Super 8 - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)

Klik op de oranje link voor onze recensie van Super 8: Buitenbeentjes

Genre: sciencefiction-thriller / avontuurlijk tienerdrama / mysterie / actie

Rise of the Planet of the Apes - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)



Klik op de oranje link voor onze recensie van Rise of the Planet of the Apes: Reflectie

Genre: sciencefiction / actie / psychologisch drama

Fear and Loathing in Las Vegas - fragment

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Klik op de oranje link voor onze recensie van Fear and Loathing in Las Vegas: Zenuwslopend

Genre: psychedelische tragikomedie / avontuurlijke roadmovie / existentieel drama

Trust - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Trust: Verloren onschuld

Genre: psychologisch gezinsdrama / misdaadthriller

Verloren onschuld

Trust  van David Schwimmer     ★★½

Hoe bescherm je kinderen en jongeren tegen gevaar en misbruik zonder hun vrijheid te veel in te perken? In welke mate hebben minderjarigen recht op privacy? Hoe ga je als ouders om met de risico's van het internet? En wat doe je als jouw kind toch het slachtoffer van misbruik wordt? Dat soort van vragen staat centraal in Trust (2010): een nieuw psychologisch gezinsdrama van David Schwimmer (u weet wel, de Amerikaanse acteur die het personage Ross speelde  in de razend populaire sitcom Friends).

Regisseur David Schwimmer en debutante Liana Liberato
tijdens de opnames van Trust.

Soulmate of snoodaard?

Annie (mooi debuut van actrice Liana Liberato) is 14 jaar. Ze zit op de middelbare school en vult haar vrije tijd met volleybal, shoppen met haar beste vriendin en online chatten met Charlie: een jongen die Annie leerde kennen op de website teenchat.com. Op een dag geeft die 'jongen' echter toe dat hij in feite 25 is. Annie vergeeft hem zijn leugen omdat hij zo lief is en omdat zij steeds meer voor hem voelt. Maar wanneer Annie hem eindelijk echt ontmoet, blijkt Charlie (gespeeld door Chris Henry Coffey) nog ouder te zijn. Is hij eerlijk wanneer hij zegt dat hij loog over zijn leeftijd om Annie -zijn online soulmate- niet te verliezen? of heeft Charlie andere bedoelingen...?

Liana Liberato als Annie.

De valkuilen van het wereldwijde web

Trust focust op boeiende thema's, zoals vertrouwen, privacy, verraad, verloren onschuld, controledrang, vrijheid en verantwoordelijkheid. Het zijn universele en tijdloze thema's, die in het huidige digitale tijdperk van online surfers, chatters, Twitteraars, FaceBookers en bloggers echter een nieuwe dimensie krijgen. Het wereldwijde web kan ook letterlijk een web zijn waarin sluwe schurken hun slachtoffers strikken. Het siert de scenaristen van Trust (Andy Bellin en Robert Festinger) dat zij deze actuele thematiek op een concrete en geloofwaardige manier wisten te verwerken in de context van een plausibel gezinsdrama.

Liana Liberato.

Tienerleed

De 15-jarige Liana Liberato is perfect gecast als Annie: het naïeve pubermeisje dat niet snel genoeg volwassen kan zijn. En Chris Henry Coffey is uitstekend als de gluiperige Charlie.

In het tweede deel van de film, dat wat langdradig is en op het randje van melodrama zweeft, blijkt Liberato op sommige momenten echter net niet 'naturalistisch' genoeg te acteren om het tragische tienerleed van Annie overtuigend uit te drukken. En de fotografie van Andrzej Sekula (die ook achter de camera stond voor Pulp Fiction en American Psycho) is op enkele scènes na (bijvoorbeeld in het motel) vrij inspiratieloos.

Clive Owen als Annie's vader.

Gelukkig is er Clive Owen: de charismatische Engelse acteur, die in zijn ijzersterke, hartverscheurende vertolking van Annie's vader het juiste evenwicht vindt tussen woede, wraaklust, liefde en bodemloos verdriet.

JN.

Trust (USA-2010): in de Belgische bioscopen vanaf 7 september 2011.

Met: Liana Liberato, Clive Owen, Catherine Keener en Chris Henry Coffey. 

Genre: psychologisch gezinsdrama / misdaadthriller

Klik op de oranje link voor de trailer: Trust - trailer

Zenuwslopend

Fear and Loathing in Las Vegas  van Terry Gilliam     ★★½

Journalist Raoul Duke reist in 1971 met zijn advocaat Dr. Gonzo in hun gehuurde cabriolet (een rode Chevrolet Impala die zij The Red Shark noemen) naar de Amerikaanse gokstad Las Vegas om daar een motorcrosswedstrijd bij te wonen waarover Raoul verslag moet uitbrengen voor een tijdschrift. Het wordt een hallucinante road trip vol drugs, alcohol en vreemde avonturen. Trip mag u dus ook begrijpen in de psychedelische zin van het woord...

V.l.n.r.: Johnny Depp, Toby Maguire en Benicio Del Toro.

Bizarre zwarte komedie

Gebaseerd op de gelijknamige, autobiografische roman uit 1971 van de Amerikaanse journalist, cultschrijver en notoire feestneus Hunter S. Thompson alias Raoul Duke, is Fear and Loathing in Las Vegas een bizarre zwarte komedie uit 1998 van de Amerikaans-Britse regisseur Terry Gilliam.

Gilliam verwierf faam als lid van het prettig gestoorde Britse Monty Python-komediegezelschap en als regisseur van onder meer de hilarische ridderkomedie Monty Python and the Holy Grail (1975), de dystopische sciencefictionfilm Brazil (1985) en de dystopische sciencefictionthriller Twelve Monkeys (1995).

Voor Fear and Loathing in Las Vegas kon Gilliam rekenen op een sterrencast met:

- Johnny Depp (één van de knapste acteurs aller tijden) als Raoul Duke (bekijk een autobiografisch interview met Depp hier en lees ons biografische portret hier)

- Benicio del Toro als Dr. Gonzo

- Tobey Maguire als de lifter

- Ellen Barkin als de dienster in het North Star Café

- Gary Busey als de politieagent

- Christina Ricci als Lucy

- en Cameron Diaz als de blonde tv-journaliste.

Fear and Loathing in Las Vegas maakt vooral indruk op visueel vlak. Regisseur Terry Gilliam en zijn ploeg wekten de bevreemdende sfeer in het boek van Thompson op een creatieve en toepasselijke manier tot leven, maar de film gaat daarbij soms uit de bocht. Het resultaat is een hilarische, hyperkinetische, maar bijwijlen ook zenuwslopende kijk op het failliet van The American Dream.

Terry Gilliam.

JN.

Fear and Loathing in Las Vegas (USA-1998): beschikbaar op dvd.

Met: Johnny Depp, Benicio del Toro, Tobey Maguire, Ellen Barkin, Gary Busey, Christina Ricci en Cameron Diaz.

Genre: psychedelische tragikomedie / road movie / avontuur / existentieel drama

Klik op de oranje link voor een filmfragment: Fear and Loathing in Las Vegas - fragment

Dog eat dog

Animal Kingdom  van David Michôd     ★★★★

De openingsscène van Animal Kingdom (2010) zet meteen de toon van deze grauwe en beklemmende misdaadthriller: de 17-jarige Joshua Cody (gespeeld door James Frecheville) zit in zijn woning in de Australische stad Melbourne apathisch naar de tv te kijken terwijl zijn moeder naast hem op de sofa in coma ligt na een (zoveelste?) overdosis heroïne. Enkele uren nadat zijn moeder naar het ziekenhuis overgebracht is, verneemt Joshua dat zij overleden is. Hij blijft verweesd achter in de gezinswoning, tot zijn grootmoeder Janine "Smurf" Cody (schitterend vertolkt door Jacki Weaver) hem komt ophalen om voortaan bij haar te wonen.

Joshua kijkt naar de tv, terwijl zijn moeder in coma ligt na haar overdosis heroïne.

Ten huize van oma Cody -een dubieuze vrouw waarvoor Joshua's moeder hem gewaarschuwd had- ontbreekt het echter ook aan een opvoedkundig verantwoorde familiemoraal. En dat is nog zacht uitgedrukt: Janine's drie zonen Darren, Craig en Andrew zijn immers professionele criminelen. Oma Cody blijkt daar overigens niet meteen wakker van te liggen. Integendeel: als een onvervalste Ma Baker doet zij er alles aan om om haar kroost uit de gevangenis te houden; alles, behalve hen op het rechte pad brengen...

V.l.n.r.: Luke Ford, Sullivan Stapleton en Ben Mendelsohn als Darren, Craig en Andrew Cody.

Wanneer het  gewelddadige politieteam Gewapende Overvallen onder leiding van politiedetective Nathan Leckie (bijrol van Guy Pearce) steeds driester te werk gaat om de voortvluchtige Andrew "Pope" Cody -de oudste zoon van oma Smurf- te pakken te krijgen, komt de hele familie onder druk te staan. Joshua's nonkels beginnen eraan te twijfelen of hij zijn mond wel kan houden tegen de politie. Joshua voelt zich vooral bedreigd door de onberekenbare Pope en begint te vrezen voor zijn leven...

James Frecheville als Joshua Cody.

Survival of the fittest

Animal Kingdom is het trefzekere langspeelfilmdebuut van de Australische regisseur David Michôd. Het door Michôd zelfgeschreven scenario houdt de kijker van begin tot eind in de ban van het spannende familiedrama. Naast een rauwe misdaadthriller (waarin het geweld overigens meer gesuggereerd dan expliciet getoond wordt), is Animal Kingdom ook een fascinerende psychosociale studie van de interpersoonlijke dynamiek en machtsverhoudingen binnen een door en door disfunctionele familie die veel weg heeft van een roedel wilde honden.

Op het eerste zicht zijn de Cody's een solidaire, hiërarchisch opgebouwde clan, met oma Cody als de zorgzame en liefhebbende (incestueuze?) mater familias die de hele bende bijeen houdt. Maar wanneer gerecht en politie hen in het nauw drijven, komen er barsten in hun familiale loyauteit. De maskers vallen af en de Cody's blijken er in hun survival of the fittest niet voor terug te deinzen om ook elkaar een mes in de rug te steken. Pope profileert zich in de horde als de leider, die geen tegenstand duldt. Maar oma Smurf is de zwarte weduwe in het familiale web en ontpopt zich als de echte meester-manipulator die iedereen naar haar hand zet...

Ben Mendelsohn als 'clanleider' Pope.

Bad mother

De cast acteert uitstekend, met glansrollen van James Frecheville als de onderkoelde en (ogenschijnlijk) weerloze Joshua, Sullivan Stapleton als de hyperkinetische en aan zijn eigen spul verslaafde drugdealer Craig Cody, Ben Mendelsohn als de verontrustende sociopaat Pope, en vooral Jacki Weaver als de sluwe grootmoeder.

Jacki Weaver steelt de show als de sluwe mater familias.

Weaver, terecht bekroond met een Golden Globe voor haar opvallende bijrol in Animal Kingdom, geeft een ambivalente, duivelse draai aan haar personage en maakt van Janine "Smurf" Cody een even innemende als gewetenloze feeks: één van de beste movie villains aller tijden, die past in het rijtje van andere memorabele bad mothers in de filmgeschiedenis, zoals:

- Margaret Wycherly als de misdadige "Ma" Jarrett in de gangsterklassieker White Heat (1949) van Raoul Walsh;

- de wrede stiefmoeder van Assepoester in de tekenfilm Cinderella (1950) van de studio Walt Disney Productions;

- Anne Bancroft als de opdringerige en oppervlakkige Mrs. Robinson in de romantische coming-of-age-tragikomedie The Graduate (1967) van Mike Nichols;

- Shelley Winters in haar titelrol van de criminele Kate "Ma" Barker in het psychosociaal misdaaddrama Bloody Mamma (1970) van Roger Corman;

- Piper Laurie als de seksueel gefrustreerde, dominante en religieus fanatieke moederfiguur Margaret White (ook één van de beste movie villains aller tijden) in de briljante horrorthriller Carrie (1976) van Brian De Palma (één van onze favoriete horrorfilms; bekijk een making-of-documentaire hier);

- Faye Dunaway als de zelfzuchtige en opvliegende filmster en adoptiemoeder Joan Crawford in de psychosociale biopic Mommie Dearest (1980) van Frank Perry;

- Anne Ramsey als de onuitstaanbare moeder in de zwarte misdaadkomedie Throw Momma from the Train (1987) van en met Danny DeVito;

- Angelica Huston als de (incestueuze?) oplichtster in het neo noir oplichtersdrama The Grifters (1990) van Stephen Frears;

- en Meryl Streep als de manipulatieve senatrice in de psychologische politieke thriller The Manchurian Candidate (2004) van Jonathan Demme en 

JN.

Animal Kingdom (Australië-2010): beschikbaar op dvd vanaf 18 augustus 2011.
Met: James Frecheville, Jacki Weaver, Ben Mendelsohn, Sullivan Stapleton, Joel Edgerton, Luke Ford en Guy Pearce.

Genre: misdaadthriller / gangsterfilm / psychosociaal familiedrama

Klik op de oranje link voor de trailer: Animal Kingdom - trailer

Hommage van Billy Crystal aan Robert De Niro

In 2003 reikte het American Film Institute zijn 31ste Life Achievement Award uit aan Robert De Niro. 

De legendarische Amerikaanse acteur wordt volgende maand 58 en heeft in de loop der jaren een schitterende carrière uitgebouwd, met onvergetelijke rollen in onder meer Mean Streets, The Godfather Part II, Taxi Driver (één van onze favoriete films), New York, New York, The Deer Hunter, Raging Bull, The King of Comedy (één van onze favoriete komedies), Once Upon a Time in America, Angel Heart, The Untouchables, Midnight Run (ook één van onze favoriete komedies), GoodFellas (ook één van onze favoriete films), Cape Fear (één van onze favoriete horrorfilms en ook één van onze favoriete films tout court), Mad Dog and Glory, This Boy's Life, A Bronx Tale, Casino, Heat, Jackie Brown (ook één van onze favoriete films) en Meet the Parents (ook één van onze favoriete komedies). 

Redenen genoeg dus om De Niro op te nemen in onze Top 25 van onze favoriete acteurs.

De Amerikaanse komiek Billy Crystal, die samen met De Niro de hoofdrol speelde in de komische gangsterfilms Analyze This en de sequel Analyze That, mocht de uitreiking van de AFI Life Achievement Award aftrappen met zijn persoonlijke eerbetoon aan De Niro. En Crystal zou natuurlijk Crystal niet zijn mocht hij zijn vriend en collega niet meteen ook door de mangel gehaald hebben... 

In het publiek herkennen we onder anderen regisseur Martin Scorsese (één van onze favoriete cineasten), popdiva Beyoncé, de acteurs en actrices Leonardo DiCaprio, Jodie Foster, Sean Penn, Joe Pesci, James Woods, Juliette Lewis en Chazz Palminteri, en vanzelfsprekend ook Robert De Niro zelf.

Bekijk de hommage van Billy Crystal aan De Niro hieronder:

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 480p voor hogere beeldkwaliteit)

Grizzly Man - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op "Kwaliteit" en op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: documentaire / avontuur / biopic / natuurfilm / dierenfilm

Klik op de oranje link om de hele film te bekijken: Grizzly Man - full movie

Burnt Offerings - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p voor hogere beeldkwaliteit)

Klik op de oranje link om de hele film te bekijken: Burnt Offerings - full movie

Genre: mysterie / horror / thriller/ psychologisch familiedrama

Dressed to Kill (1980) - trailer

(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 360p voor hogere beeldkwaliteit)

Genre: psychologische misdaadthriller / horror / slasher movie

Klik op de oranje links voor:

- de hele film: Dressed to Kill (1980) - full movie

- onze recensie van Dressed to Kill (1980): In het spoor van Hitchcock

- een achtergrondartikel: Onze favoriete films: Top 35

- een achtergrondartikel: Onze favoriete horrorfilms: Top 25

- een achtergrondartikel: Visuele meesterwerken: Top 80

- een achtergrondartikel: De beste schurken en feeksen in de filmgeschiedenis: Top 150

- een achtergrondartikel: Waarom kijken we graag naar horrorfilms?

Belgische Oliver Twist

Le gamin au vélo  van Jean-Pierre Dardenne en Luc Dardenne     ★★★

Thomas Doret als Cyril.

De 11-jarige Cyril (titelrol van de debuterende Thomas Doret) barst van opgekropte woede en frustratie. Maar hij is vooral erg droevig. Zijn moeder heeft hij nooit gekend en zijn vader (gespeeld door Jérémie Renier) dumpte hem in een kindertehuis. 

Cyril ontsnapt uit het tehuis en gaat op zoek naar zijn vader. Hij wordt daarbij geholpen door Samantha (glansrol van Cécile De France): een sympathieke kapster, wier moederinstinct ontwaakt wanneer zij de wanhoop van Cyril ziet. Tussen beiden ontluikt een mooie vriendschap. 

Maar dan komt Cyril onder invloed van de manipulatieve drugdealer Wes (Egon Di Mateo)...

Cécile De France als Samantha en Thomas Doret als Cyril.

Eenvoud siert

Zoals we van de Belgische gebroeders Dardenne gewoon zijn, blinkt ook hun nieuwe film Le gamin au vélo uit in eenvoud en integriteit. 

Thomas Doret toont zijn potentieel in zijn beloftevolle acteerdebuut als de eenzame en rebelse Cyril. 

En Cécile De France is briljant als de bezorgde Samantha.

De gebroeders Dardenne zijn intussen 'vaste klanten' op het Filmfestival van Cannes.

Na afloop van de film, hoorde ik iemand in een bioscoopzetel achter mij zeggen: "Mooi, maar wel een stom einde." Wel, ik vond de slotscène -Cyril fietst na een pijnlijk moment uit beeld om naar een barbequefeestje te gaan- wél geslaagd. Die scène getuigt juist van de jeugdige veerkracht en weerbaarheid die jongens van zijn leeftijd vaak kenmerken. Ik dacht nog: dit zou een mooi slotbeeld zijn. En ja hoor, die verduivelde Dardennes bedienden me meteen op mijn wenken.

Le gamin au vélo werd op het voorbije Filmfestival van Cannes bekroond met de Grand Prix.

JN.

Le gamin au vélo (België-2011): in de bioscoop sinds 18 mei 2011.

Met: Thomas Doret, Cécile De France, Jérémie Renier en Egon Di Mateo.

Genre: psychosociaal coming-of-age-drama / jeugdfilm

Klik op de oranje links voor:

- een filmfragment: Le gamin au vélo - fragment

- nieuws over de andere winnaars op het voorbije Filmfestival van Cannes: The Tree of Life wint Gouden Palm in Cannes 2011

Interview.

Dominique Deruddere

over geweld op het scherm

"Mensen hebben geen films nodig om gewelddadig te zijn"



Dominique Deruddere.

In 1969 voltooide de Amerikaanse regisseur Sam Peckinpah zijn western The Wild Bunch: een film die destijds zo gewelddadig en nihilistisch overkwam dat hij toen een verhit maatschappelijk debat ontlokte over de morele verantwoordelijkheid van cineasten. Vandaag, ruim 40 later, is geweld op het grote en kleine scherm intussen dagelijkse kost geworden. De Vlaamse cineast Dominique Deruddere twijfelt er naar eigen zeggen echter aan of dat een negatieve invloed heeft.

Interview door Joeri Naanai

The Wild Bunch werd na de release in 1969 door heel wat cinefielen geprezen voor zijn compromisloze realisme, zijn vernieuwende filmtechnische kwaliteiten (waaronder de snedige multi-angle en quick-cut montage) en zijn boeiende inhoud. Anderen veroordeelden de western als een gratuite verheerlijking van geweld die een nefaste invloed zou hebben op het gedrag van de kijkers.

De confronterende manier waarop regisseur Sam Peckinpah (1925-1984) het geweld in beeld bracht, stond in elk geval in schril contrast met de gekunstelde wijze waarop dat in toenmalige films doorgaans gebeurde. Tot het einde van de jaren zestig bleef geweld op het scherm meestal beperkt tot vermakelijke knokpartijen, onrealistische vuurgevechten en heroïsche oorlogsscènes. Peckinpah daarentegen toonde het geweld zoals het in werkelijkheid aanvoelt: rauw, wreed, genadeloos en shockerend. Net zoals Clint Eastwood dat ruim 20 jaar later zou doen in zijn meesterwerk Unforgiven, één van onze favoriete films: een briljante western waarin het geweld niet gebanaliseerd of verheerlijkt maar aangeklaagd wordt als ontwrichtend voor slachtoffers én daders (bekijk de trailer van Unforgiven hier en een filmfragment hier). Bovendien was Peckinpah één van de eerste regisseurs die geweld letterlijk naar de voorgrond bracht: met close-ups van verbeten gezichten, lange actiescènes in slow motion en rondspattend bloed. Dat deed heel wat stof opwaaien in een tijd toen kogels blijkbaar geen zichtbare wonden aan een filmpersonage toebrachten. Peckinpah toonde immers onverbloemd wat kogels in het échte leven kunnen aanrichten.

Screenshot van een bloederige actiescène in The Wild Bunch.

Homo homini lupus

The Wild Bunch heeft een grote invloed gehad op cineasten zoals Martin Scorsese en Quentin Tarantino. Volgens Tarantino is deze western een quasi "perfecte film" (lees zijn lijstje van volgens hem zeven "perfecte" films hier). Ook Scorsese en Tarantino krijgen vaak kritiek vanwege het geweld in hun films. En net als Peckinpah, verdedigen zij zich door te beklemtonen dat zij vanuit dramatische en/of esthetische overwegingen geweld tonen, niet omwille van puur commerciële redenen zoals in de meeste main stream actiefilms.

Ook in The Wild Bunch moet het geweld begrepen worden tegen de achtergrond van het verhaal en de 'filmtaal' van de regisseur. The Wild Bunch is een epos over de overgang van het wilde westen -waarin de codes van trouw, eer, vriendschap en wraak golden- naar de geïndustrialiseerde maatschappij, waarin die traditionele codes plaats moesten ruimen voor de opportunistische heerschappij van geld en techniek. In plaats van het winstbejag en de machtswil van de mens te verbloemen, legde Peckinpah die gebreken onder een vergrootglas. Daarmee zat hij op dezelfde golflengte als andere bekende beeldenstormers, zoals Stanley Kubrick en Arthur Penn, wier films de mens ook ontmaskerden als een wezen dat gedreven wordt door begeerte, eigenbelang en agressie. Of zoals de Britse filosoof Thomas Hobbes onze soort reeds treffend omschreef in de 17de eeuw: "Homo homini lupus." (De mens is een wolf voor zijn medemens)

William Holden in The Wild Bunch.

Balleten van geweld

Dominique Deruddere: "Toen ik The Wild Bunch in de jaren zeventig voor het eerst zag, vond ik het een heel goede film. Peckinpah was de eerste regisseur die geweld op een bijna choreografische manier in beeld bracht. Tarantino heeft blijkbaar goed gekeken naar Peckinpahs 'balletten van geweld'. Ik heb eigenlijk geen probleem met geweld in films. Agressie en geweld zijn van nature aanwezig in de mens. Mensen hebben geen films nodig om gewelddadig te zijn. Moraalridders die beweren dat de films uit Hollywood de oorzaak zijn van het geweld in onze samenleving, vertellen onzin. Dat komt op hetzelfde neer als beweren dat iedereen op elkaar verliefd wordt na het bekijken van een romantische film."

Moeten kinderen beschermd worden tegen gewelddadige beelden?

Deruderre: "In horrorfilms wordt vaak zinloos geweld getoond. Mij kan dat niet boeien, maar ik merk dat het voor mijn kinderen niet bloederig genoeg kan zijn. Maar betekent dat dan dat je hen moet verbieden om naar dat soort films te kijken? Wat kinderen op het nieuws zien, is doorgaans veel gewelddadiger dan wat ze in films zien. Een vliegtuig dat zich live in een WTC-toren boort, dàt is pas geweld. Ik scherm mijn kinderen niet af. Ze kunnen zich maar beter voorbereiden op de harde werkelijkheid."

In uw eigen films komt nochtans weinig geweld voor.

Deruddere: "Ja, dat klopt. Ik kan me geen enkele gewelddadige scène in mijn films voor de geest halen. Ik ben blijkbaar een zachtaardig persoon. Ik ben bang van geweld. Tijdens mijn jeugd in Leopoldsburg was ik meer dan eens getuige van serieuze vechtpartijen tussen Hells Angels en de soldaten die in Leopoldsburg gelegerd waren. Maar ik heb er nooit aan deelgenomen. Ik heb er ook de fysiek niet voor. (lacht) Ik ga conflicten altijd uit de weg, en dat merk je aan mijn films. Sam Peckinpah daarentegen was naar verluidt zelf een vrij agressieve man. Ik heb ooit samengewerkt met een geluidsmixer die voordien voor Peckinpah gewerkt had. Hij zei me dat Peckinpah in de studio ooit een kogel in het plafond schoot en dat hij regelmatig whiskyflessen tegen de muur kapotgooide."

Sam Peckinpah: "In elk van ons schuilt een gewelddadige persoon."

Achter de façade

Peckinpah was zich overigens al tijdens de opnames van The Wild Bunch bewust van de verdeelde reacties die zijn film zou veroorzaken. Zelf zei hij daarover: "Ik wilde de façade van het 'propere' filmgeweld uit Hollywood neerhalen en ontmaskeren als een leugen: het eerst opentrekken zodat de kijker er in opgaat en er op een voorspelbare manier op reageert, en er vervolgens een draai aan geven zodat het niet meer vermakelijk is, maar veeleer misselijkmakend wordt. Geweld is lelijk, brutaal en bloedig. Het is geen onschuldig spel. Het is niet cowboy en indiaantje spelen. Het is iets verschrikkelijks. En toch veroorzaakt het een zekere opwinding, want in elk van ons gaat tot op zekere hoogte een gewelddadige persoon schuil."  

The Wild Bunch (USA-1969): beschikbaar op dvd en blu-ray disc.

Met: William Holden, Ernest Borgnine, Robert Ryan, Edmond O'Brien, Warren Oates, Ben Johnson, Jaime Sánchez en Emilio Fernández.

Genre: western / avontuur