zondag 27 februari 2011

Wolf in schaapsvacht

The Resident  van Antti Jokinen     ★★★




Dokter Juliet Dermer (gespeeld door Hilary Swank) kan haar geluk niet op wanneer ze de wel erg schappelijke huurprijs hoort van een groot en mooi appartement in hartje Brooklyn, New York City. Ze neemt er meteen haar intrek en is ook in haar nopjes over de eigenaar van het appartementsgebouw: Max (Jeffrey Dean Morgan), een sympathieke en charmante vrijgezel tot wie Juliet zich al gauw aangetrokken voelt.

Na verloop van tijd merkt Juliet echter dat er iets niet pluis is. Hoewel zij elke avond haar wekker zet, blijkt ze zich vaak te overslapen. Bovendien begint Juliet het gevoel te krijgen dat ze bespied wordt...

Hilary Swank als Juliet.

I spy with my little eye...

In de traditie van voyeuristische thrillers zoals Rear Window, Peeping TomPsycho (één van onze favoriete horrorfilms), Sliver en My Little Eye, is The Resident een vakkundige, knap opgebouwde psychologische thriller over kijken en bekeken worden, eenzaamheid, obsessie, seksueel verlangen en de sociale maskers die mensen dragen om hun ware aard te verbergen. In dit verband deed The Resident ons denken aan de voyeuristische huiseigenaar die William Baldwin speelt in Sliver, de sociopatische huurder die Michael Keaton vertolkt in Pacific Heights (bekijk de hele film hier) en de schizofrene moteluitbater die Anthony Perkins speelt in Psycho (één van de beste movie villains aller tijden). The Resident draait immers ook om een pand dat een wolf in schaapsvacht verbergt... 

 Juliet krijgt de indruk dat ze in de gaten gehouden wordt...


Kippenvel

The Resident speelt zich bijna volledig af in het appartementsgebouw dat Juliet en Max delen met de bizarre grootvader van Max, gespeeld door horroricoon Christopher Lee (één van onze favoriete acteurs). Toch verveelt de film niet, dankzij de boeiende dynamiek tussen Juliet en Max, die uitstekend vertolkt worden door Hilary Swank en Jeffrey Dean Morgan. De scènes waarin Julie 's nachts bespied wordt terwijl zij slaapt, zijn echte kippenvelmomenten.

Jammer dat The Resident afglijdt naar een teleurstellende, want stereotiepe finale, maar tegen dan heb je wel al een intrigerende thriller achter de kiezen.

En dames: vergeet niet om straks, bij het slapengaan, nog even onder uw bed te kijken alvorens u het licht uitdoet...

JN. 

The Resident (Groot-Brittannië/USA-2011): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.
Met: Hilary Swank, Jeffrey Dean Morgan, Christopher Lee en Lee Pace.

Genre: psychologische thriller / horror / misdaad

Klik op de oranje link voor de trailer: The Resident - trailer



Jeffrey Dean Morgan als Max.

Horroricoon Christopher Lee speelt in The Resident een bijrol als de bizarre grootvader van huiseigenaar Max.

vrijdag 25 februari 2011

NIEUWS!

Erik Van Looy
regisseert Amerikaanse
Loft


Erik Van Looy.


De Antwerpse filmregisseur Erik Van Looy is momenteel al drie weken in Hollywood, Los Angeles om een Amerikaanse remake van zijn Vlaamse kaskraker Loft uit 2008 voor te bereiden. Van Looy wil de nieuwe film bovendien zelf regisseren. 

Het nieuws werd onlangs meegedeeld door het Amerikaanse tijdschrift Variety en bevestigd door Woestijnvis-producente Hilde De Laere, die eerder al de Vlaamse en de Nederlandse versie (uit 2010) van Loft financierde. De Laere wil nu ook geld op tafel leggen als co-producente voor een Engelstalige versie van Loft.

In goede handen

Hilde De Laere gaat voor de nieuwe remake in zee met het Amerikaanse productiebedrijf Anonymous Content, dat zijn sporen verdiende met kunstzinnige films als Being John Malkovich, Eternal Sunshine of the Spotless Mind, Babel en Winter's Bone, en met reclamefilmpjes en muziekvideo's die geregisseerd werden door cineasten zoals David Fincher, Gore Verbinski, Guy Ritchie, Ang Lee, Kair-Wai Wong en Steven Soderbergh. 

Het budget van de Amerikaanse Loft is begroot op zo'n 11 miljoen euro: ruim drie keer zoveel als de kostprijs van de originele Vlaamse versie.   

Patrick Wilson.


James Marsden.
De Amerikaanse adaptatie van het scenario van de originele Loft (geschreven door Bart De Pauw) werd toevertrouwd aan de Amerikaanse scenarist Wesley Strick, die onder meer de scenario's schreef van de psychologische neo noir thriller Final Analysis (1992) en van de horrorfilms Arachnafobia (1990), Wolf (1994; lees onze recensie hier) en de remake van A Nightmare On Elm Street (2010). Strick bewerkte ook het scenario van de misdaadthriller Cape Fear uit 1962 voor de knappe remake van Martin Scorsese uit 1991 (één van onze favoriete horrorfilms en één van onze favoriete films tout court). Kortom, Strick heeft een geoefende pen als scenarist.

Voor de cast van de Amerikaanse Loft wist Van Looy al twee bekende acteurs te strikken:
- Patrick Wilson, te zien in onder meer Hard Candy, The A-Team en Watchmen;
- en James Marsden, bekend voor zijn rol van Cyclops in de drie X-Men-films en ook te zien in Superman Returns

Van Looy maakt van zijn verblijf in de VS ook gebruik om potentiële filmlocaties te bekijken. 

"Er zijn nog wat bochten te nemen, maar de trein staat op de rails en we zijn op de goede weg", aldus een optimistische Van Looy op Radio 1.

Internationale doorbraak?

De oorspronkelijke, Vlaamse versie van Loft is een erotische misdaadthriller uit 2008 over vijf getrouwde mannen die in het diepste geheim een luxueuze loft huren om er hun respectievelijke minnaressen te ontvangen. Wanneer in de loft plots het lijk van een onbekende vrouw aangetroffen wordt, beginnen de mannen te panikeren en elkaar te wantrouwen...

Met bijna 1,2 miljoen bioscoopbezoekers in eigen land, vestigde Loft destijds een nieuw Belgisch record. De Nederlandse remake van Antoinette Beumer kwam vorig jaar uit en lokte intussen al meer dan 400.000 bioscoopbezoekers. Met de nieuwe Amerikaanse versie hopen regisseur Van Looy en producente De Laere nu ook een wereldwijd publiek te bereiken.


V.l.n.r.: Filip Peeters, Koen De Graeve, Matthias Schoenaerts en Bruno Vanden Broucke
in de oorspronkelijke, Vlaamse versie van Loft.

"Aan de spannende intrige van Loft werd niets veranderd", aldus Hilde De Laere in de Vlaamse dagbladen. "Maar net zoals de Nederlandse versie aangepast werd aan de Hollandse taal, cultuur en humor, moet  de Engelstalige remake aangepast worden aan de Amerikaanse context."

Waar en vanaf wanneer de Amerikaanse Loft wordt opgenomen, is nog niet zeker. "Misschien in Los Angeles, maar dat kan ook een andere stad zijn, en hopelijk al vanaf de komende lente", aldus nog De Laere.

Joeri Naanai


De scène waarmee de spannende plot van Loft pas echt op gang komt:
Vincent Stevens (rol van Filip Peeters) wordt wakker naast het lijk van een onbekende vrouw.


Verstoten

Die Fremde  van Feo Aladag     ★★★



Op de vlucht voor haar autoritaire echtgenoot Kemal, besluit Umay om de Turkse hoofdstad Istanbul te verlaten en met hun zoontje Cem terug te keren naar Berlijn. Ze groeide immers op in Duitsland als de oudste dochter in een Turks migrantengezin en wil er weer haar intrek nemen in de ouderlijke woonst. Haar vader en oudere broer, beiden traditionele moslims, vinden echter dat Umay de familie-eer op het spel zet en eisen dat zij terugkeert naar haar man in Turkije. "Was ze maar als jongen geboren", zucht haar verbolgen vader. Zelfs Umay's moeder raadt haar dochter aan om haar huwelijk te redden. Maar Kemal wil zijn vrouw -een "Duitse hoer" in zijn ogen- niet meer terug en eist zijn zoon op. Umay weigert echter om Cem af te staan. Wanneer ook Umay's jongere broer en zus -nochtans de nieuwe, 'geïntegreerde' generatie Duitse Turken- zich tegen haar keren, komt de hele familie terecht in een zware crisis en wordt Umay verstoten...


Verscheurd

Die Fremde is een boeiend, sober in beeld gebracht familiedrama over een vrouw in nood die zich met de moed der wanhoop tracht te ontrukken aan de repressieve en verstikkende moraal van ouderwetse familietradities. De Oostenrijkse regisseuse Feo Aladag, die ook het scenario schreef, had daarbij niet alleen oog voor Umay's emancipatorische strijd, maar tevens voor de verscheurende keuze die haar streng gelovige familieleden moeten maken tussen de vastgeroeste morele codes in hun maatschappelijke milieu en hun liefde voor Umay. 

Aladag zei hierover zelf: "Heel wat Duitsers van Turkse origine liggen in de knoop met zichzelf. In Duitsland voelen ze zich Turks en ongewenst, maar in Turkije voelen ze zich Duits. Eén van de redenen waarom deze gemeenschap, ook de jongere generatie, teruggrijpt naar onverdraagzame traditionele waarden, is dat deze gemeenschap zich uitgesloten voelt door de samenleving." Wat Aladag in Die Fremde probeert duidelijk te maken, is dat niet alleen Umay maar in feite haar hele familie tot op zekere hoogte slachtoffer is van de gevolgen van structurele maatschappelijke verstoting.


Tweesnijdend zwaard

Sommige scènes zijn zo tragisch dat je begint te twijfelen aan hun geloofwaardigheid. Tot je beseft dat in onze wereld nog steeds eremoorden bestaan en vrouwen met zoutzuur verminkt worden om de familie-eer te redden. Die Fremde is geen film waar je vrolijker van wordt, maar wel een moedig pleidooi voor vrouwenrechten die anno 2011 nog steeds bevochten moeten worden. Het verhaal zal bij islamitische kijkers wellicht een gevoelige snaar raken en kan bijdragen tot meer emancipatie. Anderzijds zullen vooringenomen en ongenuanceerde westerse kijkers er een bevestiging in zien van het stereotiepe beeld dat de islamitische cultuur intolerant, repressief en vrouwonvriendelijk is, terwijl er nochtans heel wat ruimdenkende en verdraagzame moslims zijn die vrouwenrechten wel au sérieux nemen. Hierdoor zou Die Fremde onrechtstreeks kunnen leiden tot nog meer sociale uitsluiting van moslims, waardoor de film in feite zijn doel voorbij zou schieten...

Sibel Kekilli als Umay.

De cast van Die Fremde speelt meer dan behoorlijk. Vooral hoofdrolspeelster Sibel Kekilli -de Duits-Turkse voormalige pornoactrice die zeven jaar geleden doorbrak met haar fenomenale vertolking van een zelfdestructieve vrouw in het virulente Duits-Turkse liefdesdrama Gegen die Wand- maakt in Die Fremde indruk als de wanhopige Umay. In de bijrollen valt vooral Tamer Yigit op als een beloftevolle acteur in zijn ambivalente vertolking van Umay's oudere broer Mehmet: het prototype van de jonge, gefrustreerde migrant die zijn heil zoekt in het blinde geloof in traditionele normen en waarden. Ook al gaan die ten koste van zijn eigen zuster...

Op het Filmfestival van Gent kreeg Die Fremde zowel de Grote Prijs als de Publieksprijs.


JN.

Die Fremde (Duitsland-2010): in de bioscoop vanaf 9 maart 2011. 
Met: Sibel Kekilli, Nizam Schiller, Settar Tanriogen, Derya Alabora, Serhad Can, Tamer Yigit, Almila Bagriacik en Florian Lukas.

Genre: familiedrama

Klik op de oranje link voor de trailer: Die Fremde - trailer


Sibel Kekilli maakt indruk met haar vertolking van een eigenzinnige
Duits-Turkse vrouw die door haar familie verstoten wordt.

Wild at Heart - trailer



(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: romantisch drama / misdaad / thriller

Klik op de oranje link voor een achtergrondartikel: Zijn romantische films gevaarlijk voor uw relatie?

When Harry Met Sally - trailer




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: romantische komedie / psychosociaal drama

Klik op de oranje links voor:

woensdag 23 februari 2011

Grease - fragment (Summer Nights)




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor een achtergrondartikel over romantische films: Zijn romantische films gevaarlijk voor uw relatie?

Genre: musical / romantische komedie / dansfilm


zondag 20 februari 2011

Zijn
romantische films
gevaarlijk voor uw relatie?




Niets gezelliger dan samen met je geliefde van een romantische film te genieten. Maar wat als die meeslepende, passionele film in schril contrast staat met de prozaïsche routine in je eigen relatie? Wat als jouw onvolmaakte partner mijlenver af lijkt te staan van de schijnbaar perfecte personages op het scherm? Creëren romantische films te hoge verwachtingen die koppels onder druk zetten? We vroegen het aan mediapsycholoog Mischa Coster en cineaste Hilde Van Mieghem.

Door Joeri Naanai 



U kent de situatie wel: Jan en An Modaal kijken samen naar een romantische film en schuiven nog wat dichter bij elkaar.

Tot An opmerkt: "Zie je hoe gevoelig Johnny Depp de handen van die vrouw streelt en kust. Waarom doe jij dat nooit met mij?"
Jan: "Bolleke, je schijnt te vergeten dat Johnny Depp hier de rol van Don Juan vertolkt. Hij probeert die vrouw gewoon te versieren."
An (verontwaardigd): "Maar daar gaat het helemaal niet om. Je hoeft geen Don Juan te zijn om gevoelig met een vrouw om te gaan."
Jan: "Ik ben best wel gevoelig. Alleen blijkt dat soms weinig effect op jou te hebben. Blijkbaar sta jij alleen open voor gevoelens als ze van Johnny Depp afkomstig zijn. Ik ben Johnny Depp niet."
An (sarcastisch): "Echt waar?"
Jan: "Ach, 't is maar een film schatje."

Waarna Jan die avond op de sofa sliep...

Johnny Depp op de versiertoer in Don Juan DeMarco.

Glijmiddel of afknapper?

Bestaat er een oorzakelijk verband tussen het bekijken van romantische films en de wijze waarop koppels met elkaar omgaan en hun relatie beleven? Hebben films in het algemeen en romantische films in het bijzonder een impact op onze interpersoonlijke idealen en verwachtingspatronen? En zo ja, welke impact? Fungeren romantische filmscènes als een afrodisiacum voor het liefdesleven van de kijker en als een emotioneel 'glijmiddel' dat koppels dichter bij elkaar brengt en bijdraagt tot meer wederzijds begrip, empathie en passie? Of staat het ideaalbeeld dat ze vaak ophangen zo ver van de realiteit dat geen enkele toeschouwer eraan kan beantwoorden en ze in het echte leven tot teleurstellingen leiden die een bedreiging vormen voor de relatie?

Uit de analyse van de Nederlandse mediapsycholoog Mischa Coster blijkt dat het antwoord op deze vragen niet eenduidig is: “Veel hangt af van je eigen persoonlijkheid en de manier waarop je met de film omgaat.” Maar dat romantische films een betekenisvolle invloed kunnen hebben op ons liefdesleven staat volgens Coster alvast buiten kijf.

Een kwestie van hormonen?

Clint Eastwood en Meryl Streep in
The Bridges of Madison County.
Uit een psychofysiologische studie die professor Oliver Schultheiss van de universiteit van Michigan in 2004 uitvoerde blijkt volgens Coster dat onze hormonenspiegel wijzigt als we naar een romantische film kijken. 

Schultheiss voerde eerst een nulmeting uit door een groep proefpersonen te laten kijken naar een neutrale documentaire over het Amazoneregenwoud. Hun hormonenspiegel veranderde nauwelijks. Daarna liet hij een andere groep kijken naar een gewelddadige scène uit de gangsterfilm The Godfather Part II. Het testosteronpeil van sommige mannen steeg met maar liefst 30 procent, terwijl dat van de vrouwen daalde. "Het mannelijke geslachtshormoon testosteron verhoogt weliswaar het libido, maar veroorzaakt ook agressie en dominant gedrag, wat niet meteen bevorderlijk is voor een romantische relatie", aldus Coster. 

Een derde groep keek naar een romantische scène uit de film The Bridges of Madison County met Clint Eastwood en Meryl Streep. Hun progesterongehalte steeg met een gemiddelde van ruim 10 procent. "Progesteron is een vrouwelijk hormoon dat naar verluidt angstverlagend werkt en bijdraagt tot gevoelens van empathie en intimiteit", verduidelijkt Coster. "Het progesteronniveau van de mannelijke proefpersonen steeg trouwens in dezelfde mate als dat van de vrouwen. Het cliché dat mannen minder gevoelig zouden zijn voor romantische films dan vrouwen klopt dus niet! Bovendien bleek het testosteronpeil bij de mannen sterk te dalen, terwijl dat van de vrouwen stabiel bleef. Het onderzoek toont dus aan dat romantische films wel degelijk een positieve invloed kunnen hebben. Wie naar een romantische film kijkt, zal hierdoor makkelijker openstaan voor interpersoonlijke contacten."

Vooroordelen

Uit een ander onderzoek dat professor Richard Harris van het departement Psychologie van de universiteit van Kansas uitvoerde blijkt dat er nog steeds hardnekkige vooroordelen bestaan als het om romantische films gaat. Harris vroeg aan 250 mannen en vrouwen om in koppels samen naar een romantische film te kijken en nadien punten te geven op zeven. De gemiddelde quotering van de vrouwen was 6, die van de mannen bijna 5. Dit bevestigt de studie van Schultheiss en ontkracht het vooroordeel dat mannen niet van romantische films houden. Harris vroeg in zijn enquête ook of mannen in het algemeen van de bekeken film zouden houden. Zowel de mannelijke als vrouwelijke respondenten dachten van niet, wat niet strookt met de resultaten van het experiment. Omgekeerd hadden de mannen (en vrouwen) het wel bij het rechte eind door te voorspellen dat vrouwen van de film zouden houden. En op de vraag welke filmscène hun mannelijke date zou willen spelen, antwoordden de vrouwen bijna unaniem "de sekscène". Hoewel heel wat mannen inderdaad de seksscène kozen, lag hun aantal echter veel lager dan wat de vrouwen hadden voorspeld. Anderzijds bleek uit de enquête wel dat de meeste mannen uit eigen beweging voor een actiefilm zouden kiezen, terwijl vrouwen liever een romantische film zien.


Projectie

Volgens Coster toont de studie van Harris aan dat romantische films tot pijnlijke misverstanden kunnen leiden: “In romantische films wordt vaak een onrealistisch beeld opgehangen van hoe een relatie zou moeten zijn. In tv-soaps komt dat ideaalbeeld bovendien vrij geloofwaardiger over, precies omdat de grens tussen fictie en 'het leven zoals het is' in reality tv vrij vaag wordt. Kijkers die geen duidelijk onderscheid maken tussen fictie en realiteit projecteren dat beeld soms op hun eigen situatie. Dat gebeurt vooral wanneer de eigen relatie in een dipje zit. Ze beginnen elkaar te vergelijken met een filmpersonage en trekken ongenuanceerde conclusies. Ze hanteren daarbij vaak stereotiepe vooroordelen -bijvoorbeeld dat mannen niet romantisch zijn of vrouwen niet rationeel- en verwijten hun partner dat hij of zij niet beantwoordt aan het ideaalbeeld in de film. In het slechtste geval maken ze zelfs een einde aan de relatie en gaan ze op zoek naar iemand anders die wel aan het ideaalbeeld beantwoordt. Ze vergeten daarbij dat het in romantische films meestal rozengeur en maneschijn is, terwijl echte relaties over een hobbelig parcours verlopen en geduld, wederzijds begrip, constructieve communicatie, kortom werk vergen. Liefde op het eerste gezicht, eeuwige liefde, tomeloze passie zijn typische bestanddelen van de doorsnee romantische film. Daar kan je als doodgewoon koppel onmogelijk mee concurreren.”


Een korreltje zout

Leonardo DiCaprio en Kate Winslet
in de tragiromantische kaskraker Titanic.
Beide studies combinerend, komt Coster tot de volgende voorzichtige conclusie: “Als je iemand nog niet lang kent, is een romantische film de ideale setting voor een date. De gedeelde kijkervaring kan lichamelijk en mentaal een positieve invloed hebben op de amoureuze dynamiek tussen jullie beiden. Als je echter al een vaste relatie hebt en je kent elkaars gebreken, dan moeten beide partners over genoeg relativeringsvermogen beschikken om de film met een korreltje zout te nemen.”

Kortom, begin elkaar niet meteen genadeloos te vergelijken met de volmaakte personages op het scherm. Gebruik de film eventueel om op een genuanceerde, constructieve manier met elkaar te praten over wat je net gezien hebt. En vergeet daarbij niet dat Jan geen Leonardi DiCaprio of An geen Kate Winslet hoeft te zijn om jouw king of queen of the world te kunnen zijn. Zoniet maak je van je eigen relatie misschien een zinkende Titanic...

Mediapsycholoog Mischa Coster:
"Projecteer het romantische ideaalbeeld 
niet meteen op je eigen relatie"



Hilde Van Mieghem: 
"Zég dan dat je van haar houdt!"


Hilde Van Mieghem.
Hoewel Hilde Van Mieghem als actrice en regisseuse zelf voor of achter de camera stond van romantische drama's als Blonde Dolly, Sailors Don't Cry, De Kus en haar nieuwe film Smoorverliefd, is zij naar eigen zeggen "te nuchter" om zich te laten inpakken door wat zij "de romantische leugen van Hollywood" noemt: “Begrijp me niet verkeerd: ik hou van de leugen. Ik hou ervan te ontsnappen aan de dagelijkse realiteit en weg te dromen bij romantische films zoals 'Casablanca'. Maar ik ben niet dom of naiëf. Ik wéét dat het maar een film is. Dit betekent overigens niet dat ik me niet kan laten meeslepen. Integendeel, toen ik naar 'The Remains of the Day' van John Ivory keek en zag hoe stuntelig Anthony Hopkins zijn gevoelens voor Emma Thompson verborg, riep ik luidop naar het scherm: 'Maar zég dan toch dat je van haar houdt!' (lacht) Als 14-jarige heb ik zelfs tranen met tuiten gebleit toen ik 'Love Story' met Ryan O'Neal en Ali MacGraw zag. Anderzijds begrijp ik niet dat kijkers na afloop van de film geen onderscheid kunnen maken tussen fictie en realiteit. En ik hou sowieso niet van films waarin vrouwen worden voorgesteld als slachtoffers, als louter hunkerende, jaloerse of onnozele wichten, zoals 'Bridget Jones's Diary'.”

Michelle Pfeiffer en John Malkovich
in Dangerous Liaisons.
Volgens Van Mieghem is haar ambivalente houding ten opzichte van romantische films wellicht sterk beïnvloed door haar pijnlijke jeugd: “Ik kom uit een liefdeloos nest. Mijn vader was een alcoholicus en mijn moeder mishandelde me. Dat heeft littekens op mijn ziel achtergelaten, waardoor ik jarenlang op de 'verkeerde' mannen viel en onzeker was in relaties. Tien jaar psychoanalyse heeft me meer inzicht verschaft in mezelf, maar ik vind het nog steeds moeilijk om mensen te vertrouwen. Geen wonder dus dat ik niet gauw in de val trap van de utopische Hollywoodromantiek. Ik hou vooral van intelligente films waarin relaties op een geloofwaardige wijze in beeld worden gebracht, zoals de romantische komedie 'Annie Hall' van Woody Allen. Mijn favoriete romantische film is 'Dangerous Liaisons', waarin John Malkovich zijn geliefde Michelle Pfeiffer verliest door zijn eigen zelfdestructieve machtsspelletjes. (zucht) Romantiek kan dus ook mooi zijn als ze fout loopt. Denk aan 'Amarcord' van Federico Fellini, waarin een eenzame gek in een boom kruipt en naar de hemel roept: 'Ik wil een vrouw!'. Of kijk naar de hartverscheurende slotscène van Fellini's 'La strada', waarin Anthony Quinn huilend beseft dat hij het kindvrouwtje dat hij zo lang mishandelde nooit meer zal zien, hoewel ze de enige persoon tussen hemel en aarde was die van hem hield. Met zo'n films kan ik me identificeren. Daar vind ik troost in.”  JN.

Cineaste Hilde Van Mieghem:
'Romantische films laten je wegdromen 
en bieden troost'


 

Romantiek op het witte doek


De eerste romantische film, The May Irwin Kiss van Thomas Edison, dateert van 1896, duurt slechts 20 seconden en toont een zoenend koppel. Sindsdien zijn romantische films uitgegroeid tot het populairste filmgenre ter wereld. Vaak weerspiegelen ze de tijdsgeest, maar ook omgekeerd kunnen ze de manier waarop generaties met liefde en relaties omgaan grondig beïnvloeden. Hieronder vindt u in chronologische volgorde alvast enkele trendsetters in de geschiedenis van het genre:


Cleopatra – 1917

Actrice Theda Bara wordt het eerste beroemde sekssymbool van het witte doek in deze stille film waarvan slechts enkele fragmenten bewaard bleven.




The Sheik – 1921

De wereld gaat plat voor Rudolph "the Latin Lover" Valentino als de Arabische sjeik in dit romantisch melodrama.



Flesh and the Devil – 1926 

Greta Garbo en John Gilbert tonen de eerste French kiss in een bioscoopfilm.



Sunrise: A Song of Two Humans – 1927

Verleiding, overspel, verraad en verlossing in deze briljante, visueel verbluffende stille film van F.W. Murnau. Bekijk de hele film hier.



Gone with the Wind – 1939

Vivien Leigh als Scarlett O'Hara en Clark Gable als Rhett Butler groeien dankzij dit romantisch oorlogsdrama en visueel meesterwerk van Victor Fleming uit tot één van de beroemdste filmkoppels aller tijden.



Rebecca - 1940

Een fascinerend psychologisch relatiedrama en visueel meesterwerk van Alfred Hitchcock (één van onze favoriete regisseurs), waarin Joan Fontaine als de nieuwe vrouw van een rijke weduwnaar (gespeeld door Laurence Olivier) gekweld wordt door de herinneringen aan zijn eerste, overleden vrouw. Bekijk de hele film hier.




Casablanca – 1942

Ingrid Bergman moet kiezen tussen Humphrey Bogart en Paul Henreid in deze tijdloze tragiromantische klassieker van Michael Curtiz, met de mooiste slotzin in de filmgeschiedenis: “I think this is the beginning of a beautiful friendship.”



Duel in the Sun - 1946

Gregory Peck (één van de knapste acteurs aller tijden) en Jennifer Jones zijn verwikkeld in een passionele haat-liefde-verhouding in deze sfeervol in beeld gebrachte Technicolor-klassieker van King Vidor, die wij opnamen in onze Top 30 van onze favoriete westerns. Bekijk de hele film hier.




Brief Encounter – 1946

Een tijdloze tearjerker van David Lean over twee eenzame mensen die elkaar toevallig ontmoeten in een treinstation. Hoewel ze beiden reeds gehuwd zijn, worden ze verliefd op elkaar en blijven ze stiekem afspreken...



The Red Shoes
– 1948

Prima ballerina Moira Shearer moet kiezen tussen haar danscarrière en haar geliefde in dit visueel verbluffende staaltje filmkunst van Michael Powell en Emeric Pressburger. Lees onze recensie hier, bekijk een filmfragment hier en de hele film hier.



A Streetcar Named Desire - 1951

Emotioneel vuurwerk tussen Marlon Brando (één van de knapste acteurs aller tijden en tevens onze favoriete acteur) als de viriele bruut Stanley Kowalski (één van de beste movie villains aller tijden), Kim Hunter als zijn zwangere vrouw Stella, Vivien Leigh als zijn labiele en kwetsbare schoonzus Blanche, en Karl Malden (ook één van onze favoriete acteurs) als de meelijwekkende vrijgezel Harold "Mitch" Mitchell in dit briljante psychologisch drama van Elia Kazan naar het gelijknamige toneelstuk van Tennessee Williams. Wij namen A Streetcar Named Desire op in zowel onze Top 25 van de invloedrijkste films aller tijden als onze Top 35 van onze favoriete films. Bekijk een filmfragment hier.



The African Queen
– 1951

Humphrey Bogart neemt Katharine Hepburn op sleeptouw door de jungle in deze avontuurlijke romantische komedie van John Huston.



Lady and the Tramp - 1955

De cockerspaniël Lady en een galante zwerfhond beleven romantische avonturen in deze hartverwarmende tekenfilm uit de hoogdagen van de Walt Disney Studios. Bekijk een filmfragment hier.




Vertigo – 1958

James Stewart is in de ban van femme fatale Kim Novak in Alfred Hitchcocks briljante psychologische mysteriethriller over obsessieve liefde en dubbele identiteit. Een visueel meesterwerk dat ook behoort tot onze favoriete films. Bekijk de knappe begingeneriek hier.



Some Like it Hot - 1959

Lachen met Jack Lemmon, Tony Curtis en Marilyn Monroe in één van de beroemdste romantische komedies aller tijden.



West Side Story – 1961

Het pad van de liefde is niet altijd bezaaid met rozen. Zeker niet wanneer de geliefden tot verschillende jeugdbendes behoren, zoals de Pools-Amerikaanse Tony (gespeeld door Richard Beymer) en de Puerto Ricaanse Maria (Natalie Wood) in deze muzikale adaptatie van William Shakespeare's wereldberoemde tragiromantisch toneelstuk Romeo and Juliet. Deze musical dankt zijn succes goeddeels aan de populaire muziek van Leonard Bernstein.



Breakfast at Tiffany's - 1961

Audrey Hepburn schittert in deze romantische komedie als de charmante escortgirl Holly Golightly die tegen wil en dank verliefd wordt op een arme schrijver.




Lolita
– 1962

Deze verfilming van Vladimir Nabokovs controversiële roman Lolita door de Amerikaanse meestercineast Stanley Kubrick (onze favoriete regisseur) draait rond een Britse literatuurprofessor die hopeloos verliefd wordt op een Amerikaans tienermeisje.



Doctor Zhivago – 1965

Omar Sharif (lees ons In Memoriam hier), Geraldine Chaplin en Julie Christie beleven een bewogen driehoeksverhouding in dit tragiromantisch oorlogsdrama van David Lean.




Bonnie and Clyde – 1967

Liefde op de vlucht voor de wet in deze ophefmakende road movie van Arthur Penn (lees ons In Memoriam hier) met Warren Beatty en Faye Dunaway in de titelrollen als het legendarische gangsterkoppel Clyde Barrow en Bonnie Parker. Bekijk een filmfragment hier.




The Graduate – 1967

De Amerikaanse student Benjamin (gespeeld door Dustin Hoffman) wordt verleid door de veel oudere Mrs. Robinson (Anne Bancroft), maar hij is eigenlijk verliefd op haar dochter Elaine (Katharine Ross) in deze romantische tragikomedie van Mike Nichols.




Love Story – 1970

Een sentimentele tearjerker over de onmogelijke liefde tussen een rijke rechtenstudent (gespeeld door Ryan O'Neal) en zijn liefje van lage komaf (Ali MacGraw).




Annie Hall - 1977

Een hilarische tragikomedie van en met Woody Allen over relatieperikelen: “Love is too weak a word for the way I feel: I lurve you, you know; I loave you; I luff you.” Annie Hall kreeg een plek in onze Top 35 van onze favoriete komedies. Bekijk de hele film hier.




Grease – 1978

John Travolta en Olivia Newton-John zijn op dreef in deze aanstekelijke romantische musical met wereldhits als Summer Nights en You're The One That I Want. Bekijk een filmfragment hier en de hele film hier.




An Officer and a Gentleman - 1982

Passionele romantiek tussen Richard Gere (één van de knapste acteurs aller tijden) als een rebelse pilootkadet en Debra Winger als een  hunkerende fabrieksarbeidster.




Terms of Endearment - 1983

Shirley MacLaine speelt de rol van haar leven als een harde tante die toch zwicht voor de charmes van een rokkenjagende ex-astronaut, schitterend vertolkt door Jack Nicholson (één van onze favoriete acteurs). Ook Debra Winger is briljant als de dochter in dit even grappige als ontroerende familiedrama, dat wij opnamen in onze Top 35 van onze favoriete komedies. Bekijk een filmfragment hier.




A Room With a View - 1985

Een mooi liefdesdrama van James Ivory (naar de gelijknamige roman van E. M. Forster uit 1908) over een Britse jongedame uit een burgerlijke familie (gespeeld door Helena Bonham Carter) die tijdens een rondreis in Italië kennismaakt met een jonge, passionele vrijdenker (vertolkt door Julian Sands). Terug in het strenge Victoriaanse Engeland, verlooft zij zich met een stijve intellectueel (prachtrol van Daniel Day-Lewis, één van onze favoriete acteurs). Tot de jongeman die ze in het romantische Firenze ontmoette in haar dorp komt wonen...




Nine ½ Weeks – 1986

De koelkast opendoen werd plots een veelbelovende geste nadat deze erotische film met Mickey Rourke en Kim Basinger uitkwam.




Dirty Dancing – 1987

Iedereen wilde dirty dansen zoals Patrick Swayze en Jennifer Grey nadat deze mierzoete kaskraker uitkwam.




Fatal Attraction – 1987

Wie overweegt om vreemd te gaan, kijkt misschien beter eerst even naar wat Michael Douglas overkomt nadat hij zijn vrouw bedriegt met Glenn Close in deze boeiende psychoseksuele relatiethriller van Adrian Lyne.




Dangerous Liaisons – 1988

John Malkovich, Glenn Close en Michelle Pfeiffer (één van de mooiste filmgodinnen aller tijden) acteren de sterren van de hemel in dit boeiende en verzorgd in beeld gebrachte kostuumdrama van Stephen Frears over perfide machtsspelletjes in relaties. Eén van onze favoriete historische drama's. Bekijk de trailer hier.




When Harry Met Sally –1989

Een onweerstaanbaar grappige en intelligente romantische komedie met Billy Crystal en Meg Ryan als een schijnbaar onverzoenbaar stel dat toch niet zonder elkaar kan. Hun hilarische discussie over de vraag of mannen bevriend kunnen zijn met vrouwen zonder seksuele bijbedoelingen, en het neporgasme van Sally in een restaurant, behoren tot de meest memorabele scènes in de filmgeschiedenis. When Harry Met Sally geraakte moeiteloos in onze Top 35 van onze favoriete komedies. Bekijk de trailer hier, een filmfragment hier en de hele film hier.




Ghost – 1990

Passioneel pottenbakken met een geest in dit ongeloofwaardige maar destijds razend populaire romantisch drama met Patrick Swayze en Demi Moore.




Pretty Woman – 1990

Zakenman Richard Gere (één van de knapste acteurs aller tijden) wordt verliefd op hoertje Julia Roberts in deze romantische komedie die van Roberts een ster maakte.



Wild at Heart 
– 1990

Tortelduifjes Nicolas Cage en Laura Dern slaan op de vlucht voor de boze schoonmoeder in deze surrealistische road movie van David Lynch (één van onze favoriete regisseurs). Bekijk de trailer hier.



Raise the Red Lantarn
 - 1991

Een oogstrelend Chinees kostuumdrama van Yimou Zhang (één van onze favoriete regisseurs), waarin Gong Li als de jongste van drie concubines in hetzelfde huishouden wanhopig hengelt naar de aandacht en gunsten van de rijke heer des huizes. Bekijk de hele film hier.




Frankie and Johnny – 1991

Romantisch getouwtrek tussen Al Pacino (één van onze favoriete acteurs) en Michelle Pfeiffer (één van de mooiste filmgodinnen aller tijden en één van onze favoriete actrices tout court) in deze charmante tragikomedie over twee eenzame zielen die werken in dezelfde snackbar.




The Age of Innocence
– 1993

De Amerikaanse meestercineast Martin Scorsese (één van onze favoriete regisseurs; lees ons biografische portret hier) peilt naar de onderdrukte emoties en hypocrisie van de New Yorkse elite anno 1870 in dit oogstrelende en passionele kostuumdrama met Daniel Day-Lewis (één van onze favoriete acteurs), Michelle Pfeiffer 
(één van de mooiste filmgodinnen aller tijden en één van onze favoriete actrices tout court) en Winona Ryder. Bekijk de trailer hier.



The Remains of the Day - 1993

Een melancholisch liefdesdrama van James Ivory (naar de gelijknamige roman van Kazuo Ishiguro) over een plichtsbewuste en introverte butler (gespeeld door Anthony Hopkins) die zijn gevoelens verbergt voor de huishoudster op hetzelfde landgoed (vertolkt door Emma Thompson).



Mad Dog and Glory – 1993

Een amusante tragikomedie met Robert De Niro (één van onze favoriete acteurs) als een stuntelende maar moedige antiheld die 
het opneemt tegen een briljante Bill Murray als een flegmatieke maffiabaas om het gangstermeisje van zijn dromen, gespeeld door  Uma Thurman, te veroveren. Bekijk een filmfragment hier.



Leaving Las Vegas
– 1995

Nicolas Cage ontroert als een suïcidale alcoholicus die troost zoekt in de armen van een eenzame prostituee, gespeeld door Elisabeth Shue, in dit aangrijpende drama van Mike Figgis.




Titanic - 1997

Een tragiromantische kaskraker met Leonardo DiCaprio en Kate Winslet. Vooral in trek bij tienermeisjes. Lees onze recensie hier.




House of Flying Daggers - 2004

Een poëtisch en visueel verbluffend Chinees krijgskunstendrama van Yimou Zhang (één van onze favoriete regisseurs), waarin Ziyi Zhang (één van de mooiste filmgodinnen aller tijden) met brio een vrijheidsstrijdster speelt die verliefd wordt op de politiekapitein die ze in de val moet lokken. Bekijk de trailer hier.



Brokeback Mountain - 2005

Een postmoderne tragiromantische neo-western met Heath Ledger en Jake Gyllenhaal als twee homoseksuele cowboys die in de jaren zestig verliefd worden op elkaar maar hun liefde voor elkaar moeten geheimhouden vanwege de homofobe vooroordelen in hun omgeving.




Wall-E - 2008

Een fijne animatiefilm van de veelgeprezen Pixar studio over een ontwapenend afvalopruimmachientje dat verliefd wordt op de robot EVE en met haar hulp de mensheid een kans geeft om onze vervuilde planeet weer leefbaar te maken. Bekijk de trailer hier.




Joeri Naanai