Once there was a hushpuppy and she lived with her daddy in the bathtub.
De Badkuip
Hushpuppy is de naam van het hoofdpersonage in Beasts of the Southern Wild, het low budget regiedebuut van de Amerikaan Benh Zeithlin over een zesjarig zwart meisje dat samen met haar zieke vader in Louisiana woont. Ze leven ten zuiden van de dijken in overstromingsgebied op het fictieve eilandje Isle de Charles Doucet, dat door de plaatselijke bewoners the Bathtub (de Badkuip) genoemd wordt. Het eilandje is overigens gebaseerd op het echte, aan erosie onderhevige Isle de Jean Charles.
Sinds orkaan Katrina lelijk thuishield in New Orleans weten we dat Louisiana meer is dan een toeristenparadijs voor liefhebbers van jazz, cajunmuziek, creoolse gerechten zoals jambalaya, en ongerepte bayous (moerasgebieden) met alligators. Het is ook een regio waar heel wat mensen in armoede leven, en de inwoners van de Badkuip behoren tot die bevolkingsgroep.
Hoewel Hushpuppy (vertolkt door de vijfjarige Quvenzhané Wallis) en haar vader Wink (debuut van Dwight Henry) beseffen dat de Badkuip bij een volgende zware storm wel eens helemaal blank zou kunnen staan, peinzen ze er niet over om te verhuizen: "Me and my daddy, we stay right here. We, who this earth is for." Hushpuppy werd door haar moeder in de steek gelaten en haar vader is een drankzuchtige en bijzonder strenge man. Toch geniet het speelse meisje als een onvervalste Huckleberry Finn met volle teugen van de bucolische pret in de Badkuip: "The Bathtub has got more holidays than the rest of the world".
Quvenzhané Wallis als Hushpuppy en Dwight Henry als haar vader Wink.
|
Maar dan breekt de gevreesde storm uit en loopt de Badkuip vol water. Door de ogen van Hushpuppy zien we hoe ze samen met haar vader en slechts enkele buren achterblijft in het overstroomde gebied...
Tussen verbeelding en werkelijkheid
Tussen verbeelding en werkelijkheid
Beasts of the Southern Wild is het poëtisch in beeld gebracht relaas van een moedig meisje dat haar afwezige moeder mist, mijmert over prehistorische oerrunderen en smeltende poolkappen, en probeert te overleven in ruige omstandigheden. Van haar vader weet Hushpuppy dat haar moeder "zo mooi was dat ze niet eens het fornuis moest aansteken; ze wandelde gewoon de kamer binnen en al het water begon vanzelf te koken." Het gemis van haar moeder wordt nog versterkt door de in alcohol gedrenkte woedeuitbarstingen van haar vader.
Toch zijn er enkele mooie momenten, zoals de scène waarin Hushpuppy en haar vriendjes naar een boot zwemmen die hen meeneemt naar een drijvend bordeel, waar een serveuse zich even over Hushpuppy ontfermt (het zou haar moeder kunnen zijn) en het meisje mijmert: "Alle keren dat iemand me ooit in zijn armen heeft genomen, kan ik op twee vingers tellen."
Debutanten
De mijmeringen, herinneringen en fantasieën van Hushpuppy werden door Zeitlin op een dromerige, magisch-realistische manier gevisualiseerd, zodat de kijker als het ware een blik gegund wordt in de verbeelding van een kind. Zo zien we de indrukwekkende oerrunderen waarover Hushpuppy fantaseert ook echt rondlopen in de bayou. Vanwege het beperkte budget waarover de filmploeg beschikte, kregen de decors echter geen 'fantasy upgrade', waardoor Beasts of the Southern Wild goeddeels een realistische, bijna documentaire indruk maakt. Zo krijg je een authentieke kijk op de levenslustige subcultuur van de lokale hillbillies. Anderzijds gaat deze aanpak wel ten koste van de betovering die Zeitlin in zijn beloftevol, zelfgeschreven scenario voor ogen stond.
Toch zijn er enkele mooie momenten, zoals de scène waarin Hushpuppy en haar vriendjes naar een boot zwemmen die hen meeneemt naar een drijvend bordeel, waar een serveuse zich even over Hushpuppy ontfermt (het zou haar moeder kunnen zijn) en het meisje mijmert: "Alle keren dat iemand me ooit in zijn armen heeft genomen, kan ik op twee vingers tellen."
Debutanten
Beasts of the Southern Wild is soms wat aan de trage kant. En op de spontane vertolking van hoofdrolspeelster Wallis na acteert de cast niet altijd even overtuigend. Dat is ook begrijpelijk, vermits de cast goeddeels bestond uit lokale inwoners zonder acteerervaring. Zo werkte Dwight Henry, die de vaderrol vertolkt, tijdens de casting in zijn bakkerij Henry's Bakery & Deli. Die lag recht tegenover het castingbureau en de filmploeg kwam er elke dag ontbijten en lunchen. Henry nam spontaan deel aan de audities en kreeg de rol, mede dankzij zijn persoonlijke ervaring met orkanen en overstromingen in New Orleans.
Camera d'Or
Camera d'Or
Beasts of the Southern Wild werd bekroond met diverse internationale filmprijzen, waaronder de Camera d'Or voor beste debuutfilm op het voorbije filmfestival van Cannes.
JN.
Beasts of the Southern Wild (USA-2012): in de bioscoop vanaf 12 december 2012.
Genre: psychosociaal drama / avontuur / fantasy
Klik op de oranje link voor de trailer: Beasts of the Southern Wild - trailer
Geen opmerkingen:
Een reactie posten