zaterdag 30 mei 2015

Self/less - trailer


Belgische bioscooprelease: 29 juli 2015.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Genre: sciencefiction / thriller / existentieel drama



While We're Young - trailer


Belgische bioscooprelease: 22 juli 2015.



(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: komedie / existentieel drama

Klik op de oranje link voor ons biografisch portret van hoofdrolspeler Ben Stiller: Ben Stiller. De tragikomische humor van een underdog

maandag 11 mei 2015

Spring Night - full movie & recensie




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 480p voor hogere beeldkwaliteit)



Spring Night  van Tatiana Tuttle     ★★★★

In deze korte experimentele dansfilm uit 1935 glipt een jongedame weg van een feestje en ontdekt ze in de tuin een standbeeld van Pan: de Griekse bosgod van de lente, de vruchtbaarheid en het dierlijk instinct. Ze valt in slaap en droomt hoe Pan haar meesleept in een betoverende dans...  

Erotisch

De sensuele choreografie van de magische dansscènes is het werk van de Russische balletdanser David Lichine, die ook zelf de rol vertolkt van Pan. Zijn viriele en ondeugende, maar ook ietwat perverse uitstraling is de perfecte belichaming van de even verleidelijke als verontrustende mythologische figuur (het woord 'paniek' is afgeleid van de god Pan). De dansende jongedame wordt vertolkt door de Amerikaanse balletdanseres Nana Gollner. 

Geïnspireerd op de onvergetelijke choreografieën van het fameuze dansgezelschap Ballets Russes van Serge Diaghilev, is Spring Night een symbolische ode aan de erotische krachten in mens en natuur. De hypnotische beelden werden opgenomen door cameraman George T. Clemens, en de mooie, sprookjesachtige muziek werd gecomponeerd door Joseph Achron.

Zowel Nana Gollner als David Lichine maakten ooit deel uit van het Ballet Russe de Monte Carlo. Lichine stierf in 1972 op 61-jarige leeftijd in Los Angeles. Gollner was de eerste Amerikaanse danseres die het in Europese balletgroepen tot prima ballerina schopte. In 1952 verhuisde ze van Amerika naar België. In 1977 stichtte ze in Antwerpen de Russische Ballet Academie. Drie jaar later overleed ze in de Scheldestad. Spring Night is een van de weinige bewaard gebleven opnames die herinneren aan de gratie van beide dansers.  

JN.

Spring Night (USA-1935).
Met: Nana Gollner en David Lichine.

Genre: dansfilm / kortfilm / sprookje / kunstfilm / erotiek / mysterie

Charlie's Country - trailer




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Charlie's Country: Een vreemdeling in eigen land

Genre: psychosociaal drama



maandag 4 mei 2015

Een vreemdeling in eigen land

Charlie’s Country  van Rolf de Heer     ★★★






De voorbije winter hebben we ons verdiept in The Fatal Shore, een dik historisch boek van de vermaarde Australische kunstcriticus Robert Hughes over de geschiedenis van Australië, waarin Hughes niet alleen focust op de onmenselijke bestaansvoorwaarden van de Britse dwangarbeiders die het continent vanaf 1788 moesten koloniseren, maar ook op het tragische lot van de Aboriginals (de oorspronkelijke bewoners) die van meet af aan gedegradeerd werden tot derderangsburgers. Ruim twee eeuwen later voelen de Aboriginals zich nog steeds vreemdelingen in hun eigen land, zo blijkt uit Charlie's Country: een boeiend psychosociaal drama van de Australische, uit Nederland afkomstige regisseur Rolf de Heer.

Heimwee

De film wordt gedragen door de zwarte Australische acteur en danser David Gulpilil, die de titelrol van Charlie vertolkt: een werkloze Aboriginal die in een reservaat voor Aboriginals woont, afhankelijk is van overheidssteun en zich in zijn zelfwaarde aangetast voelt door zijn armzalige leventje. Zo klaagt Charlie tegen een lokale ambtenaar: “You’ve got a job. And you’ve got a house. On my land. Where’s my house? Where’s my job?” Het openlijke dan wel subtiele racisme waarvan de Aboriginals vandaag nog steeds het slachtoffer zijn, wordt geïllustreerd met een scène waarin een blanke dokter aan Charlie vraagt of hij hem bij zijn voornaam mag aanspreken, want de dokter heeft naar eigen zeggen moeite met de uitspraak van “buitenlandse namen”. Buitenlands? Charlie behoort nochtans tot de inheemse bevolking van Australië... Charlie mag niet eens jagen, want tegenwoordig heb je in Australië zelfs voor een jachtgeweer een vergunning nodig. Wanneer ook zijn nieuwe, zelfgemaakte speer door de politie in beslag genomen wordt als “gevaarlijk wapen”, is Charlie het beu. Hij steelt een auto en trekt de bush in...


David Gulpilil als Charlie.

Charlie's Country is een melancholisch drama over het heimwee van de Aboriginals naar een onherroepelijk verloren tijd, toen zij nog een trots volk waren dat baas was in eigen land. Toen zij zich nog verbonden voelden met hun oeroude tradities en zich nog niet moesten schikken naar de regels van de blanke kolonisten. Toen zij nog niet geplaagd werden door moedeloosheid en alcoholisme. Toch is het niet alleen kommer en kwel in Charlie's Country. Het scenario bevat ook humor, zoals de scène waarin Charlie zich voordoet als een ervaren spoorzoeker en een blanke politieman wijsmaakt dat hij maar aan de grindkorrels op de weg moet ruiken om precies te weten welke route een auto afgelegd heeft. De reactie van de goedgelovige politieman is zowel een compliment als een belediging en bevestigt de racistische vooroordelen van heel wat blanken: “Damn, you black fellas are smart when you wanna be.”


Levensecht

Charlie's Country voelt levensecht aan, bijna als een documentaire. Dat is goeddeels te danken aan de mooie, erg naturalistische vertolking van Gulpilil als Charlie, waarvoor hij op het Filmfestival van Cannes uitgeroepen werd tot beste acteur in de sectie Un Certain Regard. De eenvoudige
, serene pianomuziek van Graham Tardif verdiept de bitterzoete weemoed die Gulpilil in Charlie's Country uitstraalt.

Een nog jonge David Gulpilil in Walkabout van Nicolas Roeg.
Gulpilil is een charismatische, elegante man met sprekende ogen. Samen met regisseur De Heer schreef hij overigens ook het scenario van Charlie's Country. De acteur vond daarvoor ongetwijfeld inspiratie in zijn eigen bewogen leven. Zelf een Aboriginal en opgegroeid in de bush, was Gulpilil al in zijn jeugd een competente jager, spoorzoeker en ceremoniële danser. Als 16-jarige werd hij door de Britse cultcineast Nicolas Roeg gecast voor diens film Walkabout (1971), waarin Gulpilil een jonge Aboriginal speelt die zich ontfermt over twee blanke kinderen die proberen te overleven in de Australische wildernis. Gulpilil groeide meteen uit tot een internationale beroemdheid en bevestigde zijn acteertalent in Storm Boy (1976) en The Last Wave (1977). In 2007 en 2010 kwam hij in aanraking met het gerecht vanwege dronkenschap en huiselijk geweld, waarvoor hij in 2011 veroordeeld werd tot een jaar gevangenisstraf. Net als Charlie, heeft Gulpilil dus geen gemakkelijk leven achter de rug. Maar, net als Charlie, blijft hij een onverbeterlijke optimist die blaakt van levenslust. Good for you, mate!  

JN.

Charlie’s Country (Australië-2013): in de bioscoop sinds 29 april 2015.
Met: David Gulpilil.

Genre: psychosociaal drama

Klik op de oranje link voor de trailer: Charlie's Country - trailer






zaterdag 2 mei 2015

Ex Machina - trailer


Dit ziet er letterlijk en figuurlijk 'bangelijk' uit...!




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Ex Machina: Een robot van vlees en bloed?

Genre: sciencefiction / thriller / psychosociaal drama