FILMGODINNEN
Deel 14
1947 - ...
MARISA BERENSON
1947 - ...
In deze nieuwe reeks presenteren wij onze Top 36 van de mooiste filmactrices aller tijden. Onze criteria: ze zijn of waren niet alleen oogverblindend mooi, maar danken hun roem ook aan hun acteertalent en charisma. Van knappe starlets met weinig acteertalent of uitstraling gaan er immers dertien in een dozijn, en die hebben we dus genegeerd in onze selectie.
We onthullen onze Top 36 van de meest oogstrelende filmgodinnen in chronologische volgorde op basis van hun geboortedatum.
We onthullen onze Top 36 van de meest oogstrelende filmgodinnen in chronologische volgorde op basis van hun geboortedatum.
Hieronder vindt u deel 14: over de Amerikaanse actrice Marisa Berenson .
De Queen of the Scene
Weinig vrouwen hebben er ooit zo mooi uitgezien als de Amerikaanse actrice Marisa Berenson in haar tragiromantische rol van de Engelse gravin Lady Lyndon in het oogstrelende historisch kostuumdrama Barry Lyndon van Stanley Kubrick uit 1975. Berenson was destijds 28 jaar en toen al een beroemdheid in de modewereld dankzij haar succesvolle modellenwerk vanaf circa 1963 voor onder meer het prestigieuze modeblad Vogue.
 |
| Marisa Berenson in Barry Lyndon. |
Vittoria Marisa Schiaparelli Berenson werd geboren op 15 februari 1947 in New York City als dochter van een Amerikaanse vader (een ex-diplomaat en scheepsagent, wiens voorouders Litouwse joden waren) en een Amerikaanse moeder (een gravin met Italiaanse, Zwitserse, Franse en Egyptische voorouders).
Rond 1963, toen Marisa 16 was, nam haar vader haar mee naar een bal in New York, waar zij naar eigen zeggen ontdekt werd door Diana Vreeland, de toenmalige hoofdredactrice van Vogue. Dit was het begin van Marisa's steile klim naar de top van de modellenwereld in de tweede helft van de jaren zestig. Geen wonder, want Berenson was een heel mooie, charismatische en stijlvolle jongedame, met sprekende grijsgroene ogen, een karaktervolle neus, een sensuele mond en het lichaam van een topmodel.
 |
| Marisa Berenson in de Britse Vogue in 1968. |
Na acteerlessen in New York, ontmoette Berenson de Italiaanse cineast Luchino Visconti, die haar meteen een bijrol gaf in zijn veelgeprezen historisch kostuumdrama Death in Venice uit 1971 (naar de roman van Thomas Mann) met Dirk Bogarde in de hoofdrol als de heimelijk homoseksuele en pedofiele componist Gustav von Aschenbach. Berenson speelde diens vrouw.
Een jaar later volgde Berensons tweede filmrol: ditmaal als de rijke jodin Natalia Landauer in de succesvolle musical Cabaret (1972) van Bob Fosse, met Liza Minelli in de hoofdrol. Dat leverde Berenson nominaties op voor een Golden Globe in de categorieën 'beste vrouwelijke bijrol' en 'meest beloftevolle nieuwe actrice', alsook een nominatie voor een BAFTA Award in de categorie 'beste vrouwelijke bijrol'.
 |
| Marisa Berenson in Cabaret. |
Het jaar daarop, in 1973, speelde Berenson haar eerste hoofdrol als de Italiaanse universiteitsstudente Sibilla in het romantisch drama Un modo di essere donna van de Italiaanse regisseur Pier Ludovico Pavoni.
Twee jaar later, in 1975, maakte Berenson indruk met haar ingetogen vertolking van de zwijgzame en beeldschone Lady Lyndon in het hogervermelde historisch kostuumdrama Barry Lyndon van Stanley Kubrick: een visueel meesterwerk van onze favoriete regisseur, dat wij opnamen in onze Top 30 van onze favoriete historische drama's.
 |
| Marisa Berenson in Barry Lyndon. |
Berenson deed nog steeds modellenwerk en was intussen ook uitgegroeid tot een bekende verschijning in trendy nachtclubs en op exclusieve feestjes, wat haar de bijnaam The Queen of the Scene opleverde. De Franse modeontwerper Yves Saint Laurent noemde haar vleiend "the girl of the Seventies".
 |
| Marisa Berenson in de Amerikaanse Vogue in 1969. |
In 1976 trad Berenson in het huwelijk met de Amerikaanse zakenman James Randall. Hun dochter Starlite werd geboren in 1977. Het jaar daarop, in 1978, volgde een echtscheiding tussen Berenson en Randall. In 1982 hertrouwde Berenson met de Amerikaanse advocaat en producer Aaron Richard Golub, maar ook dat huwelijk eindigde, in 1987, met een echtscheiding.
Spijts het beloftevolle begin van Berensons filmcarrière, heeft zij haar potentieel als actrice nooit helemaal kunnen waarmaken. Zij was sinds 1977 nog te zien in tal van films, waaronder bijvoorbeeld de romantische komedie Casanova & Co. (aka Some Like it Cool) uit 1977 van Franz Antel met Tony Curtis in de hoofdrol, het avontuurlijk drama White Hunter Black Heart (1990) van en met Clint Eastwood en het familiedrama Io sono l'amore (2009) van de Italiaanse regisseur Luca Guadagnino met o.a. Tilda Swinton (lees onze recensie hier en bekijk de trailer hier), alsook in heel wat series en in enkele toneelstukken, maar geen enkele van die producties maakte evenveel indruk als Death in Venice, Cabaret of Barry Lyndon.
Maria Berenson is vandaag 73 jaar oud, maar werkt nog steeds als actrice.
Joeri Naanai
Geen opmerkingen:
Een reactie posten