Het humanisme van
Abderrahmane Sissako
Bestookt door allerlei tegenstrijdige berichten over de jihadisten van ISIS (die soms ook Daesh, Da'isj, ISIL of kortweg IS genoemd worden), is het voor outsiders onbegonnen werk om de complexe chaos in het Midden-Oosten te ontrafelen. Toch is één ding duidelijk: overal waar extremisten, al of niet met steun van het westen, aan de macht komen, staat de vrijheid van de lokale bevolking onder druk. Ook in het sub-Saharaanse land Mali probeerden rebellen in 2012 de sharia (het islamitisch recht) in te voeren. Zo was het in de Malinese stad Timboektoe naar verluidt verboden om muziek te spelen, sigaretten te roken en zelfs voetbal te spelen, tot Malinese en Franse legertroepen de stad heroverden. Intussen zou een koppel in het stadje Adjelhoc dood gestenigd zijn, omdat de man en vrouw kinderen hadden terwijl zij niet getrouwd waren. Deze tragische gebeurtenissen inspireerden de in Mali opgegroeide cineast Abderrahmane Sissako tot het maken van een film over de lotgevallen van een Malinese veehoeder en diens gezin tijdens het schrikbewind van de religieuze extremisten.
Een scène in Timbuktu. |
Sociale reflex
Timbuktu, zo heet de film, werd opgenomen in Mauretanië, waar Sissako in 1961 geboren werd. De internationale filmpers looft Timbuktu onder meer voor de mooie beelden en dramatische impact. Op het voorbije filmfestival van Cannes kreeg de film zowel de Prijs van de Oecumenische Jury als de Prix François Chalais. Beide prijzen bekronen het humanistisch karakter van films, wat inderdaad een leidraad vormt in het oeuvre van Sissako.
Actrice Aïssa Maïga in Bamako. |
Reeds in de kortfilm Le jeu (1989), zijn afstudeerproject aan de befaamde VGIK-filmschool in Moskou, evoceerde Sissako de ontwrichtende impact van oorlog. In 1998, toen hij al naar Frankrijk geëmigreerd was, focuste Sissako in La vie sur terre op het contrast tussen het westen en het plattelandsleven in Mali. Vier jaar later stond hij in Heremakono stil bij de verzuchtingen van Mauretaniërs die dromen van een beter leven in Europa. Dat leverde hem in Cannes de prijs voor beste buitenlandse cineast van het jaar op. In Bamako (2006), vernoemd naar de Malinese hoofdstad, stelde Sissako het IMF en de Wereldbank mee verantwoordelijk voor de armoede in Afrika. En ook in Timbuktu toont de intussen 53-jarige Sissako dat sociaal geëngageerde maatschappijkritiek nog steeds boeiende cinema kan opleveren.
JN.
Timbuktu (Frankrijk/Mauretanië-2014): in de bioscoop vanaf 17 december 2014.
Met: Ibrahim Ahmed, Toulou Kiki, Abel Jafri, Fatoumata Diawara, Kettly Noël, Layla Walet Mohamed en Mehdi Ag Mohamed.
Genre: sociaal drama
Geen opmerkingen:
Een reactie posten