagen met saaie persconferenties, drank, feestjes en oppervlakkige seks met actrices, stripteaseuses en groupies. Wanneer een journalist aan Johnny vraagt om zichzelf te beschrijven, staat de eenzame, verveelde vedette met zijn mond vol tanden. Later in de film geeft hij snikkend toe: "I'm nothing." Op een dag vraagt zijn ex hem om op hun elfjarige dochter Cleo (Elle Fanning) te passen. Terwijl Cleo op bezoek is, begint Johnny te beseffen dat hij zijn leven een nieuwe wending moet geven...

Stephen Dorff als Johnny en Elle Fanning als Cleo.

De rol van zijn leven



Stephen Dorff speelt de rol van zijn leven in deze intimistische film over eenzaamheid en (het gebrek aan) liefde. Wellicht omdat hij in het door Sofia Coppola zelfgeschreven scenario ook enkele van zijn persoonlijke ervaringen als filmster herkende, want roem isoleert eenieder die er deel aan heeft. Dorff speelt het 'klein' en laat het aan de kijker over om de gedachten en gevoelens van Johnny in te vullen terwijl hij samen met Cleo doodgewone, maar daarom niet minder betekenisvolle vader-dochter-momenten beleeft. De spontane interactie met zijn twaalfjarige tegenspeelster Elle Fanning, die als actrice een natuurtalent pur sang blijkt, draagt bij tot de geloofwaardigheid van dit bescheiden filmpareltje.

Een film met een ziel

De tragikomische humor is subtiel, het tempo melancholisch, de dialogen recht uit het hart en uit het leven gegrepen, en het mooie open einde een verademing in vergelijking met de platte happy endings die Hollywood ons zo vaak door de strot ramt. Een film met een ziel dus.

Somewhere won de Gouden Leeuw op het voorbije Filmfestival van Venetië.

JN.

Somewhere (USA-2010): in de bioscoop vanaf 5 januari 2011.

Met: Stephen Dorff, Elle Fanning en Chris Pontius.

Genre: existentieel drama / tragikomedie

Klik op de oranje links voor:

- de trailer: Somewhere - trailer

- nieuws: Sofia Coppola wint Gouden Leeuw voor Somewhere

- onze keuze voor Stephen Dorff als de beste acteur van het jaar: De beste films van 2011

Meer dan een muzikale prikkel

The Fabulous Baker Boys  van Steve Kloves    ★★★


V.l.n.r.: Beau Bridges, Michelle Pfeiffer en Jeff Bridges.

De broers Jack en Frank Baker (gespeeld door Jeff Bridges en Beau Bridges) vormen al jarenlang een rondreizend pianoduo. Op hun act begint stilaan sleet te komen en ze besluiten op zoek te gaan naar een zangeres om van hun duo een trio te maken. Tijdens de audities valt hun oog op de beeldschone Susie Diamond (Michelle Pfeiffer), die overigens niet alleen op muzikaal vlak nieuwe impulsen geeft aan de Baker Boys…

Onderhoudende tragikomedie

The Fabulous Baker Boys dateert van 1989 en is gebaseerd op een rechtlijnig scenario dat staat of valt met de acteurs die de dialogen tot leven moeten wekken. Daarom deed regisseur Steve Kloves een beroep op Jeff en Beau Bridges: twee Hollywoodveteranen die ook in het echte leven broers zijn. De intuïtieve interactie tussen beide acteurs draagt bij tot de geloofwaardigheid van het verhaal. Dat hun charmante tegenspeelster Michelle Pfeiffer, in de rol van zangeres Susie Diamond, al haar nummers zelf inzong, is de kers op de taart van deze onderhoudende tragikomedie.

 

JN.

 

The Fabulous Baker Boys (USA-1989): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: Jeff Bridges, Beau Bridges en Michelle Pfeiffer.

Genre: tragikomedie / romantisch drama / muzikiekfilm

American Psycho - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: psychosociale misdaadthriller / horror / satire

Klik op de oranje link voor onze recensie van American Psycho: Doodziek

Na putu - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Na putu: Verscheurend

Genre: romantisch drama

Unforgiven - trailer

Genre: western

Doodziek

American Psycho  van Mary Harron     ★★★

Op Markies de Sade’s Les 120 journées de Sodome na, moet American Psycho zowat het schandelijkste boek aller tijden zijn. Toen deze briljante bestseller van de Amerikaanse literaire wonderboy Bret Easton Ellis in 1991 verscheen, ontlokte hij een storm van protest wegens de gedetailleerde, haast ondraaglijke beschrijvingen van de perverse martelingen waaraan het moorddadige hoofdpersonage zijn slachtoffers onderwerpt. Intussen wordt het boek terecht beschouwd als een hoogtepunt in het oeuvre van Ellis en als één van de belangrijkste romans van de 20ste eeuw.

Horror vacuï

Ruim 10 jaar geleden waagde de Canadese cineaste Mary Harron zich aan de verfilming van dit als onverfilmbaar geachte boek. 

Net als de roman, biedt de gelijknamige film een blik in het gestoorde brein van het hoofdpersonage Patrick Bateman (glansrol van Christian Bale): een jonge, rijke Amerikaanse beursmakelaar die geobsedeerd is door zijn eigen en andermans uiterlijk, geld, dure merkkleding, cosmetica, snobistische restaurants, popmuziek, drugs, seks en geweld. Bateman is het soort van onmens die meer wakker ligt van de vraag of zijn visitekaartjes er wel trendy genoeg uitzien dan van het tragische lot van de arme daklozen die op een boogscheut van Wall Street uit vuilnisbakken moeten eten. Zijn materiële rijkdom en vlekkeloze uiterlijk maskeren echter een afgrondelijk diepe innerlijke eenzaamheid en (zelf)haat. 's Nachts probeert Bateman met de moed der wanhoop om de zinloosheid van zijn lege en oppervlakkige yuppieleventje op te heffen door willekeurige moorden te plegen. De weerzinwekkende manieren waarop hij zijn slachtoffers martelt en om het leven brengt getuigen van zijn door en door verziekte geest.



Het cosmetische gezichtsmasker dat Patrick Bateman elke ochtend aanbrengt

alvorens hij naar Wall Street vertrekt, is een metafoor voor het sociale masker

waarachter hij zijn eenzaamheid, frustraties en opgekropte agressie verbergt.

Intens

Regisseuse Mary Harron koos omwille van begrijpelijke redenen voor een niet al te letterlijke visualisering van de gruwelijke moorden in de roman van Ellis, wat haar film zowel verteerbaarder als minder beklijvend maakt dan Pier Paolo Pasolini’s shockerende schandaalfilm Salò of De 120 dagen van Sodom uit 1975 naar de hogervermelde pornografische roman van De Sade.

Het scenario, de montage en de visuele vormgeving van American Psycho (zoals het camerawerk, de decors en de kostuums) hadden beter gekund. 

De acteurs daarentegen zijn uitstekend: met name Justin Theroux als de zelfingenomen yuppie Timothy Brice; Reese Witherspoon als Batemans oppervlakkige verloofde Evelyn; Willem Dafoe als de politie-inspecteur die seriemoordenaar Bateman op de hielen zit; en Chloë Sevigny als Batemans naïeve secretaresse die zich aangetrokken voelt tot haar werkgever zonder te beseffen dat hij in feite een moorddadig monster is. Geen van hen kan echter tippen aan Christian Bale in zijn briljante titelrol als de psychopaat Bateman. Zijn intense, bij wijlen hilarische vertolking van de nihilistische yuppie in deze boeiende maatschappijkritische satire is een echte tour de force; bijna even onthutsend als het boek van Ellis dat ons begin jaren negentig een zelfkritische spiegel voorhield en zo onze kijk op onze postmoderne, in wezen doodzieke samenleving onherroepelijk veranderde...

JN.

American Psycho (USA-2000): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: Christian Bale, Justin Theroux, Josh Lucas, Bill Sage, Chloë Sevigny, Reese Witherspoon, Willem Dafoe en Samantha Mathis.

Genre: psychosociale misdaadthriller / horror / satire

Klik op de oranje link voor de trailer: American Psycho - trailer

Christian Bale in zijn fenomenale vertolking
van de zwaar gestoorde seriemoordenaar Patrick Bateman.

Sanctum - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Genre: actie / avontuur / drama / thriller

True Grit (2010) - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: western / avontuur / drama

Klik op de oranje links voor:

- onze recensie van True Grit: Ruwe bolster, blanke pit

- een interview: Jeff Bridges over acteren met Hailee Steinfeld in True Grit

- de Oscarnominaties voor True Grit: Alle Oscarnominaties 2011

- een achtergrondartikel: Alle Oscars 2011

- een achtergrondartikel: Schaf de Oscars af!

- een achtergrondartikel: De beste westerns aller tijden. Met onze Top 30

Verscheurend

Na putu  van Jasmila Zbanic    ★★★

Zrinka Cvitesic -hier met tegenspeler Leon Lucev- blijkt een karakteractrice van formaat.

Laat uw vooroordelen thuis als u naar deze intrigerende film gaat kijken. Na putu (letterlijk: Onderweg) volgt een Bosnisch koppel op de voet terwijl hun relatie onder druk staat. Luna en Amar zijn gek op elkaar, maar ze slagen er niet in om een kind te verwekken. Amar kampt bovendien met een alcoholprobleem. Onder invloed van de islam besluit hij zijn leven te beteren. Zijn nieuwe orthodoxe ideologie en onbuigzame levensstijl stuiten echter op verzet van Luna...

Revelatie

Na putu kiest geen partij tussen Luna en Amar en laat het aan de kijker over om zijn/haar eigen oordeel te vellen terwijl de hoofdpersonages verscheurende keuzes maken. Hierdoor krijgt dit boeiend liefdesdrama een universele dimensie. In haar gevoelige vertolking van Luna blijkt de Kroatische actrice Zrinka Cvitesic bovendien een echte revelatie.

JN.

Na putu (Bosnië en Herzegovina/Oostenrijk/Duitsland/Kroatië-2010): in de bioscoop vanaf 12 januari 2011.

Met: Zrinka Cvitesic en Leon Lucev.

Genre: romantisch drama

Klik op de oranje link voor de trailer: Na putu - trailer 

Vogelvrij

Exit Through The Gift Shop  van Banksy     ★★★

Straatkunstenaar Banksy draaide de rollen om en maakte een documentaire over de cameraman die hem filmde.

Straatkunst van Banksy.

In 1999 begint de Franse amateurfilmer Thierry Guetta in Los Angeles opnames te maken van graffiti-artiesten en andere straatkunstenaars. Hij wint hun vertrouwen en kan zo unieke beelden schieten van deze anonieme, vogelvrij verklaarde artiesten terwijl zij bezig zijn met hun clandestiene straatkunst. Thierry volgt hen overal ter wereld en zijn beeldmateriaal omvat al gauw duizenden tapes. Samen vormen ze een boeiende historische getuigenis van de opkomst van deze nieuwe, dynamische beweging in de artistieke tegencultuur. 

Thierry slaagt er echter niet in om opnames te maken van de meest gerespecteerde en ongrijpbare figuur in het ondergrondse wereldje van de graffiti-guerilla: de legendarische Britse kunstenaar Banksy, wiens echte naam en identiteit een groot geheim is en wiens geniale oeuvre de traditionele grenzen tussen straatkunst en museale kunst op de helling zet. Op een dag komt Banksy naar Los Angeles. Thierry ruikt zijn kans...

Sinds Thierry Guetta de expo Life is Beautiful organiseerde, is hij zelf uitgegroeid tot een beroemde 'kunstenaar'.

Hyperkinetisch

Exit Through the Gift Shop is een unieke, vinnig gemonteerde documentaire over de verborgen mechanismen van de hedendaagse kunst. Terwijl Thierry de straatkunstenaars op de voet volgt en hun 'medeplichtige' wordt, groeit hij in het spoor van Banksy zelf stilaan uit tot een 'kunstenaar'. Niet gehinderd door zijn gebrek aan artistiek talent en ervaring, slaagt de hyperkinetische Fransman er zelfs in om onder het pseudoniem Mister Brainwash in Los Angeles een mega-expo te organiseren met eigen, twijfelachtige kunstwerken. Banksy besluit de rollen om te draaien en monteert Thierry's beeldmateriaal tot een ontluisterende en soms ook hilarische documentaire over de wijze waarop spontane, maatschappijkritische kunst ingelijfd wordt door de commerciële mainstream.

Banksy's documentaire is niet alleen een passioneel pleidooi voor burgerlijke ongehoorzaamheid en vrijheid van expressie, maar ook een interessante psychosociale studie van de condition humaine. Waarom wil Thiery zelf koste wat het kost beroemd worden? En wat bezielt hem om alles wat beweegt op film vast te leggen? Zou het iets te maken kunnen hebben met het feit dat Thierry als elfjarig kind nooit de kans kreeg om afscheid te nemen van zijn destijds doodzieke moeder? Of is de hele documentaire misschien een slim verzinsel van Banksy en zijn/haar kompanen...?

JN.

Exit Through the Gift Shop (USA/Groot-Brittannië-2010): in de bioscoop vanaf 15 december 2010.

Met: Thierry Guetta, Banksy, Shepard Fairey, Space Invader, Seizer, Buff Monster, Borf, Dotmasters, Swoon en Ron English.

Genre: documentaire / kunstfilm / tragikomedie

Klik op de oranje link voor de trailer: Exit Through the Gift Shop - trailer

Banksy maakt in zijn/haar maatschappijkritische kunstwerken vaak gebruik van ingenieuze optische illusies.

Mother - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldkwaliteit)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Mother: Moederliefde

Genre: psychologische thriller / misdaadmysterie / gezinsdrama

Een jood in nood

A Serious Man  van Joel en Ethan Coen     ★★★½

Bloomington, Minnesota, 1967. Het leven van de joodse fysicaprofessor Larry Gopnik (een aandoenlijke Michael Stuhlbarg) is geen pretje: zijn job staat op de helling; zijn vrouw wil een echtscheiding; zijn zoon zit aan de softdrugs; zijn dochter steelt geld voor haar cosmetische neusoperatie; zijn bizarre broer is afhankelijk van hem; één van zijn gebuisde studenten probeert hem om te kopen; en zijn fascistoïde buurman palmt zijn grasperk in. De glasheldere logica van de mathematica die Larry aanwendt tijdens zijn lessen staat in schril contrast met de chaotische puinhoop in zijn privéleven. Arme Larry is de wanhoop nabij en krijgt een existentiële crisis. Net als de onfortuinlijke Job in het Bijbelverhaal, vraagt hij zich af waarom God hem dit aandoet. Hij gaat te rade bij een rabbijn...

Ondoorgrondelijk

Zoals we van de broers Joel en Ethan  Coen gewend zijn (lees ons biografische portret hier), is A Serious Man verzorgd in beeld gebracht, strak geregisseerd, doordacht gemonteerd en voorzien van toepasselijke muziek. De zwarte humor, uitstekende acteurs, eigenzinnige dialogen en driedubbele bodems in het intelligente scenario maken van A Serious Man een hilarische tragikomedie over de condition humaine en de onvoorspelbaarheid van het leven. Of uitgedrukt in religieuze termen: de wegen van de Heer zijn ondoorgrondelijk...

JN.

A Serious Man (USA/Groot-Brittannië/Frankrijk-2009): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: Michael Stuhlbarg, Sari Lennick, Aaron Wolff, Richard Kind, Fred Melamed, Jessica McManus en Amy Landecker.

Genre: existentiële tragikomedie

Klik op de oranje links voor:

- de trailer: A Serious Man - trailer

- ons biografische portret van de gebroeders Coen: Een geniaal duo

Moederliefde

Mother  van Joon-ho Bong     ★★★★

Deze nieuwe, fascinerende film van de getalenteerde Zuid-Koreaanse cineast Joon-ho Bong begint als een bizarre komedie over de hechte (incestueuze?) relatie tussen Yoon, een kinderlijke jongeman van 27, en zijn alleenstaande moeder. Wanneer een schoolmeisje vermoord wordt, wijzen alle sporen naar Yoon. Zijn moeder blijft haar zoon echter steunen en houdt vol dat hij onschuldig is. Zo evolueert de film naar een fascinerende whodunit die, hoewel onmiskenbaar oosters qua sfeer, doet denken aan de thrillers van Alfred Hitchcock en Brian De Palma. Bong (één van onze favoriete regisseurs) laveert moeiteloos tussen de verschillende genres, maar de rode draad in Mother blijkt uiteindelijk de onvoorwaardelijke liefde van de moeder voor haar enige kind.

Geheimen

Net als in de tv-serie Twin Peaks van David Lynch (ook één van onze favoriete regisseurs), verbergen zowat alle hoofdpersonages in Mother één of ander geheim. Het vermoorde schoolmeisje blijkt (net als het vermoorde schoolmeisje Laura Palmer in Twin Peaks) minder onschuldig dan ze lijkt. Yoon heeft geheugenstoornissen en is daardoor als het ware een raadsel voor zichzelf. En ook zijn moeder draagt een verschrikkelijk geheim met zich mee. De verrassende plotwendingen zetten de kijker voortdurend op het verkeerde been en maken van Mother een beklijvend misdaadmysterie dat geen minuut verveelt en aanstuurt op een aangrijpend slot dat aansluit bij de mooie openingsscène van de film.

Actrice Hye-ja Kim zet een intense, hartverscheurende vertolking neer als de gedreven moeder die er alles voor over heeft om haar zoon te beschermen. De sfeervolle fotografie en ingenieuze montage dragen bij tot het bevreemdende karakter van de film. De bezwerende muziek herinnert aan die van Hitchcocks huiscomponist Bernard Herrmann. En de gedurfde regiekeuzes van Bong bewijzen dat hij momenteel één van de meest getalenteerde cineasten in Azië is. Niet te missen!

JN.

Mother (Zuid-Korea-2009): in de bioscoop sinds 24 november 2010.

Met: Hya-ja Kim en Bin Won.

Genre: misdaadmysterie / psychologische thriller / gezinsdrama

Klik op de oranje link voor de trailer: Mother - trailer

In Mother gaat de liefde letterlijk en figuurlijk over lijken.

A Serious Man - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van A Serious Man: Een jood in nood

Genre: existentiële tragikomedie

Somewhere - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje links:

- voor onze recensie van Somewhere: Vicieuze cirkel

- voor nieuws: Sofia Coppola wint Gouden Leeuw voor Somewhere

Genre: existentieel drama / tragikomedie

Buried - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Klik op de oranje link voor onze recensie van Buried: Niet geschikt voor claustrofobische kijkers

Genre: psychologische thriller / horror

Niet geschikt voor claustrofobische kijkers

Buried  van Rodrigo Cortés     ★★★

De Amerikaanse vrachtwagenchauffeur Paul Conroy (Ryan Reynolds) wordt in Irak gekidnapt en geraakt bewusteloos. Wanneer hij ontwaakt, blijkt hij levend begraven te zijn in een doodskist onder twee meter woestijnzand. Met niets anders dan een aansteker, een gsm en een zaklamp in zijn bezit, tracht Paul met de moed der wanhoop te overleven terwijl de autoriteiten naar hem op zoek zijn en de zuurstof in de kist stilaan op raakt...

Beklemmend

In de traditie van andere vakkundige films die zich volledig afspelen op slechts één locatie, zoals Rope en Lifeboat van Alfred Hitchcock, is Buried een beklemmende thriller die de fameuze begraafscène met Uma Thurman in Kill Bill 2 naar de kroon steekt. Bewonderenswaardig hoe de Spaanse regisseur Rodrigo Cortés en zijn filmploeg er in slagen om de kijker anderhalf uur lang nagelbijtend aan zijn/haar stoel te kluisteren terwijl de camera de penibele situatie van het hoofdpersonage in real time op de voet volgt en geen seconde van zijn zijde wijkt. Hierdoor krijg je als toeschouwer in de bioscoop het gevoel zelf mee opgesloten te zitten in de kist. Wie last heeft van claustrofobie weze gewaarschuwd!

JN.

Buried (Spanje/USA/Frankrijk-2010): in de bioscoop sinds 3 november 2010.
Met: Ryan Reynolds.

Genre: psychologische thriller / horror

Klik op de oranje link voor de trailer: Buried - trailer

Het ziet er niet goed uit voor Paul Conroy als het levend begraven hoofdpersonage in Buried.

Exit Through the Gift Shop - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: documentaire / kunstfilm / tragikomedie

Klik op de oranje link voor onze recensie van Exit Through the Gift Shop: Vogelvrij

Interview.

Keira Knightley

over haar rol in

The Jacket

Keira Knightley: "Ik neem mijn populariteit met een flinke korrel zout."



"Ik ben meer dan een mooi snoetje"

Toen de Engelse actrice Keira Knightley in 2003 tijdens een lunch met cineast John Maybury vroeg om in diens psychologisch mysterie The Jacket (2005) een eenzame, zelfdestructieve vrouw te mogen spelen, vond hij haar in eerste instantie te mooi voor de rol. Zij antwoordde dat ze de rest van haar filmcarrière niet in de korsetten van kostuumdrama’s wilde doorbrengen en las ter plekke een passage uit het scenario voor. Maybury haalde meteen bakzeil.

Londen / interview door Joeri Naanai

Hoewel Keira Knightley tijdens haar spontane auditie voor The Jacket amper 18 lentes jong was, behoorde zij destijds al tot de populairste nieuwkomers in Hollywood. Ze was toen net wereldwijd doorgebroken met haar rol als de gouverneursdochter Elizabeth Swann in de avontuurlijke kaskraker Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl (2003) van Gore Verbinski (het eerste deel van de razend populaire filmreeks met Johnny Depp als de flamboyante piraat Jack Sparrow).

Keira Knightley met Johnny Depp in Pirates of the Caribbean: The Curse of the Black Pearl.

Knightley’s steile klim naar het sterrendom was onder meer te danken aan haar oogstrelende uiterlijk. De magazines Tatler en Glamour verkozen haar in 2004 respectievelijk tot “de meest begerenswaardige vrouwelijke vrijgezel in Groot-Brittannië” en “de meest glamoureuze actrice ter wereld”. Het magazine Empire riep haar in 2004 zelfs uit tot “meest sexy filmster aller tijden”. Deze laatste eretitel lijkt ons wat overdreven, gelet op onder meer de betoverende ogen van Lauren Bacall, de tijdloze elegantie van Grace Kelly, de exotische schoonheid van Ornella Muti, het aantrekkelijke charisma van Michelle Pfeiffer en de oosterse sensualiteit van Ziyi Zhang. Toen we Knightley in het somptueuze Dorchester Hotel in Londen opzochten voor een interview over haar rol in The Jacket, waarin zij aan de zijde speelt van Adrien Brody, benadrukte zij trouwens zelf dat ze niet wakker ligt van haar uiterlijk en dat regisseur John Maybury bovendien niet op zoek was naar een bevallige actrice voor het vrouwelijke personage Jackie in zijn complexe psychologisch mysterie: "John had iemand nodig die geloofwaardigheid kon verlenen aan de rol van Jackie, een wanhopige jonge vrouw die haar verdriet over de dood van haar drankzuchtige moeder bezweert met drugs en alcohol. Toen ik hem zei dat ik dat personage dolgraag wilde spelen, had ik net een voedselvergiftiging opgelopen en zag ik er een stuk verfomfaaider uit dan gewoonlijk. Wellicht heeft dat hem over de streep getrokken.” (lacht)

Voor uw rol in The Jacket heeft de make-up-afdeling u niet alleen een sombere aanblik gegeven, maar hebt u zich naar verluidt ook laten inspireren door de extravagante rockzangeres Courtney Love en de legendarische filmdiva Marlene Dietrich.



Keira Knightley in The Jacket.

Keira Knightley: “Als ik in mijn carrière alleen maar mijn mooi snoetje zou uitbuiten, is die carrière geen lang leven beschoren. Ik heb gelukkig meer in huis dan dat en schrik er niet voor terug om te doen wat een rol van me vraagt. Ik heb daarom goed naar de lage, hese stem van Courtney Love geluisterd en naar de manier waarop actrice Brittany Murphy door haar mond ademt. Ik dronk veel vodka en rookte als een turk, om zelf een raspende stem te krijgen. Bij Marlene Dietrich keek ik vooral naar haar smachtende blik. En om in de sfeer van het verhaal te komen, luisterde ik naar muziek van Jeff Buckley, The Strokes en Nirvana, en bekeek ik de expressionistische schilderijen van Egon Schiele en Edvard Munch.”

Waar haalde u de emotionele energie vandaan om uitdrukking te geven aan Jackie’s melancholie? Hebt u in uw eigen leven een tragisch verlies meegemaakt?

“Nee, gelukkig nog niet. Afkloppen maar. (klopt op de tafel) Maar ik heb me, zoals iedereen, ooit wel eens een depressief gevoeld. De wanhoop van Jackie is me dus niet helemaal vreemd.”

Sinds u beroemd bent, wordt u achtervolgd door fans en paparazzi. Hoe gaat u daar mee om?

“Ik probeer die overdreven belangstelling te negeren. Ze noemen me nu de meest sexy actrice ter wereld, maar dat neem ik met een flinke korrel zout. Schoonheid is relatief. Ik hou veeleer van interessante dan perfecte gezichten en ik heb een zwak voor mensen die me kunnen laten lachen. Scarlett Johansson bijvoorbeeld heeft een gezicht waar ik uren naar zou kunnen kijken. Ik schuim niet alle Hollywoodfeestjes af en heb nog steeds dezelfde vrienden als in mijn schooltijd. Ik heb er echter altijd van gedroomd om met acteren mijn brood te verdienen. Mijn roem stelt me nu in staat om kieskeurig om te springen met de talrijke aanbiedingen en dat is fijn.”

Eén van die aanbiedingen was een rol in de biografische actiefilm Domino. Daarin speelt u een model dat premiejaagster wordt. Klopt het dat u tijdens de opnames beroep deed op een stand-in die in uw plaats haar achterwerk liet filmen?

“Ja. (lacht) Ik wil uw lezers niet teleurstellen, maar in de filmindustrie wordt niet alleen gebruikgemaakt van stuntlui, maar ook vaak van body doubles. Voor seksscènes heb ik nog nooit een body double gebruikt. Maar tijdens de opnames van 'Domino' moest ik een lapdance doen en dat had ik nog nooit gedaan. Na twee danslessen bleek ik (fluisterend) mijn benen niet wijd genoeg te kunnen spreiden. Dus hebben ze iemand met een mooie kont gezocht die dat wel kon.”

Heeft een professionele 'kontkiezer' die taak op zich genomen of mocht u zelf kiezen?

"Die eer viel mij te beurt!" (schatert)

Klik op de oranje link voor onze recensie van The Jacket: Vermoeiend



Voor haar rol in The Jacket inspireerde Keira Knightley
zich onder meer op de smachtende blik van Marlene Dietrich,
de hese stem van Courtney Love en de muziek van Nirvana.

The Conversation - fragment

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)


Klik op de oranje links voor onze recensie van The Conversation: Horen, zien en zwijgen

Genre: psychologische thriller / existentieel drama / misdaad

Horen, zien en zwijgen

The Conversation  van Francis Ford Coppola      ★★★★

Harry Caul (glansrol van Gene Hackman) is een expert in het bespioneren van andere mensen. In opdracht van particulieren, bedrijven en overheidsinstanties gebruikt hij de modernste technieken om mensen te observeren, te fotograferen en af te luisteren. Zijn indiscreet voyeurisme ten opzichte van andermans privacy staat in schril contrast met zijn eigen gesloten en paranoïde karakter. Harry leeft als een zwijgzame kluizenaar. Hij vergrendelt zijn appartement met vier sloten en een alarmsysteem, houdt zijn telefoonnummer geheim en deelt zijn privéleven en gevoelens met niemand, zelfs niet met de vrouw met wie hij af en toe naar bed gaat. Als hij niet aan het werk is in de sombere loft waar zijn apparatuur staat, zit hij moederziel alleen in zijn woonkamer en speelt hij saxofoon op de tonen van zijn jazzplaten.     

Op een dag krijgt Harry de opdracht om een jong koppel af te luisteren en hun gesprek op te nemen. Wanneer hij de bandopname analyseert, begint hij te beseffen dat het koppel wellicht gevaar loopt. Hoewel Harry doorgaans volstrekt emotieloos met zijn werk omgaat -"It's just a business", zegt hij- begint zijn geweten te knagen en weigert hij de tape aan zijn opdrachtgever te overhandigen...

Gene Hackman.

Big Brother is watching you

In het spoor van andere 'voyeuristische' meesterwerken, zoals Peeping Tom van Michael Powell en Emeric Pressburger (bekijk het begin hier), Rear Window van Alfred Hitchcock, Blow-Up van Michelangelo Antonioni (bekijk de hele film hier) en Blow Out van Brian De Palma (bekijk de hele film hier), is The Conversation een fascinerende, briljant gemonteerde psychosociale thriller over eenzaamheid, paranoia en de machteloosheid van het individu in een Big Brother-maatschappij die steeds meer begint te lijken op de Orwelliaanse nachtmerrie in de profetische roman 1984.

Gene Hackman zet een bewonderenswaardige acteerprestatie neer als de vereenzaamde en verbitterde Harry die zichzelf van binnen opvreet terwijl hij de ware toedracht achterhaalt van het mysterieuze gesprek in de filmtitel. Ook John Cazale als Harry's medewerker, Allen Garfield als Harry's extraverte concurrent en Harrison Ford als de gluiperige assistent van Harry's opdrachtgever acteren uitstekend.

Voor zijn strakke regie kon Francis Ford Coppola terugvallen op een zelfgeschreven minimalistisch scenario waarin vrijwel niets afleidt van de gedetailleerde, langzaam opgebouwde karakterstudie van het hoofdpersonage Harry. De intimistische dialogen, sobere fotografie en mooie jazzy soundtrack creëren een melancholische atmosfeer die bijdraagt tot het gevoel van beklemming en onderhuidse spanning in deze eigenzinnige filmparel.

JN.

The Conversation (USA-1974): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: Gene Hackman, John Cazale, Harrison Ford, Cindy Williams, Frederic Forrest, Allen Garfield en Robert Duvall.

Genre: psychosociale thriller / existentieel drama / misdaad

Klik op de oranje link voor een filmfragment: The Conversation - fragment

Gene Hackman als de eenzame afluisterexpert Harry Caul.

Bedwelmend

Black Narcissus  van Michael Powell en Emeric Pressburger     ★★★★½

Onder leiding van hun nieuwe zuster overste Clodagh (briljant vertolkt door de Schotse actrice Deborah Kerr), vertrekken vier protestantse nonnen naar een dorpje in het Indiase Himalayagebergte. Daar moet Clodagh, in opdracht van haar kloosterorde, op een hoge, winderige bergkam het voormalige harempaleis van een Indiase generaal transformeren tot een nieuw klooster. De nonnen krijgen daarbij hulp van mister Dean (gespeeld door David Farrar): een flegmatieke Britse regeringsambtenaar, die Clodagh op de zenuwen werkt met zijn vrijpostige gedrag.



Deborah Kerr schittert als zuster Clodagh.

Verleiding

De renovatie en reconversie van het leegstaande paleis verloopt voorspoedig en al gauw doet het nieuwe bergklooster ook dienst als ziekenhuis en schooltje voor de plaatselijke Indiase dorpelingen. De erotische Indiase muurschilderingen, geïsoleerde locatie, betoverende vergezichten, ijle berglucht en primitieve tradities van de dorpelingen hebben echter een merkwaardig, desoriënterend effect op de blanke nonnen. De desolate plek is als een mooie exotische bloem of een kostbaar parfum: sensueel, maar ook bedwelmend wanneer men zich te lang laaft aan de indringende geur. Zuster Philippa (gevoelig vertolkt door Flora Robson) begint te twijfelen aan haar religieuze roeping en overweegt zelfs om uit het klooster te treden. Ook de strenge, immer zelfbeheerste zuster overste 'ontdooit' stilaan: Clodagh herinnert zich de tijd alvorens ze non werd, toen in haar leven en hart nog plaats was voor familiaal geluk en verliefdheid. Tot haar eigen ontreddering, voelt ze zich bovendien aangetrokken tot de vrijpostige mister Dean. Maar ze is niet alleen: ook zuster Ruth (een intense Kathleen Byron) heeft haar zinnen gezet op de even behulpzame als arrogante Brit. De jaloezie en het wederzijdse wantrouwen tussen beide nonnen ontspoort tot een gevaarlijk psychologisch spel van misleiding en bedrog...

Op de rand van de afgrond

Gebaseerd op de gelijknamige roman van Rummer Godon, is Black Narcissus (bekijk de hele film hier) een uniek meesterwerk uit 1947 dat moeilijk in één genre onder te brengen valt. De film begint als een avontuurlijke tragikomedie, evolueert naar een sensueel romantisch drama, vloeit haast ongemerkt over in een dreigende psychosociale thriller, die het niveau haalt van Alfred Hitchcocks briljante misdaadmysterie Vertigo uit 1958 (één van onze favoriete films), waarna Black Narcissus eindigt met een bloedstollende finale die niet zou misstaan in een horrorfilm. Dat laatste is geen toeval: in zijn autobiografie schreef regisseur Michael Powell dat hij tijdens de Tweede Wereldoorlog genoot van de horrorfilms van de Amerikaanse producer Val Lewton. Eén van die films is de sfeervolle zwart-wit horrorklassieker I Walked With a Zombie, die de Frans-Amerikaanse regisseur Jacques Tourneur in 1943 inblikte voor Lewton. Net als in Black Narcissus, zijn de hoofdpersonages in I Walked With a Zombie beschaafde, rationele blanken die op een geïsoleerde, exotische locatie geconfronteerd worden met oeroude, onbegrijpelijke natuurkrachten en instincten die een magische invloed lijken uit te oefenen. In Black Narcissus ziet Zuster Ruth -een labiele vrouw met een duister verleden, wier morbide melancholie en verborgen passie naar de afgrond van de waanzin voeren- er in de hallucinante slotscènes trouwens nog demonischer en angstaanjagender uit dan de vrouwelijke zombie in de voormelde film van Tourneur.

Kathleen Byron als de labiele en angstaanjagende zuster Ruth.

Dualisme

In wezen gaan zowel I Walked With a Zombie als Black Narcissus over de strijd tussen geest en lichaam, die ook in de roman Narziss und Goldmund uit 1930 van de Duitse schrijver Herman Hesse centraal staat: het interne conflict tussen het hoofd en het hart, verstand en gevoel, inhibitie en ongebreidelde passie, ascese en lust, het cerebrale en het zinnelijke, spiritualiteit en aards genot. In Black Narcissus wordt die tegenstelling tussen cultuur en natuur trouwens inventief gevisualiseerd door de narratieve opbouw te ondersteunen met symbolische beelden van de wisselende seizoenen. Zo zien we close-ups van kleurige bloemen en planten, die niet alleen de lente in de natuur maar ook in het hart van de hoofdpersonages aankondigen.

Het creatieve regisseursduo Michael Powell en Emeric Pressburger haalden al hun cinematografische troeven boven om hun metaforen in de verf te zetten: prachtige beelden in betoverende Technicolor, exotische decors, suggestieve make-up, theatrale belichting en toepasselijke muziek, die dankzij de briljante montage in crescendo bijdragen tot de spannende opbouw naar de onthutsende apotheose van dit visueel verbluffende drama.

De Britse Master of Suspense Alfred Hitchcock (één van onze favoriete regisseurs) heeft zich voor Vertigo (ook een visueel meesterwerk) waarschijnlijk laten inspireren door Black Narcissus. Powell en Hitchcock waren vrienden, die elkaars werk goed kenden en bewonderden. Hitchcocks psychologische misdaadthriller Vertigo gaat ook over verleiding, obsessie en gespleten, 'schizofrene' identiteit. Het gekleurde waas voor de ogen van hoofdrolspeler James Stewart in Vertigo lijkt rechtstreeks gebaseerd op de shots in Black Narcissus met een rood waas voor de ogen van zuster Ruth. En de spannende finale in de beroemde klokkentoren van Vertigo vertoont sterke gelijkenissen met de spannende finale van Black Narcissus in de kloosterkapel en onder de kloosterklok aan de (letterlijke en figuurlijke) rand van de afgrond. 

Dit shot van mister Dean toont het rode waas voor de ogen van zuster Ruth.

Spiegels van de ziel

Black Narcissus -volgens regisseur Powell de meest erotische film in zijn oeuvre- is tijdloze, essentiële, onverwoestbare cinema over het mooiste en het slechtste waartoe mensen in staat zijn. 

Valt er dan niets aan te merken op deze film? Toch wel. De filmploeg draaide de Indiase scènes niet op locatie, maar nam ze goeddeels op in de Pinewood Studios in het Britse Buckinghamshire. Voor de achtergronden in de Indiase buitenscènes werden vaak decors en geschilderde landschappen gebruikt, wat een kunstmatige indruk geeft. Soms werkt dat, soms niet. Bovendien zitten niet alle acteurs goed in hun rol. Zo heeft David Farrar te weinig charisma voor de ambivalente mister Dean en ziet hij er in korte broek op de rug van een pony veeleer belachelijk dan verleidelijk uit. Gelukkig ligt de focus op de nonnen. En die zijn één voor één perfect gecast. 

Jean Simmons speelt een opvallend bijrolletje als het bloedmooie Indiase dorpsmeisje Kanchi, die niet aan de aandacht ontsnapt van de kleinzoon van de Indiase generaal. Die kleinzoon wordt gespeeld door de bekende Indiase acteur Sabu.

Hollywoodster Jean Simmons als het Indiase dorpsmeisje Kanchi.

Maar het zijn Deborah Kerr en Kathleen Byron die de show stelen in hun psychologische steekspel tussen zuster Clodagh en zuster Ruth. Byron maakt van zuster Ruth één van de meest verontrustende filmpersonages aller tijden, wat verklaart waarom we haar opnamen in onze Top 150 van de beste schurken en feeksen in de filmgeschiedenis. Haar waanzinnige blik alleen al is genoeg om er nachtmerries aan over te houden. 

De beste acteerprestatie in Black Narcissus komt echter van Deborah Kerr. Haar subtiele overschakelingen tussen enerzijds de koele, afstandelijke, verbitterde zuster overste Clodagh en anderzijds de warme, gevoelige, goedlachse en verliefde jongedame die zij sinds het bitterzoete afscheid van haar jeugd onder haar habijt verbergt, belichamen perfect de innerlijke strijd waaraan Clodagh en de andere nonnen onderhevig zijn. Die interne tweestrijd valt af te lezen van Kerrs sprekende ogen, die als spiegels de paradoxale krachten in mens en natuur reflecteren.

JN.

Black Narcissus (Groot-Brittannië-1947): beschikbaar op dvd en blu-ray disc, alsook te bekijken via onderstaande link.

Met: Deborah Kerr, Kathleen Byron, David Farrar, Flora Robson, Jean Simmons en Sabu.

Genre: psychologische thriller / romantisch drama / horror

Klik op de oranje links voor:

- de hele film: Black Narcissus - full movie

- een achtergrondartikel: Visuele meesterwerken: Top 80

- een achtergrondartikel: De beste schurken en feeksen in de filmgeschiedenis: Top 150 

- een achtergrondartikel: Zijn romantische films gevaarlijk voor uw relatie?

Zuster Clodagh mijmert over haar verleden.