vrijdag 27 december 2013

Terminus

Fruitvale Station  van Ryan Coogler     ★★★




Op nieuwjaarsdag 2009 werd de 22-jarige zwarte Amerikaan Oscar Grant om 2:15 uur 's ochtends in het treinstation Fruitvale in Oakland, Californië neergeschoten door een politieagent. Gebaseerd op dit waargebeurde incident, begint het psychosociaal drama Fruitvale Station met een écht videofragment van het tragische voorval dat door één van de omstaanders gefilmd werd met een gsm en ook op YouTube terug te vinden is. Daarna blikt debuterend regisseur Ryan Coogler met flashbacks terug op wat vooraf ging aan het gewelddadige einde van wat voor Oscar Grant, zijn geliefde en hun vrienden begon als een fijn oudejaarsavonduitstapje.

Oscar en zijn vrienden worden hardhandig aangepakt door de politie.

We zien hoe Oscar (vertolkt door Michael B. Jordan) ontwaakt naast zijn vriendin Sophina (Melonie Diaz), daarna hun dochtertje Tatiana (Ariana Neal) afzet aan het kinderdagverblijf, en met zijn gezin het verjaardagsfeestje van zijn moeder (rol van Octavia Spencer) bijwoont. Gewone, dagdagelijkse dingen dus. Maar onder Oscars opgewekte inborst gaan frustraties schuil: hij is een zwarte, werkloze ex-gedetineerde, hij kampt met geldgebrek en hij maakt zich zorgen over de toekomst van zijn gezin. Toch doet Oscar zijn best om zijn leventje als voormalige dealer van softdrugs achter zich te laten en ook zelf van de weed af te blijven.


Een mens van vlees en bloed

We leren Oscar kennen als een sympathieke kerel met een goed hart, wat het slot van zijn oudejaarsuitstapje des te wranger maakt. Regisseur Coogler, die zelf het scenario schreef, maakt in de opbouw van het drama slim gebruik van het schrille contrast tussen Oscars dagelijkse beslommeringen en het noodlot dat hem opwacht in het treinstation. Coogler zei daar zelf over in een interview met The New York Times"Ik wilde dat de kijker Oscar leert kennen en aan hem gehecht geraakt. Op die manier is wat hem overkomt niet zoals iets wat je gewoon in de krant leest. Wanneer je iemand kent als een mens van vlees en bloed, weet je dat een mensenleven iets betekent."  

Geloofwaardig
Octavia Spencer als de
moeder van Oscar Grant.

De cast van Fruitvale Station overtuigt met geloofwaardige vertolkingen. Michael B. Jordan trekt de kijker moeiteloos mee in Oscars wereldje. Octavia Spencer, die in 2012 een Oscar kreeg voor haar rol van de flamboyante dienstmeid Minny in The Help (lees onze recensie hier), ontroert als Oscars moeder. En Ariana Neal is in haar mooie bijrol heel spontaan als Oscars dochtertje.

Beloftevol

Fruitvale Station is vakkundig en heel beheerst gemonteerd, en betrekt de kijker in Oscars gedachten- en gevoelswereld. Ook de fijne vondst om Oscars sms'jes en telefoonoproepen met superimposition in beeld te brengen terwijl hij met zijn naasten sms't of belt, droeg bij tot onze betrokkenheid bij dit degelijke en beloftevolle regiedebuut. 


JN.

Fruitvale Station (USA-2013): in de bioscoop vanaf 15 januari 2014.
Met: Michael B. Jordan, Melonie Diaz, Octavia Spencer en Ariana Neal.

Genre: psychosociaal drama / biopic / docudrama

Klik op de oranje link voor de trailer: Fruitvale Station - trailer



Michael B. Jordan als Oscar Grant en Melonie Diaz als zijn vriendin Sophina.

donderdag 19 december 2013

Only Lovers Left Alive - trailer


Belgische bioscooprelease: 19 februari 2014.




(Klik op de playbutton en dan op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Genre: romantisch horrordrama / zwarte komedie


Out of the Furnace - trailer


Belgische bioscooprelease: 5 februari 2014.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Genre: misdaad / thriller / psychosociaal drama


The Hobbit: The Desolation of Smaug - trailer


Het tweede deel van de Hobbit-saga: nu in de bioscoop!




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p, 720p of 1080p voor hogere beeldresolutie)


Genre: avontuur / fantasy / mysterie / actie / drama

Klik op de oranje links:

- voor onze recensie van The Hobbit: An Unexpected Journey: An Unexpected Dissapointment?

- voor de trailer: The Hobbit: An Unexpected Journey - trailer

- voor de 'making-of': Achter de schermen van The Hobbit


- voor nieuws: Hobbit in zicht

- voor nieuws: Orlando Bloom speelt mee in The Hobbit


donderdag 12 december 2013

Shakespeare kan ook sexy zijn

Much Ado About Nothing  van Joss Whedon     ★★★



Voor een cineast zijn weinig uitdagingen groter dan de verfilming van een toneelstuk van William Shakespeare. Cinema is immers een bij uitstek visueel medium, terwijl Shakespeare's uiterst literaire, gelaagde, zeg maar 'moeilijke' dialogen afleiden van wat er te zien is op het scherm. Toch zijn enkele cineasten er in geslaagd om het oeuvre van Engelands grootste toneelschrijver op een boeiende wijze tot leven te wekken op het grote scherm, zoals Laurence Olivier met Hamlet in 1948, Orson Welles in hetzelfde jaar met Macbeth, Joseph L. Mankiewicz met Julius Caesar in 1953 (herinner u de onvergetelijke speech van Marlon Brando als Marcus Antonius), Robert Wise met zijn musical-versie van Romeo and Juliet in West Side Story in 1961, Roman Polanski met Macbeth in 1971, Akira Kurosawa met zijn adaptatie van King Lear in Ran in 1985, en Kenneth Branagh met Henry V in 1989.

Tijdloos

Een vinnige, sexy komedie
over het spel van de liefde.
De duurzame interesse van filmregisseurs voor Shakespeare's oeuvre bevestigt de aantrekkingskracht en het tijdloze karakter van dat oeuvre. Ook de Amerikaanse regisseur en scenarist Joss Whedon kon niet weerstaan aan de verleiding en waagde zich aan de verfilming van Shakespeare's romantische komedie Much Ado About Nothing. Whedons verfilming is een toegankelijke, vermakelijke en eigentijdse versie, die aantoont dat de Engelse bard nog lang niet uitgezongen is. Voor meer kijkplezier raden we wel aan om vooraf even op het internet een synopsis na te lezen van deze complexe intrige over liefde, verleiding, bedrog, jaloezie en verraad.

Regisseur Joss Whedon gebruikte zijn eigen huis als filmset.
Cool en sexy

Gefilmd gedurende slechts twaalf dagen in zijn eigen huis met digitale hand-held camera's in stijlvol zwart-wit, verplaatste Whedon het verhaal van het middeleeuwse Sicilië naar het hedendaagse Californië: de prinsen en soldaten zijn gangsters in nette pakken, de ladies dragen cocktailjurkjes, de nachtwacht is een beveiligingsfirma, de zwaarden zijn pistolen en de brieven sms'jes. Samen met zijn cast injecteerde Whedon de scènes met een lichtvoetige sensualiteit. En de mooie, soms speelse, dan weer intimistische muziek (die Whedon overigens zelf componeerde) zit de afwisseling tussen screwball-komedie, romantiek en dreigende tragiek op de hielen. Het resultaat is een vinnige, sexy film die bewijst dat Shakespeare ook cool kan zijn.

Alexis Denisof en Amy Acker als Benedick en Beatrice.
Ongekunsteld

Nathan Fillion als de knullige Dogberry.
Whedon heeft veel te danken aan zijn acteurs, die Shakespeare's kunstige, virtuoze dialogen wisten uit te drukken met een ongekunsteld realisme zonder afbreuk te doen aan hun filosofische en artistieke meerwaarde. Met name Alexis Denisof als Benedick en Amy Acker als Beatrice blinken uit in hun verbale vuurwerk. Ook Nathan Fillion loopt in de kijker met zijn flegmatieke vertolking van Dogberry, het domme, incompetente hoofd van de nachtwacht, die zich uitdrukt in komische malapropismen. Met zo'n acteurs klinkt Shakespeare's zoetgevooisde stem des te zoeter wanneer de bard het huwelijk bezingt: “De tijd sleept zich voort op krukken, tot de Liefde al haar rituelen krijgt.”

JN.


Much Ado About Nothing (USA-2012): in de bioscoop vanaf 29 januari 2014. 
Met: Alexis Denisof, Amy Acker, Fran Kranz, Clark Gregg, Jillian Morgese, Reed Diamond en Nathan Fillion.

Genre: romantische komedie / psychosociaal drama


Klik op de oranje link voor de trailer: Much Ado About Nothing - trailer


Hoewel de Amerikaan Joss Whedon (49) pas vorig jaar als regisseur internationaal doorbrak met zijn superheldenfilm The Avengers, is hij al jarenlang actief als (co-)scenarist van onder meer de komische horrorfilm Buffy the Vampire Slayer (1992), de actiethriller Speed (1994), de animatiefilm Toy Story (1995) en de horrorparodie The Cabin in the Woods (2012).




donderdag 5 december 2013

Much Ado About Nothing - trailer


De Belgische release van deze nieuwe adaptatie van Shakespeare's klassieke romantische komedie Much Ado About Nothing is voorzien op 29 januari 2014.
 



(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Much Ado About Nothing: Shakespeare kan ook sexy zijn

Genre: romantische komedie / psychosociaal drama


woensdag 4 december 2013

Het kind van de rekening

What Maisie Knew  van Scott McGehee en David Siegel     ★★½



Vechtscheidingen: de wederzijdse verwijten en ruzies zijn niet alleen pijnlijk voor de scheidende gehuwden of samenwonenden, maar ook voor de eventuele kroost van het koppel. Als kind word je tegen wil en dank vaak een speelbal in de psychologische loopgravenoorlog tussen de ouders en ben je uiteindelijk letterlijk en figuurlijk het kind van de rekening. 

Dat geldt ook voor Maisie (gespeeld door Onata Aprile): het zevenjarige dochtertje van de labiele rockzangeres Susanna (Julianne Moore) en de flegmatieke kunsthandelaar Beale (vertolkt door de Britse komiek Steve Coogan) in het Amerikaanse gezinsdrama What Maisie Knew naar de gelijknamige roman uit 1897 van Henry James (de broer van filosoof en psycholoog William James).

Onata Aprile als het titelpersonage Maisie.

Door de ogen van Maisie zien we hoe de relatie van haar ouders uiteenvalt door hun aanhoudende ruzies. Nadat vader Beale noodgedwongen alleen gaat wonen, ontstaat een bittere, manipulatieve strijd tussen hem en zijn ex Susanna over wie de voogdij over Maisie krijgt. Beide ouders zien er geen graten in om het meisje te gebruiken als een (s)pion in hun onderlinge machtsspelletjes.

Steve Coogan als Maisie's vader Beale.

Egocentrisch

Nadat de rechter beslist tot co-ouderschap, gaat Maisie voor het eerst bij haar vader logeren en treft zij daar haar babysitter Margo (de Schotse actrice Joanna Vanderham) aan, die intussen een relatie begonnen is met Maisie's vader. De zaken worden er voor het kind niet eenvoudiger op wanneer haar vader in het huwelijk treedt met Margo, en haar moeder op haar beurt in het huwelijksbootje stapt met haar nieuwe, veel jongere partner Lincoln (gespeeld door de Zweedse acteur Alexander Skarsgård). Terwijl Maisie's ouders vooral aan zichzelf denken, draaien hun dochtertje en hun nieuwe partners op voor de gevolgen van de complexe janboel...

Julianne Moore als Maisie's moeder Susanna.

Kramer vs. Kramer achterna

Alexander Skarsgård
als Maisie's stiefvader.
 
In dit gevoelige gezinsdrama ligt de nadruk vooral op de dialogen en op de 
gemoedstoestand van de personages. In dat opzicht is What Maisie Knew een variant op de tearjerker Kramer vs. Kramer uit 1979: het ultieme echtscheidingsdrama, met Dustin Hoffman en Meryl Streep in de titelrollen, dat zich ook in New York afspeelt. 

De vertolkingen van Julianne Moore en Steve Coogan in What Maisie Knew kunnen echter niet tippen aan de Oscarwinnende vertolkingen van Hoffman en Streep, waardoor Moore en Coogan na verloop van tijd van het scherm gespeeld worden door de beter acterende Alexander Skarsgård en Joanna Vanderham, temeer omdat de focus gaandeweg verschuift van vader Beale en moeder Susanna naar Lincoln en Margo. 

Het personage Maisie (verdienstelijk vertolkt door Onata Aprile) houdt het scenario bijeen. Dat scenario is echter vrij voorspelbaar en blijft, hoewel ontvouwd (ook visueel) vanuit het perspectief van een kind, te veel aan de oppervlakte van Maisie's gevoelswereld. En dat is, naast de wisselvallige acteerprestaties, meteen de grootste zwakte van What Maisie Knew.

JN.

What Maisie Knew (USA-2013): in de bioscoop vanaf 4 december 2013.
Met: Onata Aprile, Julianne Moore, Steve Coogan, Alexander Skarsgård en Joanna Vanderham.

Genre: psychosociaal gezinsdrama / romantiek

Klik op de oranje link voor de trailer: What Maisie Knew - trailer


Joanna Vanderham als Maisie's stiefmoeder.

vrijdag 29 november 2013

Portret.

Martin Scorsese 




 Een meestercineast
 

Vanaf 8 januari 2014 kan u in de Belgische bioscopen gaan kijken naar The Wolf of Wall Street (2013): een nieuwe, boeiende biopic en zwarte misdaadkomedie van Martin Scorsese (één van onze favoriete regisseurs), waarvoor scenarist Terence Winter en regisseur Scorsese zich baseerden op de gelijknamige memoires van de Amerikaanse beurshandelaar en notoire feestneus Jordan Belfort. 

De flamboyante geldwolf Belfort werd eind jaren 90 veroordeeld tot een celstraf van 22 maanden voor een frauduleus pump & dump scheme waaraan de investeerders in door hem verkochte aandelen zo'n 200 miljoen dollar verloren. The Wolf of Wall Street vertelt op tragikomische wijze hoe het zover is kunnen komen...

Leonardo DiCaprio als Jordan Belfort alias "The Wolf of Wall Street".

Fetisjacteurs
 
Daniel Day-Lewis steelt de show als een
charismatische bendeleider in Gangs of New York.
De titelrol van Jordan Belfort in The Wolf of Wall Street wordt vertolkt door de razend populaire Hollywoodster Leonardo DiCaprio, die eerder al gecast werd door Scorsese in diens historisch misdaaddrama Gangs of New York (2002), de Howard Hughes-biopic The Aviator (2004), het beklijvende gangsterdrama The Departed (2006) en de psychologische mysteriethriller Shutter Island (2010). 

Voordien had Scorsese jarenlang een andere fetisjacteur: Robert De Niro (één van onze favoriete acteurs). Beiden hebben respectievelijk Siciliaanse en Italiaanse voorouders en beiden groeiden op in de New Yorkse wijk Little Italy. In 1973 blikten ze daar samen Mean Streets in: een vernieuwend psychosociaal drama over jonge straatboeven, waarin De Niro de show stal met zijn charismatische vertolking van de arrogante, onbetrouwbare en roekeloze leegloper en gokker John "Johnny Boy" Civello. 

Drie jaar later schitterde method-acteur De Niro in zijn onvergetelijke titelrol van de eenzame en naar waanzin afglijdende Vietnamveteraan en taxichauffeur Travis Bickle (één van de beste movie villains aller tijden) in Taxi Driver uit 1976 (één van onze favoriete films): een briljant portret van grootstedelijke eenzaamheid, waarmee Scorsese op het Filmfestival van Cannes de Gouden Palm voor beste film won.
 
Robert De Niro in Taxi Driver.

In 1981 kreeg De Niro een Oscar voor zijn doorleefde titelrol in Scorsese's magistrale biopic Raging Bull uit 1980: een visueel meesterwerk, gefilmd in sfeervol zwart-wit, over het bewogen leven van de legendarische Amerikaanse bokskampioen Jake LaMotta. 

Een screenshot van de magistrale openingsscène van Raging Bull,
met slow motion-beelden van Robert De Niro als Jake LaMotta,
op muziek uit de Italiaanse opera Cavalleria Rusticana van Pietro Mascagni.

Met The King of Comedy (één van onze favoriete komedies) voltooiden De Niro en Scorsese samen met komedieveteraan Jerry Lewis in 1983 een uitstekende maatschappijkritische tragikomedie die het fenomeen van roem en idolatrie op de korrel neemt. De Niro speelt daarin met brio de titelrol van de tragikomische would be-komiek Rupert Pupkin (ook één van de beste movie villains aller tijden). 

Bravoure 

In 1990 keerden Scorsese en De Niro terug naar het gangstergenre met GoodFellas: één van de beste maffiafilms aller tijden (en ook één van onze favoriete films tout court, ongeacht het genre). De visuele bravoure, de zwarte humor, het toepasselijke gebruik van vintage pop- en rocknummers op de soundtrack, en de geniale montage van Scorsese's vaste filmmonteur Thelma Schoonmaker maakten elke cinefiel euforisch. Naast De Niro als de zelfzuchtige en onberekenbare maffioso van Ierse komaf James "Jimmy the Gent" Conway (één van de beste movie villains aller tijden), zorgde ook de rest van de cast voor schitterende acteerprestaties, zoals Ray Liotta in zijn hoofdrol als de aan cocaïne verslaafde up and coming gangster Henry Hill (ook één van de beste movie villains aller tijden), en vooral Joe Pesci in zijn flamboyante en Oscarwinnende vertolking van de onvoorspelbare en gewelddadige maffioso Tommy DeVito (ook één van de beste movie villains aller tijden), bijvoorbeeld in de even spannende als hilarische "Funny how?"-scène waarnaar deze filmblog vernoemd is.

V.l.n.r.: Ray Liotta, Robert De Niro en Joe Pesci vormen een duivels trio in GoodFellas.

Een jaar na de release van GoodFellas was De Niro in 1991 te zien als de wraaklustige ex-gedetineerde Max Cady (ook één van de beste movie villains aller tijden) die het leven zuur maakt van zijn voormalige advocaat (gespeeld door Nick Nolte) en diens vrouw (Jessica Lange) en tienerdochter (Juliette Lewis) in Scorsese's Cape Fear: een uitstekende remake van de gelijknamige misdaadthriller uit 1962. De intussen bejaarde Hollywoodveteranen Robert Mitchum en Gregory Peck, die de hoofdrollen vertolkten in de originele film, speelden geslaagde bijrolletjes in Scorsese's versie. De remake (één van onze favoriete horrorfilms en ook één van onze favoriete films tout court) werd een groot succes dankzij de schitterende cast, het knappe camerawerk, de graduele spanningsopbouw en de geslaagde adaptatie van Bernard Herrmanns dreigende muziek voor de originele film.  

Robert De Niro in Cape Fear.

Sharon Stone kreeg een Golden Globe
én een Oscarnominatie voor haar
glansrol van een opportunistische gold digger
in het tragiromantisch gangsterdrama Casino.
De laatste samenwerking tussen Scorsese en De Niro dateert van 1995, toen zij met Casino opnieuw een schitterend gangsterdrama inblikten: ook een visueel meesterwerk, waarin Sharon Stone (één van de mooiste filmgodinnen aller tijden) uitblinkt met haar briljante hoofdrol van de onbetrouwbare en opvliegende gold digger Ginger McKenna (ook één van de beste movie villains aller tijden).

Benieuwd of Scorsese en DiCaprio een even explosief duo vormen in The Wolf of Wall Street... 

Veelzijdig 

Scorsese regisseerde de voorbije decennia overigens niet alleen misdaaddrama's of zwarte komedies. 

In het romantisch muzikaal drama New York, New York uit 1977, met topvertolkingen van Robert De Niro en Liza Minnelli in de hoofdrollen, gaf Scorsese op boeiende wijze uitdrukking aan zijn liefde voor klassieke musicals en jazzmuziek. 

In de controversiële religieuze biopic The Last Temptation of Christ (1988), met Willem Dafoe in de titelrol, maakte Scorsese van Jezus Christus een mens van vlees en bloed. 

En in het oogstrelende tragiromantisch kostuumdrama The Age of Innocence (1993), naar de gelijknamige roman van Edith Wharton, toonde Scorsese zich van zijn gevoelige kant door in te zoomen op de onderdrukte emoties en puriteinse hypocrisie van de New Yorkse elite anno 1870, met doorleefde hoofdrollen van Daniel Day-Lewis (ook één van onze favoriete acteurs) en Michelle Pfeiffer (één van de mooiste filmgodinnen aller tijden).

Smeulende passie tussen Michelle Pfeiffer en Daniel Day-Lewis
in het betoverend mooi in beeld gebrachte tragiromantisch kostuumdrama The Age of Innocence.

Aan een western heeft Scorsese zich als regisseur tot op heden nog niet gewaagd, hoewel westerns nochtans behoren tot zijn favoriete filmgenres. Als kind genoot hij naar eigen zeggen reeds van de visueel verbluffende westernklassiekers Duel in the Sun van King Vidor uit 1946 (bekijk de hele film hier) en The Searchers van John Ford uit 1956, die ook wij rekenen tot onze favoriete westerns. Wij hopen alvast dat de intussen 71-jarige Scorsese ook dat genre eens onder handen neemt. We twijfelen er niet aan dat dit opnieuw cinefiel vuurwerk zou opleveren.

Tentoonstelling in Gent

Wie meer wil weten over Scorsese, kan nog tot 26 januari 2014 naar een retrospectieve tentoonstelling over zijn werk in het Provinciaal Cultuurcentrum Caermersklooster in Gent. De expo (naar aanleiding van de 40ste verjaardag van het Film Fest Gent) focust overigens niet alleen op de filmografie van Amerika's grootste nog levende cineast, maar ook op de encyclopedische kennis van Scorsese als filmfanaat, op zijn verdienstelijke rol in de restauratie van waardevolle filmklassiekers, en op de cineasten die hem inspireerden, zoals het geniale Britse filmduo Michael Powell en Emeric Pressburger. 

Joeri Naanai

The Wolf of Wall Street (USA-2013): in de Belgische bioscopen vanaf 8 januari 2014.
Met: Leonardo DiCaprio.

Genre: biopic / misdaad / zwarte komedie 

Klik op de oranje links voor:


- onze recensie van Taxi Driver: Existentieel dynamiet 

- de trailer: Taxi Driver - trailer 

- een filmfragment: Taxi Driver - fragment 


- een filmfragment: Raging Bull - fragment 

- de trailer: GoodFellas - trailer 

- een filmfragment: GoodFellas - fragment


- een filmfragment: Cape Fear - fragment

- de hele film: Casino - full movie




- een achtergrondartikel: Visuele meesterwerken: Top 80

- een achtergrondartikel: Onze favoriete films: Top 35

- een achtergrondartikel: Onze favoriete horrorfilms: Top 25

- een achtergrondartikel: Onze favoriete komedies: Top 35

- een achtergrondartikel: Onze favoriete regisseurs: Top 20

- een achtergrondartikel: Onze favoriete acteurs: Top 25

- een achtergrondartikel: Schaf de Oscars af!

- een achtergrondartikel: De kemels van Pauline Kael

- filmtips van Martin Scorsese: 83 filmtips van Martin Scorsese


- een documentaire van en met Martin Scorsese: A Personal Journey with Martin Scorsese Through American Movies

donderdag 28 november 2013

Fruitvale Station - trailer


Belgische bioscooprelease: 15 januari 2014.




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Fruitvale Station: Terminus

Genre: psychosciaal drama / biopic / docudrama


Cloudburst - trailer




(Klik op de playbutton en dan rechtsonder op 480p of 720p voor hogere beeldresolutie)


Klik op de oranje link voor onze recensie van Cloudburst: Thelma & Louise met een roze randje

Genre: romantische komedie / roadmovie / existentieel drama


Elysium - trailer



(Klik op de playbutton en dan rechtsonder bij instellingen op 720p of 1080p voor hogere beeldkwaliteit)


Genre: sciencefiction / actie / thriller

Klik op de oranje link voor onze recensie van Elysium: Arme sloebers niet toegelaten

dinsdag 26 november 2013

Thelma & Louise met een roze randje

Cloudburst  van Thom Fitzgerald     ★★½

Olympia Dukakis als Stella (links) en Brenda Fricker als Dot.


Stella (gespeeld door Olympia Dukakis) en Dot (Brenda Fricker) vormen al 31 jaar een lesbisch koppel. Beide Amerikaanse dames zijn inmiddels in de herfst van hun leven, maar op hun liefde staat geen leeftijd. De grofgebekte, tequila drinkende, oversekste en van vitale levenslust blakende Stella ontfermt zich zorgzaam over de quasi blinde Dot wanneer deze laatste na een val uit hun bed in het ziekenhuis belandt. Dots kleindochter Molly (Kristin Booth), die niet op de hoogte is van de lesbische relatie tussen haar grootmoeder en Stella, besluit om Dot onder te brengen in een verzorgingstehuis voor bejaarden. Dat is echter zonder Stella gerekend: zij bevrijdt haar geliefde uit het verzorgingstehuis en vlucht met haar naar Canada om er samen in het huwelijk te treden...

Road movie

Cloudburst is een als road movie verpakte romantische tragikomedie uit 2011 van de Canadees-Amerikaanse regisseur Thom Fitzgerald, die zelf het scenario schreef en zich daarbij baseerde op zijn eigen gelijknamige toneelstuk uit 2010.

De hoofdpersonages Dot en Stella zijn de bejaarde, lesbische tegenhangers van de veel jongere titelpersonages in de succesvolle feministische road movie Thelma & Louise uit 1991 van Ridley Scott (één van onze favoriete regisseurs). Net als Thelma en Louise, pikt ook het vrouwelijke duo in Cloudburst onderweg een jonge, sympathieke lifter op (gespeeld door Ryan Doucette). De stuurloze jongeman is gecharmeerd door de hechte band en onvoorwaardelijke liefde tussen de oude tortelduifjes. Omgekeerd, geven Dot en zelfs de norse Stella hem de aandacht en moederliefde waar hij zo naar hunkert.

V.l.n.r.: Brenda Fricker, Olympia Dukakis en Ryan Doucette.

Verbaal geweld

Cloudburst moet het vooral hebben van de prettig gestoorde dynamiek tussen de hoofdrolspeelsters Olympia Dukakis en Brenda Fricker: als kijker geloof je moeiteloos dat Stella en Dot, ondanks hun gebekvecht, zielsveel van elkaar houden. 

Minpunten zijn het wat voorspelbare scenario, de overbodige vuilbekkerij van manwijf Stella en de puberale slapstick tijdens de gênante scène waarin beide dames na een pijnlijk misverstand achternagezeten worden door de poedelnaakte vader van de lifter. Fitzgerald mikt soms te nadrukkelijk op de lachspieren van het publiek, terwijl de sterkste momenten in Cloudburst vaak niet de komisch bedoelde scènes zijn, maar veeleer de tedere en intieme scènes. Vanwege het verbale geweld en de expressieve présence van de op dreef zijnde Dukakis als Stella, zal de doorsneekijker Cloudburst hoe dan ook ervaren als een hoopgevende feel-good movie waarin het nooit te laat is om te vechten voor de liefde.

Olympia Dukakis en Ryan Doucette.

De dvd van Cloudburst ligt vanaf 9 januari in de Belgische winkelrekken.

JN.

Cloudburst (USA/Canada-2011): beschikbaar op dvd vanaf 9 januari 2014.
Met: Olympia Dukakis, Brenda Fricker, Ryan Doucette en Kristin Booth. 

Genre: romantische tragikomedie / road movie / existentieel drama

Klik op de oranje link voor de trailer: Cloudburst - trailer