Een Nieuw-Zeelandse vampierenparodie

What We Do in the Shadows  van Taika Waititi en Jemaine Clement     ★★★

Ruim 47 jaar na de heerlijke vampierenparodie The Fearless Vampire Killers uit 1967 van Roman Polanski (één van onze favoriete regisseurs), pakken de Nieuw-Zeelandse creatievelingen Taika Waititi en Jemaine Clement uit met What We Do in the Shadows (2014): een nieuwe horrorkomedie die het momenteel razend populaire vampierengenre op de korrel neemt. 

Mockumentary

Gefilmd in cinéma verité-stijl als een mockumentary (pseudodocumentaire), draait What We Do in the Shadows rond vier bevriende mannelijke vampiers die lid zijn van een geheim vampierengenootschap in Nieuw-Zeeland en gevolgd worden door een filmploeg voor een documentaire over het genootschap. 

Dead but delicious

De vier vampiers delen een oud huis in de Nieuw-Zeelandse hoofdstad Wellington. In de regio wonen blijkbaar nog ruim 60 andere vampiers. Hoe de vier heren daar beland zijn, zullen zij u zelf wel vertellen. Maar we willen hen toch even voorstellen:

Viago (gespeeld door coscenarist en coregisseur Taika Waititi): deze 17de-eeuwse dandy is 379 jaar oud, maar nog steeds een romanticus en pietje-precies.

Viago.

Vladislav (coscenarist en coregisseur Jemaine Clement): een 862 jaar oude en dus middeleeuwse vampier, met een perverse liefde voor martelpraktijken die hem de bijnaam "The Poker" (De Steker) opleverden. Met zijn gothic look, die hij omschrijft als "dead but delicious", lijkt hij op een kruising tussen rockzanger Nick Cave, diens collega Willy DeVille en de wrede middeleeuwse vorst Vlad Tepes ("de Spietser") Drăculea (die model stond voor de wereldberoemde vampier in Bram Stokers vaak verfilmde gothic brievenroman Dracula uit 1897). De aartsvijand van Vladislav is Het Beest.

Vladislav.

Petyr (Ben Fransham): met een leeftijd van ruim 8.000 jaar, is hij de oudste van het viertal. Hij slaapt in de kelder en lijkt op de akelige vampier Graaf Orlok in de visueel verbluffende en uiterst invloedrijke expressionistische horrorklassieker Nosferatu uit 1922 van de Duitse meestercineast F.W. Murnau (bekijk de hele film hier).

Petyr.

Deacon (Jonathan Brugh): 'slechts' 183 jaar oud en dus de benjamin van het gezelschap. Hij is de bad boy van het groepje en heeft al vijf jaar de afwas niet gedaan.

Deacon.

Maar wat doen zij als de zon is ondergegaan in Wellington? Wel, behalve potentiële slachtoffers lokken, wat hun kerntaak is al vampiers, kibbelen ze over huishoudelijke taken, gaan ze uit in discotheken om er bij voorkeur vrouwelijke maagden te verleiden, bevelen ze hun slaven en liggen ze overhoop met een roedel plaatselijke weerwolven. Ja, in Wellington wonen ook weerwolven, maar die zijn erg beleefd; het zijn geen "swearwolves". 

Makkelijk is het voor de vier vrienden echter niet om als vampiers door het leven te gaan in de 21ste eeuw. Liefdesverdriet, de vloek der onsterfelijkheid en eenzaamheid in de postmoderne samenleving eisen hun tol.

Prettig gestoord

Dankzij fijne grappen en dito special effects (die doen denken aan de inventieve visuele effecten in de satirische mockumentary Zelig van Woody Allen uit 1983), is What We Do in the Shadows een geslaagde horrorkomedie die de draak steekt met de tamme vampierenromantiek waar jongeren sinds het succes van The Twilight Saga graag mee dwepen. 

De humor in What We Do in the Shadows is soms subtiel -zo is de Kathedraal van de Wanhoop waar het jaarlijkse vampierenbal plaatsvindt in feite een sjofele bowlingzaal-, dan weer in your face: de immer bedachtzame Viago legt kranten op de grond om bloedvlekken op het tapijt te vermijden alvorens hij zijn tanden zet in de hals van een vrouwelijk slachtoffer, waarna hij per ongeluk in haar aorta bijt en zo toch een morsig bloedbad veroorzaakt. 

De premisse van het scenario -vier prettig gestoorde vampiers delen een huis anno 2014- herinnert aan The Addams Family en wordt anderhalf uur uitgemolken, maar dankzij de pseudodocumentaire insteek in de lijn van mockumentaries zoals Zelig, C'est arrivé près de chez vous (bekijk de hele film hier) en Troll Hunter (lees onze recensie hier), de tragikomische en romantische ondertoon -ook aanwezig in Only Lovers Left Alive van Jim Jarmusch (bekijk de trailer hier)- de realistische hedendaagse setting (een komische variant op het bloedserieuze vampierendrama The Addiction van Abel Ferrara) blijft What We Do in the Shadows boeien.

Aan het eind van de film heb je als kijker echt het gevoel dat je deze vier minzame vampiers beter hebt leren kennen. Dat ze ook een beetje jouw vrienden zijn geworden. Je zou ze bijna willen opzoeken in hun huis. Weliswaar met een kruisje en wat knoflook rond je hals...  

JN.

What We Do in the Shadows (Nieuw-Zeeland-2014): in de bioscoop vanaf 4 februari 2015.

Met: Taika Waititi, Jemaine Clement, Jonathan Brugh, Cori Gonzalez-Macuer en Ben Fransham.

Genre: horrorkomedie

Klik op de oranje link voor de trailer: What We Do in the Shadows - trailer