Interview.
Ludivine Sagnier
over haar rol van Tinker Bell in
Peter Pan
"Ik heb er altijd van gedroomd
om een fee te zijn"
In december 2004 was het precies 100 jaar geleden dat het toneelstuk Peter Pan, Or the Boy Who Wouldn't Grow Up van de Schotse auteur J.M. Barrie uit 1904 in première ging in de Engelse hoofdstad Londen. Om dat te vieren, blikte de Australische regisseur P.J. Hogan in 2003 een nieuwe filmversie van Peter Pan in. Wij hadden in Londen een gesprek met de bevallige Franse actrice Ludivine Sagnier, die in de film de kleine, ondeugende fee Tinker Bell speelt.
Londen / interview door Joeri Naanai
Londen / interview door Joeri Naanai
Hoewel Ludivine Sagnier in P.J. Hogans versie van Peter Pan (2003) haar eerste belangrijke rol in een grote studioproductie vertolkte, was de destijds 24-jarige Française niet aan haar proefstuk toe. Zij werkt naar eigen zeggen immers al sinds haar 17de als een professionele actrice.
Haar langspeelfilmdebuut dateert van 1989, toen Sagnier een bijrolletje speelde in de absurde komedie I Want to Go Home van de Franse regisseur Alain Resnais.
In 2000 werd Sagnier de protégée van de Franse cineast François Ozon, van wie zij de hoofdrol kreeg in de romantische tragikomedie Gouttes d’eau sur pierres brûlantes (2000) en in de muzikale misdaadkomedie 8 femmes (2002). Voor haar acteerprestatie in 8 femmes werd Sagnier destijds op het Filmfestival van Berlijn bekroond met een Zilveren Beer.
Haar internationale doorbraak kwam er in 2003, dankzij haar gewaagde vertolking van de jonge femme fatale Julie in de alweer door Ozon geregisseerde intelligente thriller Swimming Pool.
Sindsdien was Sagnier te zien in onder meer Pieds nus sur les limaces (internationale Engelstalige titel: Lily Sometimes): een existentiële tragikomedie van de Franse regisseuse Fabienne Berthaud uit 2010 (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier).
In Peter Pan geeft Sagnier gestalte aan de piepkleine, vliegende fee Tinker Bell. Hoewel zij er op het grote scherm 7 keer kleiner uitziet dan de andere acteurs, weerhield dat haar er niet van om het beste van zichzelf te geven.
Ludivine Sagnier als de extraverte Lily in Pieds nus sur les limaces. |
Tinker Bell
Met Jeremy Sumpter als de jonge titelheld in Peter Pan. |
“De opnames van Peter Pan waren lang en vermoeiend”, vertelt de intussen 36-jarige Sagnier in haar sexy, met een Frans accent doordrenkt Engels. “Er kwamen heel wat special effects en vlieg- en stuntwerk aan te pas. En daar had ik totaal geen ervaring mee. Ik begon pas plezier te beleven aan de opnames toen ik vertrouwd was met die technische aspecten.”
Hoe hebt u zich voorbereid op uw rol? Feetjes zoals Tinker Bell kom je niet elke dag tegen.
Sagnier: “Het is een stille rol, want Tinker Bell praat niet. Ik hoefde mijn tekst dus niet van buiten te leren. (lacht) In het filmscenario stonden vaak uitsluitend vage aanwijzingen: ‘Tinker Bell is boos’ bijvoorbeeld. Regisseur P.J. Hogan wilde dat ik zoveel mogelijk improviseerde. Om inspiratie op te doen, heb ik heel wat stille films bekeken van komische genieën zoals Buster Keaton, Charlie Chaplin en Jacques Tati. Zij hebben universele acteercodes ontwikkeld die je in staat stellen om expressief te zijn zonder woorden te gebruiken. Ik heb ook naar animatiefilms gekeken, omdat Tinker Bell toch iets heeft van een tekenfilmfiguurtje. En met mijn destijds 8 maanden jonge nichtje heb ik veel plezier beleefd aan het oefenen van mijn gelaatsuitdrukkingen. Ik probeerde haar aan het lachen te brengen zonder mijn stem te gebruiken. Tinker Bell leerde Peter Pan kennen toen hij nog een baby was en ik wilde begrijpen hoe een fee kan communiceren met een baby.”
Hoe verliep de samenwerking met Jeremy Sumpter, die Peter Pan speelt?
Sagnier: “We hebben 10 dagen samen gerepeteerd. Om onze interactie te bevorderen, heb ik hem aanvankelijk wijsgemaakt dat ik, zoals hij, 14 jaar was.”
Geloofde hij dat?
Sagnier: “Ja, hij gaf de indruk te denken: ‘Misschien kan ik haar versieren’. Maar toen ik een sigaret opstak, vroeg hij me: ‘Wat vind je moeder daarvan?’. En ik zei: ‘Ach, in Frankrijk is dat geen probleem.’ (lacht) Hij was verbaasd een 14-jarig meisje te ontmoeten dat zo onafhankelijk was.”
In een interview hebt u ooit eens gezegd dat u er altijd van gedroomd hebt om te kunnen vliegen. Uw droom is uitgekomen.
Ludivine Sagnier als Tinker Bell. |
Welke regieaanwijzingen kreeg u van P.J. Hogan?
Sagnier: “P.J. en ik waren het erover eens dat we een nieuwe, unieke versie van Tinker Bell moesten creëren, die zowel verschilt van de glamoureuze versie in de Disney-tekenfilm Peter Pan uit 1953 als van de jongensachtige fee die Julia Roberts speelt in Hook van Steven Spielberg uit 1991. P.J. is een volwassene die nog erg dicht bij zijn jeugd staat. Net als Peter Pan, is hij nooit echt opgegroeid. Hoe ondeugender ik Tinker Bell speelde, hoe gelukkiger hij was.” (lacht)
Tinker Bell is grappig en charmant, maar kan ook jaloers en gemeen zijn. Hoeveel van uzelf hebt u in de rol gelegd?
Sagnier: “Ik heb heel wat gebreken, maar ik heb niet veel last van jaloezie. Wel van een minderwaardigheidscomplex, en ik vond het daarom best leuk om zo’n extravert personage als Tinker Bell te spelen. Maar Tinker Bell is eigenlijk niet gemeen. Ze is alleen zo klein dat ze slechts ruimte heeft voor één emotie tegelijkertijd. Ze heeft Wendy’s probleem niet: Tinker Bell hoeft niet op te groeien en dus ook geen verantwoordelijkheid te nemen voor haar daden. Net als kinderen, misdraagt Tinker Bell zich uit onwetendheid. Dat kan je haar niet kwalijk nemen.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten