maandag 28 augustus 2017

Nessun Dorma - kortfilm


Deze fascinerende kortfilm van de Britse cultcineast Ken Russell maakt deel uit van Aria (1987), een film met tien verschillende segmenten die telkens geregisseerd werden door een andere regisseur, onder wie ook Nicholas Roeg, Jean-Luc Godard, Bruce Beresford, Robert Altman en Derek Jarman. Elk van de segmenten is gebaseerd op een opera.

Het segment van Ken Russell is een artistieke visualisering van Nessun Dorma: de laatste aria in Giacomo Puccini's opera Turandot. Het verhaal van de kortfilm draait om een jonge vrouw (gespeeld door Linzi Drew) die na een auto-ongeval geopereerd wordt in het ziekenhuis en tijdens de operatie visioenen krijgt over een vreemd ritueel waarin mensen die er uitzien als antieke Egyptenaren sierraden aanbrengen op haar lichaam. De sierraden worden aangebracht op dezelfde plekken als de wonden die de vrouw opliep tijdens het auto-ongeval...

Symboliek

De hermetische symboliek in deze kortfilm is vatbaar voor diverse interpretaties. Wij zagen vooral een saturnische symboliek, met verwijzingen naar de planeet Saturnus (let op de planeetringen rond de hals van de vrouw in het begin van de korfilm), waarbij de vrouw gekroond wordt als een koningin die wellicht verwijst naar de planeet Venus. In antieke mythes en religies worden Saturnus en Venus immers vaak voorgesteld als een koppel, met Saturnus als de heerser en Venus als zijn koningin. De sierraden staan misschien symbool voor de levenswekkende, elektromagnetische krachten van de hemellichamen. De zwaargewonde vrouw krijgt trouwens elektrische shocks op de operatietafel, om haar leven te redden. En op de motorkap van haar gecrashte auto zien we de beeltenis van een feniks: een mythologisch dier dat uit zijn as herrijst en symbool staat voor hergeboorte, alsook voor Saturnus en de zon. De feniks werd door de oude Egyptenaren Bennu genoemd en verwees naar de zonnegod Ra of Osiris, die oorspronkelijk symbool stond voor Saturnus. Venus was zijn gemalin. In de kortfilm is de hoofdchirurg identiek aan de Egyptische farao in het visioen van de vrouw, wat zou kunnen betekenen dat Saturnus het leven redt van de verongelukte vrouw.

De kortfilm bevat ook verwijzingen naar het Alziende Oog in de antieke Egyptische mythologie, wat ook te maken zou kunnen hebben met Saturnus, vermits deze geringde planeet lijkt op een oog en in de oudheid vaak voorgesteld werd als een oog in de hemel. De lamp boven de operatietafel heeft visuele kenmerken die herinneren aan de drie-eenheid van Saturnus, Venus en Mars in antieke mythes en religies. De oude Grieken noemden planeten overigens asteres planetai: sterren die zwerven, waar ons woord planeet vandaan komt. Zij wisten dus dat planeten in feite afkoelende sterren zijn. Vandaar ook dat Saturnus en Venus in de oudheid vaak voorgesteld werden als sterren of zonnen, wat in de kortfilm van Russell weerspiegeld wordt door stervormige lichtreflecties.

Wie meer wil weten over deze oeroude symboliek kan hier een interessante documentaire bekijken over de plausibele theorie dat de meeste antieke mythes en religies in wezen een gelijkaardig verhaal vertellen over een tijd waarin de planeten Saturnus, Venus en Mars zich veel dichter bij de aarde bevonden dan vandaag.

De tekst van Puccini's aria Nessun Dorma zou in dit licht kunnen geïnterpreteerd worden als de stem van Saturnus, die zich richt tot zijn geliefde Venus:

Niemand slape, niemand slape
Ook jij niet, o prinses
In jouw kille kamer
Kijk naar de sterren
die trillen van liefde
en van hoop!

Maar mijn geheim is verborgen in mij
En niemand zal mijn naam kennen!
Nee, nee! Op jouw mond zal ik het verklappen
wanneer het licht zal stralen!

En mijn kus zal de stilte doen smelten
die jou de mijne zal maken!

Niemand zal zijn naam kennen
En wij moeten, helaas, sterven, sterven!

Ga weg, o nacht!
Ga onder, sterren!
Ga onder, sterren!
Bij de dageraad zal ik overwinnen!
Zal ik overwinnen! Zal ik overwinnen!




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: muziekfilm / drama / mythologie

zaterdag 26 augustus 2017

The Legend of Rockabye Point - full movie


Dit hilarische tekenfilmpje van de legendarische Tex Avery uit 1955 blinkt uit in absurde humor en werd genomineerd voor een Oscar in de categorie beste korte animatiefilm, maar verloor van Speedy Gonzales




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: animatiefilm / komedie / kortfilm


zondag 13 augustus 2017

The Eyes of My Mother - trailer




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: horror / psychologisch gezinsdrama

Klik op de oranje link voor onze recensie van The Eyes of My Mother: Oogstrelende American gothic horror



Straw Dogs (1971) - full movie


Dit briljante psychosociaal drama van Sam Peckinpah uit 1971 evolueert naar een intense thriller, met Dustin Hoffman en Susan George als een koppel dat gepest en uiteindelijk geterroriseerd wordt door een groep dorpsbewoners op het Engelse platteland.

Straw Dogs veroorzaakte destijds heel wat ophef vanwege een ambivalente verkrachtingsscène en het brutale geweld in de spannende finale.

Klik hieronder in het videoscherm op de link "Bekijken op YouTube".




(Klik op de link "Bekijken op YouTube" en dan op de playbutton, en rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: thriller / psychosociaal drama / misdaad

Klik op de oranje link voor onze vergelijkende recensie van de remake van Straw Dogs uit 2011: Breekpunt

zaterdag 12 augustus 2017

King Kong met een ecologisch staartje

Okja  van Joon-ho Bong     ★★★




Wat een wonderlijke kerel is die Joon-ho Bong toch (één van onze favoriete regisseurs). In 2003 voltooide deze getalenteerde Zuid-Koreaanse cineast een absoluut meesterwerk met zijn briljante seriemoordenmysterie Memories of Murder (één van onze favoriete films over seriemoorden; bekijk de trailer hier en de hele film hier). Drie jaar later brak hij internationaal door met zijn eigenzinnige monsterfilm The Host (2006). In 2009 blikte hij met Mother een aangrijpende ode aan moederliefde in, verpakt in een verrassend moordmysterie (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier). In 2013 scoorde hij bij pers en publiek met zijn maatschappijkritische sciencefictionfabel en actiefilm Snowpiercer, die zich in een dystopische toekomst afspeelt aan boord van een rijdende trein waarin de passagiers zijn opgedeeld in een arme onderklasse en een rijke elite. En, onvoorspelbaar als hij is, komt Bong nu voor de dag met een alweer erg verrassende film, die hij schreef en regisseerde voor de streamingdienst Netflix: Okja, zo heet de nieuwe film, is een eigentijdse parabel met ecologische insteek over de hartverwarmende vriendschap tussen het Zuid-Koreaanse boerenmeisje Mija (mooie rol van Seo-Hyun Ahn) en een reusachtig, genetisch gemanipuleerd varken dat Okja heet en er uitziet als een bescheiden nijlpaard. 

Miss piggy

Okja begint in 2007, wanneer Lucy Mirando (Tilda Swinton), de excentrieke CEO van de Mirando Corporation, aankondigt dat de multinational een nieuw soort supervarkens heeft gekweekt, die op termijn bedoeld zijn voor de voedingsindustrie. In het kader van een wereldwijde promotiewedstrijd verscheept de Mirando Corporation 26 superbiggetjes naar evenveel plekken op de aardbol, zodat tien jaar later één supervarken uitgeroepen kan worden tot winnaar van de wedstrijd. 

Tilda Swinton als CEO Lucy Mirando.

Flashforward naar 2017: één van de vrouwelijke superbiggetjes, dat Okja genoemd werd, is samen met het Zuid-Koreaanse weesmeisje Mija opgegroeid tot een reuzenvarken op het boerderijtje van Mija's grootvader in de Zuid-Koreaanse bergen. Mija en Okja zijn intussen beste maatjes geworden. We zien hen genieten van hun vriendschap, terwijl zij door de bossen wandelen, onder een waterval in een meertje plonzen en samen in Okja's schuurtje slapen. 



Aan deze idylle komt echter een abrupt einde, wanneer Okja door de Mirando Corporation uitgeroepen wordt tot winnares van de wedstrijd en dokter Johnny Wilcox (Jake Gyllenhaal), de ijdele tv-zoöloog van de Mirando Corporation, opdaagt om Okja mee te nemen naar New York om daar als promotiestunt voor de nieuwe varkensworsten van het bedrijf te fungeren. Daar is Mija het natuurlijk niet mee eens, want Okja en Mija zijn onafscheidelijk. Bovendien huivert Mija bij de gedachte dat haar varken misschien ooit in het slachthuis zou kunnen terechtkomen. In haar verbeten strijd tegen de Mirando Corporation krijgt Mija onverwachte hulp van een groepje diervriendelijke activisten van het Animal Liberation Front onder leiding van de minzame en welgemanierde Jay (Paul Dano)...

Paul Dano als de idealistische dierenvriend Jay.

Raar beestje

Okja is een raar beestje. De film is een kruising tussen King Kong, LassieBlack BeautyE.T., Beauty and the Beast en 101 Dalmations, maar dan met een postmodern, genre-overstijgend en uitgesproken maatschappijkritisch karakter, waarbij de zeug Okja de damsel in distress is.

In een hedendaagse variant op het sprookje Belle en het Beest, ontfermt Mija zich als een Zuid-Koreaanse Belle over het goedaardige Beest Okja. Tegelijk is deze film een profetische fabel over de gevaren van genetische manipulatie in de landbouw en voedingsindustrie, met scherpe kritiek op onze materialistische consumptiemaatschappij, in het bijzonder op de dieronvriendelijke vleesindustrie en op bedrijven die ongezonde gmo’s produceren, zoals de multinational Monsanto, waarin geld- en vraatzucht primeren op dierenrechten en volksgezondheid.
 
Seo-Hyun Ahn als Mija.

Okja bevat ook een poëtische dimensie, die ons soms een beetje deed denken aan de Amerikaanse low budget-productie Beasts of the Southern Wild (2012) van Ben Zeitlin: ook een fabel met ecologische insteek, waarin een eenzaam meisje in overstroomd gebied droomt over prehistorische oerrunderen en smeltende poolkappen (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier).   

Regisseur Bong combineert dus verschillende genres in Okja, door avontuur, humor en actie af te wisselen met drama en tragiek. Zo zullen kijkers van alle leeftijden ongetwijfeld genieten van de idyllische momenten die Okja en Mija beleven in hun natuurlijke biotoop, en van de actiescènes waarin Mija, het Animal Liberation Front en het personeel van de Mirando Corporation elkaar achtervolgen op de autosnelweg en in een drukbevolkte supermarkt om Okja in handen te krijgen tijdens een opwindende, schitterend in beeld gebrachte pig chase. Anderzijds zijn er, vooral in het slot van de film, ook enkele lugubere scènes die de gruwelen van de vleesindustrie tonen en wellicht te confronterend zijn voor sommige kleine kinderen.

Een pig chase door de supermarkt.

Op filmtechnisch vlak zit Okja erg goed in elkaar. Zoals we van Bong gewoon zijn, is de film knap in beeld gebracht (onder meer met dynamische dolly shots en tracking shots) en uitstekend gemonteerd. Dankzij de schitterende digitale special effects ziet het supervarken er bovendien uit als een levensecht dier.


Wat de acteerprestaties betreft, verdient hoofdrolspeelster Seo-Hyun Ahn een pluim. De 13-jarige actrice stal moeiteloos ons hart als de verbeten Mija die er alles voor over heeft om haar huisdier te redden uit de klauwen van de gewetenloze Mirando Corporation. Ook Paul Dano overtuigt in zijn geslaagde bijrol als de sympathieke leider van de dierenactivisten. 

Jake Gyllenhaal daarentegen gaat voor de eerste keer in zijn carrière compleet uit de bocht in zijn komisch bedoelde bijrol als de hyperkinetische zoöloog Johnny Wilcox: Gyllenhaal wil koste wat het kost grappig zijn, maar hij bezondigt zich voortdurend aan inconsistente overacting, waardoor hij niet op onze lachspieren werkte en we veeleer plaatsvervangende schaamte voelden voor zijn geforceerde, ronduit belachelijke vertolking. Ook Tilda Swinton, die een gelijkaardige feeks speelt als haar hilarische personage Minister Mason (één van de beste movie movie villains aller tijden) in Bongs Snowpiercer, beklijft in Okja niet echt.

Jake Gyllenhaal maakt zich belachelijk in Okja.

Een ander minpunt is de muziekkeuze, met melige en te voor de hand liggende nummers die ruiken naar goedkoop effectbejag, zoals Dedicated to the One I Love van The Mama's & the Papa's, Harvest for the World van The Isley Brothers en Annie's Song van John Denver. Ook de opgewekte zigeunermuziek die weerklinkt tijdens de pig chase door de supermarkt is, hoewel toepasselijk, te voor de hand liggend. Die compositie (van Jaeil Jung) lijkt overigens verdacht veel op de Balkan-volksmuziek van Goran Bregović in de films van Emir Kusturica.

Op narratief vlak hielden wij vooral van de uitstekende eerste helft van Okja. Halverwege wordt de film echter wat voorspelbaar en bij momenten ook iets te moralistisch. De aangrijpende slotscènes vonden wij wel geslaagd, maar tegen dan was het varken al half verdronken. 

Toch kunnen wij Okja aanbevelen, want deze film bevat genoeg charme, humor, actie, drama en ontroering om jong en oud te kunnen boeien.



Wie weet slagen Okja en Mija er misschien zelfs in om u te overtuigen voortaan geen gmo's en industrieel vlees meer te consumeren. Is dat de reden waarom Okja amper getoond wordt in bioscopen en tot op heden ook nog niet beschikbaar is op dvd of blu-ray disc? Hebben de gmo-bedrijven en vleesindustrie achter de schermen misschien druk uitgeoefend om de film te boycotten? In dat geval is dat een reden te meer om de censuur te omzeilen en ergens, op het internet bijvoorbeeld, op zoek te gaan naar mogelijkheden om Okja te zien. 

O ja: blijf kijken tot de aftiteling voorbij is, want nadien volgt nog een extraatje! 

JN.

Okja (Zuid-Korea/USA-2017): nog niet beschikbaar op dvd of blu-ray disc.
Met: Seo-Hyun Ahn, Tilda Swinton, Jake Gyllenhaal en Paul Dano.

Genre: dierenfilm / avontuur / drama / actie / tragikomedie

Klik op de oranje link voor de trailer: Okja - trailer




Okja - trailer


Om de verrassing niet te bederven en u de kans te geven om het levensechte reuzenvarken Okja in de nieuwe film van de Zuid-Koreaanse cineast Joon-ho Bong zelf te ontdekken, kozen we ervoor om hieronder de korte teaser in plaats van de langere trailer met u te delen. 




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080 voor hogere beeldkwaliteit)


Klik op de oranje link voor onze recensie van OkjaKing Kong met een ecologisch staartje

Genre: dierenfilm / avontuur / drama / actie / tragikomedie



vrijdag 11 augustus 2017

Oogstrelende American gothic horror

The Eyes of My Mother  van Nicolas Pesce     ★★½ 




Hoewel het zelfgeschreven en in oogstrelend zwart-wit opgenomen filmdebuut van de Amerikaanse regisseur Nicolas Pesce één van de meest sfeervolle en mooist gefotografeerde horrorfilms is die we ooit onder ogen kregen (pun intented), waren wij na afloop van The Eyes of My Mother toch een beetje teleurgesteld. Dat ligt vooral aan het scenario, dat vertrekt van een boeiende premisse maar in gebreke blijft op het vlak van plot- en karakterontwikkeling. 

American Gothic

Het verhaal draait rond Francisca (gespeeld als jong meisje door Olivia Bond en later door Kika Magalhães), die samen met haar ouders in een geïsoleerde boerderij op het Amerikaanse platteland woont. Na een traumatische home invasion, begaat Francisca op haar beurt een reeks gruweldaden...



Francisca's moeder (een charismatisch vertolkt bijrolletje van Diana Agostini) is een voormalige oogchirurg van Portugese komaf, die haar dochter aan de keukentafel leert hoe ze de ogen van een dode koe kan verwijderen. Dit verklaart zowel enkele van Francisca's gruweldaden als de wondermooie Portugese fadomuziek op de soundtrack. Francisca's vader (gespeeld door Paul Nazak) is een zwijgzame, pezige boer die 's avonds afwezig naar de tv staart. De ouders lijken zo weggelopen uit het iconische schilderij American Gothic van Grant Wood uit 1930. Ook op visueel vlak, met mooie, sfeervolle shots die soms op stillevens lijken, doet de film denken aan de strakke iconografie van American Gothic.


Ook de ingehouden spanning die uit het schilderij American Gothic spreekt en allerlei impliciete geheimen lijkt te verbergen, is voelbaar doorheen The Eyes of My Mother. Zo komen we er als kijker nooit echt achter wat Francisca eigenlijk bezielt, behalve dan dat zij als kind reeds gefascineerd was door de dissectie van dode dieren en dat zij na de voormelde home invasion kampt met trauma's, eenzaamheid en een zeer labiele, psychopathische persoonlijkheid.

Kika Magalhães als Francisca.

Bizarre stijloefening

De briljante fotografie van cameraman Zach Kuperstein en de uitstekende montage van regisseur Nicolas Pesce kunnen echter niet verhelen dat The Eyes of My Mother soms doelbewust lijkt te willen shockeren om te shockeren, wat wel vaker het geval is in kunstzinnige arthouse-producties waarin vorm primeert op inhoud. Toegegeven, regisseur Pesce brengt de gruwel meestal niet expliciet in beeld, door vaak weg te knippen of het geweld offscreen te suggereren, maar deze film is niettemin ongeschikt voor gevoelige kijkers. 

De spannendste scènes zijn die waarin de home invasion plaatsvindt (met een onheilspellende bijrol van Will Brill), die waarin Francisca een Aziatische jongedame (knappe bijrol van Clara Wong) mee naar huis neemt, en die waarin Francisca een lift krijgt van een vrouw met baby.


De cast omvat slechts een handvol acteurs, die zich behoorlijk van hun taak kwijten. Hoofdrolspeelster Kika Magalhães heeft bovendien de juiste, bevreemdende uitstraling als de stuurloze Francisca. Maar ook zij kan de gaten in het scenario niet dichten.

Het resultaat is een bizarre stijloefening die het midden houdt tussen het artistieke avant-gardisme in de experimentele kortfilm Un chien andalou (1929) van Louis Buñuel, de Freudiaanse thematiek in de baanbrekende horrorklassieker Psycho (1960) van Alfred Hitchcock (één van onze favoriete horrorfilms en één van de meest beklijvende films over seriemoorden), de rauwe brutaliteit in de iconische slasher movie The Texas Chain Saw Massacre (1974) van Tobe Hooper (ook één van onze favoriete horrorfilms en één van de meest beklijvende films over seriemoorden; bekijk de hele film hier), de strakke zwart-wit fotografie en unheimliche sfeer in het bevreemdende psychosociaal drama Das weiße Band (2009) van Michael Haneke, de bloederige wraaklust in de feministische horrorshocker The Woman (2011) van Lucky McKee (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier) en de claustrofobische gezinsdynamiek in het folk horror-drama The Witch (2015) van Robert Eggers (bekijk de trailer hier). 


Of zoals de Amerikaanse filmrecensent A.A. Dowd The Eyes of My Mother treffend samenvat: "If Ingmar Bergman had helmed The Texas Chain Saw Massacre, it might look something like this exquisite nightmare."

JN.

The Eyes of My Mother (USA-2016): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.
Met: Kika Magalhães, Olivia Bond, Paul Nazak, Will Brill, Diana Agostini, Clara Wong en Flora Diaz.

Klik op de oranje link voor de trailer: The Eyes of My Mother - trailer

Genre: horror / psychologisch gezinsdrama




woensdag 9 augustus 2017

The Big Sick - trailer


Een heerlijke romantische komedie van Michael Showalter over de relatie tussen de getalenteerde Pakistaans-Amerikaanse komiek Kumail Nanjiani en diens echtgenote Emily V. Gordon, die zelf het semi-autobiografische scenario schreven. 

Nanjiani speelt zichzelf, zijn vrouw Emily wordt vertolkt door de Amerikaanse actrice Zoe Kazan (de kleindochter van de legendarische cineast Elia Kazan). De ouders van Emily worden gespeeld door Ray Romano en Holly Hunter.

The Big Sick loopt vanaf vandaag in de Belgische zalen.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: romantische tragikomedie / psychosociaal familiedrama

Suburbicon - trailer


Wij staan te popelen om deze zwarte misdaadkomedie te zien, want het oorspronkelijke scenario werd geschreven door het geniale duo Joel en Ethan Coen (lees hier hun biografisch portret), de regie was in handen van acteur George Clooney (die in 2011 reeds de beklijvende politieke thriller The Ides of March regisseerde) en de hoofdrollen worden vertolkt door Matt Damon, Julianne Moore en Oscar Isaac.

De Belgische bioscooprelease is voorzien op 6 december 2017.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p en 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: zwarte misdaadkomedie / mysterie



Novitiate - trailer


Het zelfgeschreven langspeelfilmdebuut van de Amerikaanse regisseuse Margaret Betts, met o.a. Margaret Qualley, Melissa Leo, Julianne Nicholson, Liana Liberato, Morgan Saylor, Ashley Bell en Denis O'Hare in de hoofdrollen.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: psychologisch drama / religie



Mother! - trailer


Na het vrij teleurstellende Bijbelepos Noah (2014), komt de getalenteerde Amerikaanse cineast Darren Aronofsky (die in 2000 internationaal doorbrak met het briljante junkiedrama Requiem for a Dream) nu voor de dag met een mysterieuze psychologische horrorthriller, getiteld Mother! Dat dit genre hem ligt bleek al in 2010, toen hij met Black Swan reeds een fascinerende psychologische horrorthriller inblikte (bekijk hier de trailer en lees hier onze recensie). Wij zijn dan ook erg nieuwsgierig naar Mother!, temeer omdat Aronofsky het scenario zelf schreef (naar verluidt in slechts vijf dagen) en omdat de cast enkele erg goede acteurs omvat, onder wie Jennifer Lawrence, Javier Bardem, Michelle Pfeiffer, Ed Harris, Domhnall Gleeson en Kristen Wiig. 

De Belgische bioscooprelease van Mother! is voorzien op 13 september 2017.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: psychologische horrorthriller / mysterie / drama



dinsdag 8 augustus 2017

Bonje in de bajes

Shot Caller  van Ric Roman Waugh     ★★★




Nikolaj Coster-Waldau als Jacob.
Een gevangenis is een wereld op zich. In Amerikaanse gevangenissen vormen heel wat gedetineerden rivaliserende bendes, die in het verlengde liggen van de gevaarlijke gangsterbendes op straat. Geen plek voor doetjes dus. Dat ondervindt de succesvolle en gelukkig getrouwde Amerikaanse zakenman Jacob Harlon (Nikolaj Coster-Waldau) aan den lijve wanneer hij per ongeluk (en dat mag u letterlijk nemen) in de gevangenis belandt en al zijn moed, doorzettingsvermogen en inventiviteit moet aanwenden om te overleven in de bajes en om zijn gezin in de buitenwereld te beschermen tegen een meedogenloze gangsterbende die vanuit de gevangenis opereert...

Een gevangenis is geen plek voor doetjes.

Transformatie

Hoewel de premisse van Shot Caller niet erg origineel klinkt, vermits er al heel wat films gemaakt zijn over het brutale en onmenselijke gevangenisleven, is dit nieuwe misdaaddrama onder regie van de voormalige Amerikaanse stuntman Ric Roman Waugh toch de moeite waard dankzij de doorleefde vertolking van het hoofdpersonage Jacob door de Deense acteur Nikolaj Coster-Waldau (beter bekend als het personage Ser Jaime Lannister in de razend populaire tv-serie Game of Thrones). Coster-Waldau geeft in Shot Caller op een geloofwaardige manier gestalte aan een man met een blanco strafblad die zich in de gevangenis aanvankelijk uit puur zelfbehoud gewoon staande probeert te houden te midden van doorgewinterde criminelen, maar stilaan ook zelf verandert in een bikkelharde bajesklant.

Ook Lake Bell verdient een pluim voor haar gevoelige en zeer geloofwaardige bijrol als Jacobs ontredderde vrouw Katherine. Jammer dat zij zelden in beeld komt.

Lake Bell als Jacobs vrouw.

Minpunten

Hoewel Shot Caller goed gemonteerd is, met intercutting tussen scènes die zich afspelen nadat Jacob uit de gevangenis komt en met flashbacks die verklaren hoe hij achter de tralies belandde en wat hij daar meemaakte, vroegen wij ons als kijker soms wel af waarom Jacob geen andere keuzes maakt dan diegene die de film gradueel onthult. Er zijn immers minder ingewikkelde en bétere oplossingen denkbaar voor iemand die zichzelf en zijn gezin wil beschermen tegen een gangsterbende, zoals bijvoorbeeld het zogeheten Witness Protection Program. Wilde de regisseur, die ook het scenario schreef, hiermee aangeven dat Jacob, en bij uitbreiding misschien zelfs elk van ons, in wezen een latente crimineel is die door omstandigheden hard en genadeloos kan worden? Dat had dan op een realistischere manier kunnen uitgewerkt worden, bijvoorbeeld door van Jacob een minder altruïstische (anti)held te maken dan hij in Shot Caller toch lijkt te zijn.

Een ander minpunt is de soundtrack, met muziek en soundscapes die sfeerversterkend bedoeld zijn maar naar ons gevoel niet echt passen bij deze film en veeleer afleiden.

Rauw

Ons eindoordeel: Shot Caller haalt niet het niveau van veel betere gevangenisdrama's zoals Cool Hand Luke uit 1967, Papillon uit 1973 (bekijk de hele film hier), Midnight Express uit 1978 en Chopper uit 2000, maar wie van dit rauwe genre houdt zal zich niet vervelen in het gezelschap van de onfortuinlijke Jacob. 


JN.

Shot Caller (USA-2017): de Belgische releasedatum is nog niet bekend.
Met: Nikolaj Coster-Waldau, Omari Hardwick, Jon Bernthal, Lake Bell, Emory Cohen, Jeffrey Donovan, Evan Jones en Holt McCallany.

Genre: psychosociaal gevangenisdrama / misdaadthriller / gangsterfilm / gezinsdrama


dinsdag 1 augustus 2017

Stagecoach - full movie




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: western / avontuur / psychosociaal drama

Klik op de oranje links voor:

- onze recensie van Stagecoach: Een iconische westernklassieker 

- een achtergrondartikel: De beste westerns aller tijden. Met onze Top 30