Funny how?: september 2016

zaterdag 17 september 2016

Echo's uit de Eighties

Stranger Things van Matt en Ross Duffer ★★★

Op 6 november 1983 wordt het rustige stadje Hawkins in de Amerikaanse staat Indiana opgeschrikt door de mysterieuze verdwijning van de 12-jarige jongen Will Byers (Noah Schnapp). Zijn alleenstaande moeder Joyce (Winona Ryder) is in alle staten en roept de hulp in van de lokale politiecommissaris (gespeeld door David Harbour) om te achterhalen wat er met haar zoon gebeurd is. Ook Wills beste vrienden Mike (Finn Wolfhard), Dustin (Gaten Matarazzo) en Lucas (Caleb McLaughlin) gaan op zoek naar hun maatje. Wanneer plots een onbekend meisje (gespeeld door Millie Bobby Brown) opduikt dat over telepathische en psychokinetische krachten lijkt te beschikken, wordt stilaan duidelijk dat achter Wills verdwijning een gevaarlijk geheim schuilgaat...

Winona Ryder als de radeloze moeder.

Vriendschap

Stranger Things is een nieuwe, populaire sciencefictionserie van de Amerikaanse tweelingbroers Matt en Russ Duffer, die de voorbije zomer in première ging op de online streamingdienst Netflix.

V.l.n.r.: Caleb McLaughlin, Finn Wolfhard, Millie Bobby Brown en Gaten Matarazzo.

Het eerste seizoen focust in acht afleveringen op de paniek van Wills moeder, op het onderzoek van de eigenzinnige politiechef, en vooral op de tieners die een cruciale rol spelen in de zoektocht naar de verdwenen Will. Zo leren we ook Wills oudere, introverte broer Jonathan (Charlie Heaton) kennen, die zich aangetrokken voelt tot Mike's oudere zuster Nancy (Natalia Dyer). Zij is echter net een relatie begonnen met de populaire scholier Steve (Joe Keery). Matthew Modine speelt een bijrol als de manipulatieve dokter Brenner, die gevaarlijke experimenten uitvoert voor een schimmig overheidsdepartement.

Matthew Modine als dokter Brenner.

Stranger Things draait vooral om de vriendschap tussen Mike, Dustin en Lucas: drie avontuurlijke, ontwapenende jongens die er alles voor over hebben om hun verdwenen kameraadje terug te vinden. Daarnaast speelt ook het mysterieuze meisje met paranormale krachten een centrale rol. Met haar korte jongenskapsel, getraumatiseerde aanblik, intense uitstraling en zwijgzame kracht lijkt zij op een kruising tussen Anne Parillaud in Nikita en de nog piepjonge Natalie Portman in Léon (beide films van Luc Besson).

Nostalgie

Stranger Things speelt zich niet alleen af in de jaren tachtig, maar staat ook anderszins bol van verwijzingen naar de Eighties, onder meer naar toenmalige films die gebaseerd zijn op de romans van de razend populaire Amerikaanse horrorauteur Stephen King.

De avontuurlijke plot van Stranger Things en de relatie tussen de drie vriendjes en het vreemde meisje -die met hun zaklampen 's nachts de bossen in trekken en op hun fietsjes uit de greep trachten te blijven van de overheid- zijn overduidelijk schatplichtig aan de beroemde sciencefictionklassieker en kaskraker E.T. van Steven Spielberg uit 1982. Zo wordt het meisje in Stranger Things door de jongens verborgen gehouden voor de volwassen personages, net zoals de kinderen in E.T. het buitenaardse wezentje verborgen hielden. De beproevingen van de jongerenkliek in een coming-of-age-drama herinneren aan The Goonies van Richard Donner uit 1985 (geproduceerd door Steven Spielberg), aan Stand by Me van Rob Reiner uit 1986 en aan de miniserie It uit 1990 (beide gebaseerd op het werk van Stephen King). De verdwijningszaak en de unheimliche setting in een (schijnbaar) rustig plattelandsstadje doen denken aan de eigenzinnige tv-serie Twin Peaks van David Lynch uit 1990. De paranormale horrorelementen van Stranger Things en de filmposters in de kamers van de tieners knipogen naar de horrorfilms Alien van Ridley Scott uit 1979, The Shining van Stanley Kubrick uit 1980 (ook gebaseerd op een boek van Stephen King), The Evil Dead van Sam Raimi uit 1981, Poltergeist van Tobe Hooper uit 1982 (geschreven en geregisseerd door Spielberg) en The Thing van John Carpenter uit 1982. En ook de soundtrack van Stranger Things is vintage jaren tachtig -met onder meer het rocknummer Should I Stay or Should I Go van The Clash- en roept echo's op van de synthesiserklanken in de horrorklassiekers Halloween (1978) en Christine (1983) van John Carpenter. Kortom, net als de uitstekende horrorfilm It Follows van David Robert Mitchell uit 2014 (lees onze recensie hier), is Stranger Things een cinefiele hommage aan de Eighties.

Net zoals in E.T., leren we de kinderen in Stranger Things
voor het eerst kennen terwijl ze een gezelschapsspel spelen.

Hier en daar doet de serie ook denken aan recentere films, zoals tijdens de scènes waarin het paranormale meisje in een parallel universum over een donkere, spiegelende oppervlakte loopt die lijkt op de surreële ruimte waarin de slachtoffers van het vrouwelijke hoofdpersonage terechtkomen in de bevreemdende, briljante sciencefictionfilm Under the Skin van Jonathan Glazer uit 2013 (lees onze recensie hier).

Links een screenshot uit Under the Skin, rechts uit Stranger Things.

Spontaan

Winona Ryder -wier carrière sinds haar arrestatie voor winkeldiefstal in 2001 al vijftien jaar op apegapen lag- maakt in Stranger Things haar geslaagde comeback als de wanhopige moederfiguur. David Harbour acteert verdienstelijk als de eigenzinnige politiecommissaris. Maar Matthew Modine komt te weinig in beeld om zijn nogal ééndimensionele rol op waarde te kunnen schatten.

David Harbour als de politiecommissaris.

Veel belangrijker echter zijn de jonge, onbekende acteurs die de tieners vertolken. En zij doen dat met brio. Met name Finn Wolfhard, Caleb McLaughlin en vooral Gaten Matarazzo zijn uitstekend als het vriendentrio Mike, Lucas en Dustin. Hun spontane, vaak grappige interacties vormen het hart van deze serie. Ook Millie Bobby Brown als het vreemde meisje, Charlie Heaton als Wills getroebleerde broer Jonathan en Natalia Dyer als de romantische zus van Mike overtuigen met hun gevoelige vertolkingen. De rest van de cast beklijft veel minder.

Millie Bobby Brown als het meisje met paranormale krachten.

Anticlimax

Stranger Things begint erg sterk, met meeslepende afleveringen die de kijker op een geloofwaardige manier onderdompelen in de leefwereld van de tieners en die nieuwsgierig maken naar de afloop van het mysterie. Halverwege de serie ondergraven enkele onwaarschijnlijke plotwendingen die geloofwaardigheid echter. En naar het einde toe glijdt Stranger Things letterlijk en figuurlijk af naar een bizar universum dat spannend bedoeld is, maar erg kunstmatig en ongeloofwaardig overkomt. Dat is ook te wijten aan de niet altijd even overtuigende special effects. Het scenario beperkt zich in de afwikkeling van het mysterie bovendien te vaak tot stereotiepe en dus voorspelbare keuzes, waardoor de ontwikkeling van de beloftevolle setup van dit eerste seizoen ons uiteindelijk toch wat teleurstelde. Daar liggen de meeste kinderen en tieners doorgaans echter niet meteen wakker van. Zij zullen dan ook veel plezier beleven aan Stranger Things.

Ook de poster heeft een Eighties-look.

JN.

Stranger Things - Seizoen 1 (USA-2016): te bekijken via Netflix sinds 15 juli 2016.

Met: Finn Wolfhard, Gaten Matarazzo, Caleb McLaughlin, Millie Bobby Brown, Winona Ryder, David Harbour, Natalia Dyer, Charlie Heaton, Joe Keery en Matthew Modine.

Genre: tv-serie / mysterie / sciencefiction / horror / gezinsdrama

Klik op de oranje link voor de trailer: Stranger Things - trailer

V.l.n.r.: Caleb McLaughlin, Gaten Matarazzo, Finn Wolfhard en Millie Bobby Brown.

zondag 4 september 2016

Funny how?

woensdag 21 september 2016

Moonlight - trailer

Passengers - trailer

zaterdag 17 september 2016

Echo's uit de Eighties

zondag 4 september 2016

Swing Time - fragment

Black Christmas - full movie

La La Land - trailer

Stranger Things - trailer