Een Koreaanse wraakthriller van de bovenste plank

I Saw the Devil  van Jee-woon Kim     ★★★★

De Zuid-Koreanen zijn specialisten in wraakthrillers. Dat blijkt onder meer uit I Saw the Devil: een spannende, zeer gewelddadige en schitterend in beeld gebrachte wraakthriller uit 2010 van de getalenteerde Zuid-Koreaanse cineast Jee-woon Kim, die zich baseerde op een boeiend scenario van Hoon-jung Park.  

Een vogel voor de kat

I Saw the Devil (één van onze favoriete horrorfilms en één van onze favoriete films over seriemoorden) had ons vanaf de briljante openingssequentie in zijn greep. Het is nacht en het sneeuwt. Seriemoordenaar Kyung-chul Jang (charismatisch vertolkt door Min-sik Choi) rijdt in zijn gele schoolbusje in zijn eentje over donkere en verlaten wegen, op zoek naar zijn volgende prooi. Die prooi is een jonge vrouw (gespeeld door San-ha Oh), wier wagen een platte band heeft. Ze zit achter het stuur van haar aan de rand van de weg geparkeerde wagen en wacht op de pechdienst. Terwijl ze belt met haar verloofde, daagt booswicht Kyung-chul op. Hij doet alsof hij de vrouw wil helpen, maar zij weigert zijn hulp, waarna Kyung-chul terug naar zijn busje wandelt. De vrouw rondt het telefoongesprek met haar verloofde af, hangt op en vraagt zich af waarom dat gele busje er nog steeds staat. Plots duikt Kyung-chul uit het niets weer op aan de wagen van de vrouw. Hij slaat het passagiersraampje stuk, worstelt zich in de auto, beukt met een hamer op het hoofd van de vrouw en sleept zijn bewusteloze slachtoffer door de sneeuw naar zijn busje. Waarna de gruwel pas echt begint...

De verloofde van het slachtoffer heet Soo-hyun Kim (prachtrol van Byung-hun Lee) en werkt als agent voor de Zuid-Koreaanse veiligheidsdiensten. Wanneer het afgehakte hoofd van zijn geliefde ontdekt wordt in een rivier, is Soo-hyun ontroostbaar. Vastbesloten om haar dood te wreken, zoekt hij elke verdachte op...

Byung-hun Lee als de hardnekkige wraakengel.

Afgrond

I Saw the Devil is geen spek voor de bek van gevoelige zielen. Deze wraakthriller is immers een rauwe slasher movie met extreem gewelddadige scènes. Sommige scènes (zoals een kannibalistische maaltijd) leunen dicht aan bij effectbejag en lijken bedoeld om te shockeren, wat wel vaker het geval is in exploitation movies. Toch overstijgt I Saw the Devil de zinloze torture porn die dit subgenre teistert. Het verhaal focust immers ook op het rouwproces van Soo-hyun, die de wrede dood van zijn geliefde niet van zich kan afzetten. Die dramatische dimensie krijgt gestalte in de doorleefde en bij momenten erg ontroerende vertolking van Byung-hun Lee als Soo-hyun, die pendelt tussen woede, wraaklust, verdriet en radeloosheid. Regisseur Jee-woon Kim wilde de kijker duidelijk maken dat wraak niet alleen destructieve gevolgen heeft voor het doelwit van de wraak, maar ook voor diegene die de wraak pleegt. Hoewel de wraaklust van Soo-hyun begrijpelijk is, gaat hij zo ver in zijn wrede strafexpeditie dat hij begint te lijken op het monster dat hij wil straffen. Of zoals de Duitse filosoof Friedrich Nietzsche schreef: "Als je in de afgrond kijkt, dan kijkt de afgrond ook in jou." Het wrede, aangrijpende slot van I Saw the Devil, waarin Soo-hyun zelfs de ouders en zoon van seriemoordenaar Kyung-sul betrekt in diens genadeloze straf, bevestigt dat Nietzsche gelijk had. Daarom heeft de filmtitel een dubbele betekenis: ja, Soo-huyn ziet de duivel in seriemoordenaar Kyung-chul, maar Soo-huyn hoeft tijdens zijn meedogenloze wraakexpeditie maar in de spiegel te kijken om te zien dat hij ook zèlf veranderd is in een duivel...

Kat en muis

Min-sik Choi (bekend van zijn hoofdrol in de gewelddadige, op het Filmfestival van Cannes met de Grote Prijs bekroonde wraakthriller Oldboy van de Zuid-Koreaanse cineast Chan-wook Park uit 2003) blinkt in I Saw the Devil uit in zijn memorabele vertolking van de duivelse Kyung-chul. Wanneer zijn gezicht tijdens de openingssequentie voor het eerst in beeld verschijnt, waarschuwt zijn perverse en dreigende uitstraling meteen dat we hier te maken hebben met een sluwe en genadeloze psychopaat. 

Min-sik Choi als de genadeloze seriemoordenaar.

Aanvankelijk is Kyung-chul het roofdier. Tot wraakengel Soo-hyun de rollen omdraait en Kyung-chul plots de opgejaagde prooi wordt. Hun confrontaties zorgen voor spannende actiescènes en bloedstollende martelingen. Ook de scène waarin Kyung-chul in een taxi twee dieven steekt met een mes, waarbij de camera rond het bloederige spektakel draait, is memorabel. En wanneer Kyung-chul de rollen opnieuw omdraait, zodat hij weer de bovenhand krijgt in het kat-en-muisspel met Soo-huyn, zorgt dit voor een nieuwe dynamiek in de spannende en onvoorspelbare finale.

De rest van de cast vertolkt bijrollen en doet dat verdienstelijk, met inbegrip van de jonge actrices die de slachtoffers spelen.

Schoonheid en gruwel

De grootste kwaliteit van I Saw the Devil ligt op het vlak van sfeerschepping, mede dankzij de uitstekende fotografie (onder leiding van Mo-gae Lee) en montage (van Na-yeong Nam). 

Naast de sfeervolle beelden in de briljante openingssequentie, zagen wij nog tal van andere onvergetelijke shots die visuele schoonheid en gruwel combineren: Soo-huyns geliefde komt weer tot bewustzijn terwijl zij naakt in een grote plastic zak ligt; bloed stroomt uit een afvoerpijp; de camera verdwijnt met een dolly out langzaam door een groot, donker gat in de muur van Kyung-chuls groezelige moordkamer; de haren van Soo-huyns geliefde wiegen in stromend water wanneer haar afgehakte hoofd ontdekt wordt in een rivier... Kortom: horror is zelden zo poëtisch in beeld gebracht als in I Saw the Devil.

In die shots, waarin regisseur Jee-Woon Kim focust op sfeer, komt zijn film in de buurt van het briljante Zuid-Koreaanse moordmysterie Memories of Murder van Joon-ho Bong (één van onze favoriete regisseurs) uit 2003 (ook één van onze favoriete films over seriemoorden; bekijk de trailer hier en de hele film hier). En hoewel I Saw the Devil dat niveau niet altijd volhoudt gedurende 2 uur en 21 minuten, is deze vakkundig ingeblikte horrorthriller hoe dan ook een voltreffer in zijn genre en een absolute aanrader voor wie houdt van beklijvende en sfeervolle misdaadthrillers à la The Silence of the Lambs (1991) van Jonathan Demme en Se7en (1995) van David Fincher (die beide ook behoren tot onze favoriete films over seriemoorden).

JN.

I Saw the Devil (Zuid-Korea-2010): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.
Met: Byung-hun Lee en Min-sik Choi.

Genre: slasher movie / misdaadthriller / horror / actie

Zwanger van wraak

Prevenge  van Alice Low     ★★★

De titel van deze komische slasher movie dekt de lading, want Prevenge is een samentrekking van de Engelse woorden pregnant (zwanger) en revenge (wraak), en de film draait rond een alleenstaande zwangere vrouw die uit wraak een reeks moorden pleegt. Als kijker kom je stukje bij beetje te weten wat haar motieven zijn...

De zwangere vrouw heet Ruth en wordt gespeeld door de Engelse actrice Alice Low, die tijdens de opnames trouwens echt zwanger was. Bovendien schreef Low ook het scenario en zat zij zelf in de regiestoel. Prevenge is haar regiedebuut.

Zwarte komedie

Prevenge is een eigenzinnige zwarte komedie over pre- en postnatale depressie, die het vooral moet hebben van de geslaagde combinatie van humor en slasher horror. Dat is vooral te danken aan het stevige scenario, dat ons deed denken aan Roman Polanski's briljante horrorthriller Rosemary's Baby (ook een film over een gruwelijke zwangerschap), aan het tweedelige wraakepos Kill Bill 1 & 2 van Quentin Tarantino, aan een vrouwelijke versie van Michael Winners wraakthriller Death Wish en Martin Scorsese's briljante karakterstudie Taxi Driver, en aan de feministische wraakroman Dirty Weekend van Helen Zahavi. Nochtans is Prevenge geen feministisch pamflet, want Ruth vermoordt ook vrouwen. Filmrecensent David Rooney omschreef Prevenge in The Hollywood Reporter toepasselijk als een film over "malevolence in utero" en als "a kind of deadpan, British kitchen-sink Dario Argento".

Wij hebben vooral genoten van de grappige, kurkdroge dialogen en absurde situaties. Ook de kraaiende, Gollem-achtige voice-over van Ruths ongeboren dochtertje, die haar moeder blijkbaar beveelt om de moorden te plegen, was een goede vondst. "You have absolutely no control over your body or mind anymore", sust Ruths vroedvrouw. "But Baby knows what to do. Baby will tell you. Baby knows best." Maar Ruth begint daaraan te twijfelen en klaagt tegen haar baby: "Kids are so spoiled these days: ‘Mummy, I want a Playstation, mummy I want you to kill that man'." Ruth vermoordt weliswaar enkele onuitstaanbare personages, zoals de gluiperige uitbater van een dierenwinkel die haar probeert te versieren: "That is my big fat snake. Do you want to touch it?" En de vrouwonvriendelijke klootzak DJ Dan zegt tegen haar: "I fucking love fat birds. You don't mind what people do to you." Maar Ruth maakt ook slachtoffers die onze sympathie verdienen. Daardoor blijf je als kijker nieuwsgierig naar haar motieven. Dat die motieven uiteindelijk niet blijken op te wegen tegen de moorden, kunnen we Low vergeven, want Prevenge is een komedie, geen maatschappijkritisch of moralistisch drama.

Ook op de cast valt weinig aan te merken. Low overtuigt zowel op komisch als dramatisch vlak als de getroebleerde Ruth, die onmiskenbaar gebukt gaat onder haar onverwerkte leed uit het verleden. De andere acteurs vertolken bijrollen en doen dat verdienstelijk. Zo hebben we ook genoten van Jo Hartley als de vroedvrouw. Alleen de vertolking van DJ Dan (door Tom Davis) vonden wij te karikaturaal, maar dat kan ook gelegen hebben aan het scenario en/of de regie. 

Tom Davis en Alice Low.

Gemiste kans

Op visueel vlak stelt Prevenge wat teleur. Het camerawerk is all over the place (bijvoorbeeld op het vlak van cadrage en scherpstelling), en ook de belichting, de art direction, de kleuren, het set design en andere elementen van het production design en de mise-en-scène missen consistentie, alsof Low moeite had om te kiezen tussen een realistische of artistieke aanpak. 

Eén van de drie Furies in Crime Without Passion.

In sommige scènes en montages bewijst Low nochtans dat zij als regisseuse voldoende talent heeft voor een artistieke aanpak in het spoor van de kleurrijke giallo slasher movies van de Italiaanse cultregisseur Dario Argento. Zo combineert Low af en toe kleurrijke shots met zwart-wit opnames van de drie Furies uit de briljante openingsbeelden van de oude film noir Crime Without Passion (1934) van Ben Hecht en Charles MacArthur. Samen met de synthesizermuziek van Toydrum roept dat in Prevenge een beklijvende sfeer op, die herinnert aan de baanbrekende giallo-horrorklassiekers van Dario Argento uit de jaren 70, zoals Bird with the Crystal Plumage (1970), Profondo rosso (1975) en Suspiria (1977). In tegenstelling tot die voormelde films, gaat Prevenge echter niet voluit op artistiek vlak, wat een gemiste kans is.

JN.

Prevenge (Groot-Brittannië-2016): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: Alice Low, Jo Hartley, Kayvan Novak, Tom Davis, Kate Dickie, Dan Renton Skinner en Gemma Whelan.

Genre: zwarte komedie / slasher movie / horror

Alice Low als Ruth.

Raise the Red Lantern - full movie

Gebaseerd op de roman Wives and Concubines van de Chinese schrijver Tong Su, is Raise the Red Lantern een oogstrelend psychosociaal drama uit 1991 van de Chinese visuele tovenaar Yimou Zhang, met Gong Li in de hoofdrol als een jonge Chinese vrouw die de vierde echtgenote wordt van een rijke heer en af te rekenen krijgt met spanningen in het huishouden...

Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Ondertiteling" en "Engels>>Nederlands" voor Nederlandstalige ondertitels, en op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit.

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Ondertiteling" en "Engels>>Nederlands" voor Nederlandstalige ondertitels, en op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: psychosociaal drama / romantiek

Grave - trailer

Een fascinerende Frans-Belgische horrorfilm van Julia Ducournau met Garance Marillier in de bizarre hoofdrol.

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: horror / psychosociaal drama

The Lost City of Z - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: avontuur / biopic / actie / historisch drama

The Innocents (1961) - full movie

Gebaseerd op een boeiend scenario van Truman Capote, William Archibald en John Mortimer (naar de novelle The Turn of the Screw van Henry James), briljant gefotografeerd (vaak in deep focus) door cameraman Freddie Francis, geregisseerd door Jack Clayton en schitterend gemonteerd door Jim Clark in samenwerking met regisseur Clayton, is The Innocents een sfeervolle psychologische gothic horrorthriller uit 1961 over een Victoriaanse gouvernante, gespeeld door Deborah Kerr, die twee weeskinderen onder haar hoede krijgt en begint te vermoeden dat er iets niet klopt met de kinderen...

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: psychologische horrorthriller / mysterie

R.I.P. 

Bill Paxton

1955-2017

                                 

Ter herinnering aan de onlangs overleden Amerikaanse acteur Bill Paxton, kan u hieronder kijken naar een fijne hommage aan deze veelzijdige acteur, met korte fragmenten uit films zoals The Terminator (1984), Weird Science (1985), Aliens (1986), Predator 2 (1990), One False Move (1991), Tombstone (1993), True Lies (1994), Apollo 13 (1995), Twister (1996), Titanic (1997), A Simple Plan (1998), Mighty Joe Young (1998), Edge of Tommorow (2014) en Nightcrawler (2014), die bewijzen dat Paxton zowel dramatische als komische rollen aankon.

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

20th Century Women - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: existentieel drama / tragikomedie

NIEUWS! 

Moonlight 

wint Oscar voor beste film

Verwarring alom afgelopen zondagnacht tijdens de 89ste uitreiking van de Oscars in Los Angeles. Wat het hoogtepunt van de avond had moeten worden, draaide uit op een pijnlijke vergissing, toen Hollywoodacteurs Warren Beatty en Faye Dunaway (bekend van hun titelrollen in de vernieuwende gangsterfilm Bonny and Clyde) de verkeerde envelop openden en aankondigden dat de romantische musical La La Land de Oscar voor beste film gewonnen had, terwijl Moonlight in feite de winnaar was. Cast en crew van La La Land waren op het podium reeds begonnen aan hun dankbetuigingen, toen de vergissing alsnog rechtgezet werd.

La La Land, met Ryan Gosling en Emma Stone, had toen al 6 Oscars in de wacht gesleept: voor beste regie door Damien Chazelle, beste actrice Emma Stone, beste muziek, beste lied, beste camerawerk en beste production design.

Ryan Gosling en Emma Stone in La La Land.

De Oscar voor beste acteur ging naar Casey Affleck voor zijn hoofdrol in Manchester by the Sea: een psychosociaal familiedrama van regisseur Kenneth Lonergan, die op zijn beurt de Oscar voor beste scenario won.

Oscarwinnaar Casey Affleck in Manchester by the Sea.

Het poëtische coming-of-age-drama Moonlight is pas de tweede langspeelfilm van de Amerikaanse regisseur Barry Jenkins. Toch kreeg Moonlight, naast de Oscar voor beste film, ook de Oscars voor beste bewerkt scenario (zelf geschreven door regisseur Jenkins) en beste mannelijke bijrol van Mahershala Ali.

Oscarwinnaar Mahershala Ali in Moonlight.

Viola Davis won de Oscar voor beste vrouwelijke bijrol, hoewel zij in feite een hoofdrol speelt in de verfilming van het dramatische toneelstuk Fences. Haar tegenspeler Denzel Washington, die de film ook regisseerde, kon zijn nominatie als beste acteur niet verzilveren. 

Denzel Washington en Oscarwinnares Viola Davis in Fences.

De Oscar voor beste niet-Engelstalige film ging naar het drama The Salesman van de Iraanse regisseur Asghar Farhadi, die deze Oscar reeds won in 2012 met A Separation.

Zootopia won de Oscar voor beste animatiefilm.

O.J.: Made in America sleepte de Oscar voor beste documentaire in de wacht.

Het anti-oorlogsdrama Hacksaw Ridge van Mel Gibson won twee technische Oscars: voor beste montage en beste geluid. 

De volledige lijst van alle Oscarwinnaars in 2017 vindt u hier.

Joeri Naanai