Weemoedige filmmagie

L'illusionniste  van Sylvain Chomet     ★★★★

Parijs, 1959. Na een teleurstellend optreden in het theater Carousel du Rire, wordt de Franse illusionist Tatischeff ontslagen. Hij reist naar de Engelse hoofdstad Londen om er zijn kans te wagen in het Emporium Theatre. Ook daar staat zijn ouderwetse goochelaarsroutine echter in de schaduw van het jonge geweld van razend populaire popgroepjes zoals Billy Boy & the Britoons. Tatischeff reist dan maar door naar een Schots eilandje om er op te treden in de dorpspub van een bon vivant die hij in Londen ontmoette. In de pub leert Tatischeff het dienstmeisje Alice kennen. Zij gelooft dat hij écht kan toveren. Tussen beide eenzame zielen begint iets moois te groeien...

Poëtische fabel

Gebaseerd op een nooit verfilmd scenario van de legendarische Franse acteur, komiek en cineast Jacques Tati (1907-1982), bewerkte de Franse tekenfilmregisseur Sylvain Chomet (bekend van Les Triplettes de Belleville) het verhaal van L'illusionniste (internationale Engelstalige titel: The Illusionist) tot een betoverende fabel over eenzaamheid, vriendschap en liefde. De knullige motoriek van goochelaar Tatischeff (vernoemd naar Jacques Tati's volledige achternaam) is overigens gebaseerd op de motoriek van Tati zelf als het hoofdpersonage Monsieur Hulot in diens komische meesterwerk Mon oncle uit 1958, waarvan een kort filmfragment te zien is in L'illusionniste.

Net als in de films van Tati (die zich liet inspireren door stille films uit de oude doos), primeren de beelden en lichaamstaal in L'illusionniste op de dialogen die tot een minimum beperkt blijven. De ontwapenende personages en oogstrelende decors zijn prachtig getekend met een minutieus oog voor detail. Parijs, Londen, de Schotse Hooglanden en vooral de Schotse hoofdstad Edinburgh ademen een poëtische sfeer die onmogelijk met computeranimatie tot leven gewekt had kunnen worden. Of zoals Chomet zelf uitlegt: "Computeranimatie is goed voor robotten en speelgoed, maar in mindere mate voor menselijke personages en menselijke warmte. Ik wil op het scherm het werk van een artiest zien, niet dat van een machine die te nette, te glimmende, te 'klinische' beelden genereert."

Tijdloos ontroerparcours

Begeleid door de mooie muziek die Chomet zelf componeerde, zweven de scènes tussen fijnzinnige humor en melancholische tristesse. Via dit 'ontroerparcours' wordt de kijker meegevoerd naar een onvergetelijke, bitterzoete finale. 

L'illusionniste is anachronistische filmmagie van de bovenste plank, die met weemoed doet denken aan de tijd toen tekenfilms nog gemaakt werden met niets anders dan potloden, penselen, inspiratie, schier eindeloos geduld en vooral...heel veel liefde.

JN.

L'illusionniste aka The Illusionist (Frankrijk/Groot-Brittannië-2010): beschikbaar op dvd vanaf 17 februari 2011.

Met de stemmen van onder anderen: Jean-Claude Donda (Tatischeff) en Eilidh Rankin (Alice).

Genre: animatiefilm / tragikomedie / romantisch drama

Klik op de oranje link voor de trailer: L'illusionniste - trailer