La nana - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van La nana: Outsider

Genre: psychosociaal drama / tragikomedie

Skoonheid - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p voor hogere beeldresolutie)



Klik op de oranje link voor onze recensie van Skoonheid: Dubbelleven

Genre: psychologisch drama / erotiek / romantiek

NIEUWS!

The Artist

wint Oscar voor Beste Film
2012 

Een dolgelukkige Jean Dujardin werd voor zijn rol in The Artist
bekroond met de Oscar voor beste acteur.

Afgelopen nacht vond de 84ste editie plaats van de jaarlijkse Oscaruitreiking door de Amerikaanse Academy of Motion Picture Arts & Sciences. The Artist van Michel Hazanavivius en Hugo van Martin Scorsese waren de grootste slokops: beide films sleepten elk 5 Oscars in de wacht. Toch was The Artist de grote winnaar, niet alleen omdat deze stille zwart-wit film uitgeroepen werd tot beste film, maar ook omdat Hugo vrede moest nemen met veeleer 'technische' Oscars, zoals die voor beste geluidsmontage en beste fotografie.    

Hieronder vindt u de winnaars in elke categorie, telkens gevolgd door de genomineerden die uit de boot vielen:

Beste film

The Artist van Michel Hazanavicius

- The Descendants van Alexander Payne

- Extremely Loud and Incredibly Close van Stephen Daldry

- The Help van Tate Taylor

- Hugo van Martin Scorsese

- Midnight in Paris van Woody Allen

- Moneyball van Bennett Miller

- The Tree of Life van Terrence Malick

- War Horse van Steven Spielberg

Beste regisseur

Michel Hazanavicius voor The Artist

- Woody Allen voor Midnight in Paris

- Terrence Malick voor The Tree of Life

- Alexander Payne voor The Descendants

- Martin Scorsese voor Hugo

Beste acteur

Jean Dujardin in The Artist

- Demián Bichir in A Better Life

- George Clooney in The Descendants

- Gary Oldman in Tinker Tailor Soldier Spy

- Brad Pitt in Moneyball

Beste actrice

Meryl Streep in The Iron Lady

- Glenn Close in Albert Nobbs

- Viola Davis in The Help

- Rooney Mara in The Girl with the Dragon Tattoo

- Michelle Williams in My Week with Marilyn

Beste mannelijke bijrol

Christopher Plummer in Beginners

- Kenneth Branagh in My Week with Marilyn

- Jonah Hill in Moneyball

- Nick Nolte in Warrior

- Max von Sydow in Extremely Loud and Incredibly Close

Beste vrouwelijke bijrol

Octavia Spencer in The Help

- Bérénice Bejo in The Artist

- Jessica Chastain in The Help

- Melissa McCarthy in Bridesmaids

- Janet McTeer in Albert Nobbs

Beste scenario

Midnight in Paris door Woody Allen

- The Artist door Michel Hazanavicius

- Bridesmaids door Kristen Wiig and Annie Mumolo

- Margin Call door J.C. Chandor

- A Separation door Asghar Farhadi

Beste bewerkte scenario

The Descendants door Alexander Payne, Nat Faxon en Jim Rash

- Hugo door John Logan

- The Ides of March door George Clooney, Grant Heslov en Beau Willimon

- Moneyball door Steven Zaillian, Aaron Sorkin en Stan Chervin

- Tinker Tailor Soldier Spy door Bridget O'Connor en Peter Straughan

Beste animatiefilm

Rango van Gore Verbinski

- A Cat in Paris van Alain Gagnol en Jean-Loup Felicioli

- Chico and Rita van Fernando Trueba en Javier Mariscal

- Kung Fu Panda 2 van Jennifer Yuh Nelson

- Puss in Boots van Chris Miller

Beste anderstalige film

A Separation (Iran) van Asghar Farhadi

- Rundskop (België) van Michaël R. Roskam

- Footnote (Israël) van Joseph Ceda

- In Darkness (Polen) van Agnieszka Holland

- Monsieur Lazhar (Canada) van Philippe Falardeau

Beste documentaire

Undefeated van Daniel Lindsay en T.J. Martin

- Hell and Back Again van Danfung Dennis

- If a Tree Falls: A Story of the Earth Liberation Front van Marshall Curry en Sam Cullman

- Paradise Lost 3: Purgatory van Joe Berlinger en Bruce Sinofsky

- Pina van Wim Wenders

Beste korte documentaire

Saving Face van Daniel Junge

- The Barber of Birmingham: Foot Soldier of the Civil Rights Movement van Robin Fryday en Gail Dolgin

- God Is the Bigger Elvis van Rebecca Cammisa

- Incident in New Baghdad van James Spione

- The Tsunami and the Cherry Blossom van Lucy Walker

Beste kortfilm

The Shore van Terry George

- Pentecost van Peter McDonald

- Raju van Max Zähle

- Time Freak van Andrew Bowler

- Tuba Atlantic van Hallvar Witzø

Beste korte animatiefilm

The Fantastic Flying Books of Mr. Morris Lessmore van William Joyce en Brandon Oldenburg

- Dimanche van Patrick Doyon

- La Luna van Enrico Casarosa

- A Morning Stroll van Grant Orchard en Sue Goffe

- Wild Life van Amanda Forbis en Wendy Tilby

Beste fotografie

Robert Richardson voor Hugo

- Guillaume Schiffman voor The Artist

- Jeff Cronenweth voor The Girl With the Dragon Tattoo

- Emmanuel Lubezki voor The Tree of Life

- Janusz Kamiński voor War Horse

Beste montage

Angus Wall en Kirk Baxter voor The Girl with the Dragon Tattoo 

- Anne-Sophie Bion en Michel Hazanavicius voor The Artist

- Kevin Tent voor The Descendants

- Thelma Schoonmaker voor Hugo

- Christopher Tellefsen voor Moneyball

Beste muziek

Ludovic Bource voor The Artist

- John Williams voor The Adventures of Tintin

- Howard Shore voor Hugo

- Alberto Iglesias voor Tinker Tailor Soldier Spy

- John Williams voor War Horse

Beste lied

Man or Muppet in The Muppets: door Bret McKenzie

- Real in Rio in Rio: door Sérgio Mendes, Carlinhos Brown en Siedah Garrett

Beste art directon

Dante Ferretti en Francesca Lo Schiavo voor Hugo

- Laurence Bennett en Robert Gould voor The Artist

- Stuart Craig en Stephanie McMillan voor Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2 

- Anne Seibel en Hélène Dubreuil voor Midnight in Paris 

- Rick Carter en Lee Sandales voor War Horse

Beste kostuums

Mark Bridges voor The Artist

- Lisy Christl voor Anonymous

- Sandy Powell voor Hugo

- Michael O'Connor voor Jane Eyre

- Arianne Phillips voor W.E.

Beste geluidsmontage

Philip Stockton en Eugene Gearty voor Hugo

- Lon Bender en Victor Ray Ennis voor Drive

- Ren Klyce voor The Girl with the Dragon Tattoo

- Ethan Van der Ryn en Erik Aadahl voor Transformers: Dark of the Moon

- Richard Hymns en Gary Rydstrom voor War Horse

Beste geluidsmixage

Tom Fleischman en John Midgley voor Hugo

- David Parker, Michael Semanick, Ren Klyce en Bo Persson voor The Girl with the Dragon Tattoo

- Deb Adair, Ron Bochar, David Giammarco en Ed Novick voor Moneyball

Greg P. Russell, Gary Summers, Jeffrey J. Haboush en Peter J. Devlin voor Transformers: Dark of the Moon

- Gary Rydstrom, Andy Nelson, Tom Johnson en Stuart Wilson voor War Horse

Beste make-up

Mark Coulier en J. Roy Helland voor The Iron Lady

- Martial Corneville, Lynn Johnson en Matthew W. Mungle voor Albert Nobbs

- Nick Dudman, Amanda Knight en Lisa Tomblin voor Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2

Beste visuele effecten

Rob Legato, Joss Williams, Ben Grossmann en Alex Henning voor Hugo

- Tim Burke, David Vickery, Greg Butler en John Richardson voor Harry Potter and the Deathly Hallows – Part 2

- Erik Nash, John Rosengrant, Danny Gordon Taylor en Swen Gillberg voor Real Steel

- Joe Letteri, Dan Lemmon, R. Christopher White en Daniel Barrett voor Rise of the Planet of the Apes

- Scott Farrar, Scott Benza, Matthew E. Butler en John Frazier voor Transformers: Dark of the Moon

Joeri Naanai

Klik op de oranje links voor:

- de trailer: The Artist - trailer

- onze recensie van The Help: Opstand van de dienstmeiden

- de trailer: The Help - trailer

- onze recensie van The Tree of Life: Amor Fati

- de trailer: The Tree of Life - trailer

- nieuws: The Tree of Life wint Gouden Palm in Cannes 2011

- onze keuze voor The Tree of Life als de mooist in beeld gebrachte film van het jaar: De beste films van 2011

- onze recensie van My Week with Marilyn: Sweet despair

- de trailer: My Week with Marilyn - trailer

- onze recensie van Margin Call: Après nous le déluge

- de trailer: Margin Call - trailer

- de trailer: Kung Fu Panda 2: The Kaboom of Doom - trailer

- de trailer: Rundskop - trailer

- een interview: Matthias Schoenaerts over Rundskop

- onze recensie van Jane Eyre: A tale of woe

- de trailer: Jane Eyre - trailer

- onze keuze van Mia Wasikowska (hoofdrolspeelster in Jane Eyre) als de beste actrice van het jaar: De beste films van 2011

- onze recensie van Drive: Wraakengel

- een filmfragment: Drive - fragment

- onze keuze voor Nicolas Winding Refn (regisseur van Drive) als de beste regisseur van het jaar: De beste films van 2011

- onze recensie van Rise of the Planet of the Apes: Reflectie

- de trailer: Rise of the Planet of the Apes - trailer

The Woman in Black (2012) - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: gothic horror / psychologische thriller / mysterie

Klik op de oranje link voor onze recensie van The Woman in Black: Neo-gothic thrills & chills

Neo-gothic thrills & chills

The Woman in Black  van James Watkins     ★★★½

Gebaseerd op de gelijknamige roman uit 1983 van de Engelse schrijfster Susan Hill (reeds verfilmd in 1989 door Herbert Wise), vertelt de nieuwe horrorfilm The Woman in Black (2012) van de Engelse regisseur James Watkins het vreemde verhaal over de angstaanjagende lotgevallen van de jonge Londense advocaat Arthur Kipps, gespeeld door Daniel Radcliffe (beter bekend als de jonge leerling-tovenaar Harry Potter in de razend populaire filmreeks naar de al even populaire fantasy-romans van de Engelse schrijfster J.K. Rowling). 

Arthur is een overspannen weduwnaar: zijn vrouw stierf in het kraambed terwijl zij hun zoontje ter wereld bracht. In opdracht van het advocatenkantoor dat hem tewerkstelt, reist Arthur naar een afgelegen kustdorpje in het robuuste noordoosten van Engeland om er de verkoop te regelen van een vervallen landhuis. Aangekomen in het sinistere pand, meent hij er een in het zwart geklede vrouw te zien die als een schim door de gangen dwaalt. Volgens de bijgelovige dorpelingen gaat het om de geest van de overleden bewoonster van het huis, die op wraak zint voor de verdrinkingsdood van haar eigen zoontje. Speelt Arthurs verbeelding hem parten? Is hij gek aan het worden? Of bestaat de mysterieuze vrouw in het zwart echt...?

The Woman in Black begint met de mysterieuze zelfmoord van drie dorpsmeisjes.

Efficiënte horror

Net als de meeste andere horrorfilms, staat of valt The Woman in Black met de zogeheten suspension of disbelief van de kijker. Nuchter als we zijn, vonden wij deze 'neogotische' productie van de legendarische Britse filmstudio Hammer Film Productions (nu eigendom van de Hollandse producent John De Mol) alvast niet geloofwaardig genoeg. Wij staan immers sceptisch tegenover het beweerde bestaan van geesten. En om ons dat even te doen vergeten, moet je heel sterk uit de hoek komen, zoals de Amerikaanse meestercineast Stanley Kubrick (onze favoriete regisseur) in zijn briljante paranormale horrorthriller The Shining uit 1980 (een spannend en visueel verbluffend meesterwerk dat behoort tot onze favoriete horrorfilms, onze favoriete films over seriemoorden en onze favoriete films tout court). 

Anderzijds is The Woman in Black knap gemaakt, erg spannend, en thematiseert het scenario van de Engelse scenariste Jane Goldman (net als de roman van Susan Hill) interessante onderwerpen zoals bijgeloof, spiritualiteit, paranormale verschijnselen en rouwverwerking.
 

Daniel Radcliffe als de moedige Arthur Kipps.

The Woman in Black speelt zich af vanaf 1889, tijdens de belle époque. En dat is te zien aan de prachtige decors, mooie historische kostuums en authentieke vintage rekwisieten. De sfeervol in beeld gebrachte locaties, het ingenieuze camerawerk onder leiding van Tim Maurice-Jones en de geslaagde special effects dragen bij tot de sfeervolle spankracht van de plot. 

Diepe perspectieven van de donkere gangen in het grote en onheilspellende landhuis, schimmige reflecties in spiegels en sombere schaduwen achter vensters, akelig antiek speelgoed, krakende vloeren en scharnieren, kinetische meubels, plots opduikende silhouetten...: met een arsenaal aan audiovisuele goocheltrucs bestoken regisseur James Watkins en zijn  vakkundige filmploeg hun publiek in een meedogenloos tempo met allerlei efficiënte schrikeffecten die de doorsneekijker de stuipen op het lijf jagen.

      

  

De sfeerschepping en de combinatie van huiver en psychologie in The Woman in Black doen soms denken aan andere films die, elk op hun eigen manier, de trauma's, wroegingen en angsten van hun door het verleden achtervolgde personages thematiseren, zoals:

- het visueel verbluffende gothic relatiemysterie Rebecca uit 1940 van Alfred Hitchcock, met Joan Fontaine, Laurence Olivier en Judith Anderson in de hoofdrollen (bekijk de hele film hier);

- de sfeervolle psychologische gothic horrorthriller The Innocents uit 1961 van Jack Clayton, met Deborah Kerr, Martin Stephens en Pamela Franklin in de hoofdrollen (bekijk de hele film hier);

- de neo-gothic psychologische horrorthriller The Others uit 2001 van Alejandro Amenábar, met Nicole Kidman in de hoofdrol.

Van de voormelde films slaagt alleen Hitchcocks klassieker er in om volledig geloofwaardig te blijven. Maar Rebecca is nu eenmaal veeleer een psychologisch relatiemysterie dan een thriller, laat staan een griezelfilm pur sang, terwijl The Woman in Black veelal binnen de traditionele parameters van het horrorgenre blijft en vooral bedoeld is om de bioscoopbezoeker de daver op het lijf te jagen en hardop te doen denken: "Maar blijf toch niet in dat huis! Nee, doe die deur niet open! Loop weg! Red je vege lijf!"

JN.

The Woman in Black (Groot-Brittannië/Canada/Zweden-2012): in de bioscoop vanaf 14 maart 2012.

Met: Daniel Radcliffe, Ciarán Hinds, Liz White, Janet McTeer, Alisa Khazanova en Misha Handley.

Genre: gothic horror / psychologische thriller / mysterie

Klik op de oranje link voor de trailer: The Woman in Black - trailer

De bijgelovige dorpelingen zijn ervan overtuigd dat 'de vrouw in het zwart'
verantwoordelijk is voor de dood van hun kinderen.

Rashomon - full movie

Rashomon is een in sfeervol zwart-wit gefilmd, veelgeprezen en invloedrijk misdaadmysterie van de Japanse meestercineast Akira Kurosawa uit 1950, over de subjectiviteit en onbetrouwbaarheid van individuele percepties en van het feilbare want menselijk-al-te-menselijke geheugen. 

 

(Klik op de playbutton)

Genre: misdaadmysterie / psychologisch drama

The Battle of Helm's Deep - deleted scene

Creatief met film: YouTuber SabersparkLOL combineerde een fragment uit Disney's Winnie-the-Pooh met een fragment uit The Lord of the Rings: The Two Towers van Peter Jackson, wat resulteerde in dit verrassende filmpje:

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 360p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: komedie / avontuur / actie

Krasse knarren

Young@Heart  van Stephen Walker en Sally George     ★★★½

Op joie de vivre staat geen leeftijd, zo blijkt uit Young@Heart (2007): een nieuwe, aanstekelijke documentaire over het populaire Amerikaans zangkoor Young@Heart Chorus, waarvan de 24 leden gemiddeld 80 jaar oud zijn. Hoewel de meesten van hen een klassieke muzieksmaak hebben, omvat hun repertoire géén liederen van componisten zoals Mozart of Schubert, maar moderne nummers van artiesten zoals James Brown (I Feel Good), Jimi Hendrix (Purple Haze), The Bee Gees (Staying Alive), David Bowie (Golden Years), Talking Heads (Road to Nowhere), Sonic Youth (Schizofrenia), Coldplay (Fix You) en de punkrockgroepen The Clash (Should I Stay or Should I Go) en The Ramones (I Wanna Be Sedated). Wanneer de kwieke senioren van het Young@Heart Chorus deze nummers zingen, krijgen die overigens vaak meteen een ondeugende en ironische bijklank.

Met haar 92 lentes is de flirterige Eileen Hall het oudste, maar ook ondeugendste koorlid.

Liefde voor muziek

De Britse documentairemaker Stephen Walker volgde de koorleden zeven weken lang terwijl zij in hun thuishaven Northampton, Massachusetts onder leiding van de sympathieke dirigent Bob Cilman vol overgave repeteren voor een nieuwe show. Sally George produceerde de documentaire en regisseerde de humoristische muziekvideo's die in Young@Heart te zien zijn.

Dirigent Bob Cilman.

   

Vanwege hun ouderdom staan sommige koorleden met één been in het graf, maar mede dankzij hun liefde voor muziek blaken deze krasse knarren nog steeds van levenslust. En in welke uithoek van de wereld zij ook optreden: overal zijn pers en publiek laaiend enthousiast. Net als wij.

Young@Heart werd op het Filmfestival van Gent bekroond met de Publieksprijs.

JN.

Young@Heart (Groot-Brittannië-2007): beschikbaar op dvd vanaf 14 februari 2012.

Met: Bob Cilman en alle leden van zijn Young@Heart Chorus.

Genre: documentaire / muziekfilm / tragikomedie

De grote boze wereld

Take Shelter  van Jeff Nichols     ★★★½

Curtis (gespeeld door een intense Michael Shannon) en zijn vrouw Samantha (Jessica Chastain) wonen met hun doofstomme dochtertje in een stadje op het Amerikaanse platteland. Hoewel ze het niet breed hebben, verloopt hun leven vrij zorgeloos. Tot Curtis nachtmerries en angstaanjagende visioenen begint te krijgen over een onafwendbare apocalyptische storm en boze krachten die het op hem en zijn gezin gemunt zouden hebben...

Curtis is ervan overtuigd dat er onheil op komst is en begint in zijn tuin een schuilkelder te bouwen. Zijn morbide obsessie met het vermeende gevaar begint zijn familie en zijn collega's op het werk te verontrusten. Lijdt hij aan paranoïde waanvoorstellingen en hallucinaties? Is hij, net als zijn schizofrene moeder, gek aan het worden? Of heeft hij gelijk en is hij de enige in zijn omgeving die de nakende catastrofe voelt aankomen...?

Allegorie



Take Shelter (2011) is een nieuw, fascinerend psychologisch gezinsdrama van de Amerikaanse regisseur Jeff Nichols, over een man die op de rand van de waanzin lijkt te balanceren. Bekijk de trailer hier.

"Schwer ist zu tragen das Unglück, aber schwerer das Glück", schreef de Duitse dichter Friedrich Hölderlin. Is het dat wat Curtis zo rusteloos maakt: zijn angst dat het geluk van zijn harmonische gezinsleven hem ooit zou kunnen ontglippen? Wil hij zich opwerpen als de reddende engel van zijn geliefden en begint hij zich daarom een externe bedreiging in te beelden? Of heeft Curtis echt profetische gaven en is de bedreiging reëel? Het zijn vragen waarop geen eenduidig antwoord bestaat, want het subtiele scenario van regisseur Jeff Nichols laat toe dat elke kijker zijn/haar eigen interpretatie kan geven aan wat Curtis overkomt. Als zodanig is Take Shelter een uit verschillende betekenislagen opgebouwde existentiële allegorie over de angst van de enkeling voor onze door economische recessies, geweld, milieuvervuiling, dodelijke virussen en natuurrampen bedreigde wereld.

Michael Shannon als Curtis: een man die afdaalt naar de duistere krochten van zijn eigen psyche.

Een postmoderne Oedipus

Ook Curtis zelf twijfelt aan de realiteit van zijn dromen en visioenen. Hij zoekt zelfs hulp bij therapeuten. Maar toch bouwt hij die peperdure schuilkelder. Ook al zet hij daarmee zijn geld, werk, huis en huwelijk op het spel. Curtis loopt daarmee het risico alles te verliezen wat hij vreest te verliezen en te eindigen als Oedipus: de antieke mythologische figuur die zijn lot ontmoet op wegen die hij ingeslagen had om het te vermijden. Het paradoxale gedrag van Curtis is het gevolg van zijn eigen onzekerheid over wat echt en wat ingebeeld is. En het is precies deze ambiguïteit die Take Shelter zo bijzonder maakt.

Magisch-realistische kronkels

De film is langzaam opgebouwd, uitstekend gemonteerd en voorzien van erg mooie, minimalistische muziek. Het sfeervolle, magisch-realistische camerawerk en de knappe special effects in de shots met dreigende onweerswolken en bevreemdende vogelformaties boven weidse landschappen dragen bij tot de onderhuidse spanning die van het openingsshot tot het laatste frame voelbaar is. Bovendien leveren Michael Shannon als de panische Curtis en Jessica Chastain als de vertwijfelde Samantha uitstekende acteerprestaties.  

Jessica Chastain en Michael Shannon.

Minder griezelig (en minder goed) dan het bizarre en onheilspellende psychologisch sciencefictionmysterie Donnie Darko (2001) van Richard Kelly, en minder complex dan de psychologische thriller Shutter Island (2010) van Martin Scorsese (één van onze favoriete regisseurs; lees ons biografische portret hier), is Take Shelter wel even interessant en bovendien ook herkenbaarder dan deze eerdere fascinerende studies van de vreemde kronkels waartoe de menselijke psyche in staat is. Zeker in onheuglijke tijden zoals de onze, waarin u 's ochtends alleen maar de krant hoeft open te slaan om vast te stellen dat onheilstijdingen over nakende rampspoed allesbehalve vergezocht lijken...

JN.

Take Shelter (USA-2011): in de bioscoop vanaf 1 februari 2012.

Met: Michael Shannon en Jessica Chastain.

Genre: psychologische thriller / gezinsdrama / mysterie

Klik op de oranje link voor de trailer: Take Shelter - trailer